Chapter
Everything has changedKarina
"hoy boang asan kana?"yeji texted
"Hallway na po"I replied habang naglalakad sa hallway
'Di pa naman ako late or anything,marami pa ngang estudyanteng naka tambay sa locker nila
Mga estudyanteng ke aga aga murahan na agad kesyo
'Bobo,yung tore!'
'Oh push kingina nyo! '
'defend, ay tangang core! '
Mostly puro lalaking akala mo adik sa larong mobile legends.
I was busy exchanging text with yeji,kasi akala mo naman mamatay ng hindi ako makikita sa umaga
'Barya lang po sa umaga-×
Karina lang po sa umaga-√'
Inlove ata to sa'kin e
"Ambagal mo namang maglakad" biglang may nagsalita sa likod ko
Akmang lilingon na ako nang bigla nya'kong binunggo dahilan upang malaglag yung phone ko
"Haharang-harang sa dinadaanan." Malamig nitong sabi at nilagpasan ako.
Winter.
I closed my eyes and pick my phone at hindi nalang pinansin ang akto nito.
We used to be a very close friend
Bestfriends to be exact, but she became rude and distance herself with me dahil sa nagawa ko years ago.
-
"Hoy pugo antagal mo naman!" Bungad sa'kin ni yeji pagka pasok ko ng classroom
Oh I forgot to tell y'all, 1st year college na nga kami ni yeji
Gusto ni ate Irene na maging nurse ako and a part of me ma gusto ko rin kaya pinagbigyan ko na yung university na mag nursing ako sa kanila.
Habang etong si yeji, aba gusto raw matulungan mga taong may sakit.
Pagkakaalala ko mahilig makipag rambulan si yeji sa mga schoolmates namin nung senior high eh, may mga black eye pa nga ilang kababaihang nasapak nya.
"Para ka namang di mabubuhay pag di mo'ko nakita sa umaga" opo inulit ko lang sinabi ko kanina
"Tanga may a
Comments