On a night shift, Naijel sitting in her office chair waiting for her time-out. Gustong gusto na niya magpahinga dahil eight hours na siyang nakaupo at nakatunganga sa computer. Ang gusto lamang niyang gawin pagkatapos ay kundi humilata sa kanyang kama magdamag.

 

“Pinili ko ‘to, ginusto ko ‘to, kaya tapusin mo ‘to.” Ani niya sa kanyang sarili habang nag-stretch ito ng kamay. Pinagpatuloy niya ang kanyang ginagawa hanggang sa may kumatok sa pintuan ng kanyang opisina.

 

“Hello po ms. Naijel, your mother said you can now have your early time-out and meet her for some important talk daw po.” Her secretary stated. Naijel understood what her secretary said and thank her.

 

“Finally!” Naijel sighs as she stands up and fixes her things.

 

Habang nag-aayos ito, natabig niya ang isang small frame sa tabi ng kanyang computer. Inayos niya at tinitigan niya ang frame na para ba bumabalik ang mga ‘di makalimutang alaala nito.

 

‘What if bumalik ka sa piling ko? Charaught.’

 

Tinuloy niya ang pag-aayos ng kanyang gamit at dumeretso na ito sa kanyang ina.

 

Ilang oras ang lumipas at natapos na ang usapan nila Naijel at kanyang ina.

 

“You should rest na, hm? Stay safe sa unit mo, Naj.” Remind ng ina. Naijel smiled at her dearest mother. “Bye ma, you too.” She leaves in her parent’s office and now she can finally have her own peaceful rest at her condo.

 

Naijel is at her bed lying down after a quick shower. She just wants to lie down and do nothing after her routine.

 

She lazily gets her phone on the bedside table and scans through her messages and notifications.

 

Aide: Girl! Have you heard of…

 

Mama: Naj, Do you want to declutter…

 

Kaiser: ANTEH MAY CHEESEMAX AQ…

 

Tinatamad si Naijel replyan ang mga messages. Inayos nito ang kanyang sarili at humiga na ito ng maayos sa kanyang kama. Nakaramdam na ito ng relaxation at sinagot na ang mga messages na natanggap niya kanina.

 

Pagkatapos nito sagutin ang kanyang messages, na-bored na ito at hindi makatulog ka agad.

 

‘Please lang lord, aayusin ko na po sleeping sched ko…’ Pagmakaawa sa sarili habang nakatalukbong sa kanyang kumot.

 

Ilang minuto ang lumipas at may naisipan siyang buksan. Kinuha niya ulit ang kanyang phone.

 

Dumeretso ito sa www.protectedtext.com at chineck kung naalala pa ba niya ang address na ginawa nito noon.

 

‘Hindi ba pangalan ko yung nilagay ko dito?’

 

Sinubukan niya ilagay ang kanyang pangalan at ang iniisip niyang password. Ngunit, hindi niya nabuksan ang notepad dahil mali ang password.

 

Nag-isip ito ulit ng malalim dahil gusto niya talaga mabuksan ang lumang notepad na ginawa.

 

Bigla siyang may naalala na address at password.

 

‘No way.’

 

Address: gael_NG

 

Password: naijelngale

 

Please Subscribe to read the full chapter