Normal people.

Differently
Please Subscribe to read the full chapter

Hapon na hapon pero ganito pa rin katirik ang araw.

 

Pa uwi na sana ako nung nag text si Mama kanina na bumili ng toyo. Adobo ba ulam mamaya? Seguro.

 

Pumasok ako sa 7/11 na malapit lang sa school, kumuha ng toyo at pumila.

 

Dagsa ngayon since bago lang kami nag dismissal. Paubos na ang siopao! Pero bakit bago rin yata ang cashier.

 

May nakita rin akong grupo ng mga Grade 11 na nag take ng stolen pic kay Ate.

 

Ah, maybe it’s like that nga seguro pag maganda, parang di naman din niya nanonotice, or maybe sanay na siya?

 

Naka ilang beep na si Ate Cashier sa mga pinamili nung mga nauna sa akin sa pila, at habang papalapit na ako sa sa kanya, napapansin ko rin yung nunal na nasa may lips ni Ate.

 

Wow ganda nga.

 

“Thank you. Come again!” Ngumiti siya kaya ngumiti rin ako. Pagandahan ng ngiti po ito!

 

Kinuha ko na rin ang paperbag na may lamang toyo at lumabas.

 

Ilang hakbang nalang, mag memeet na naman kami ng aking bed.

 

Shet. Ganito ba yung feeling na patapos na ang klase at wala na kayong schoolworks?

 

Nag ddaydream na naman

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
soolemnity
i’ll make winter uwi to ph tomorrow ('▽^人)~ ☆

Comments

You must be logged in to comment
shajanie
#1
Chapter 3: 🧐🤔