Napakaaga palang pero gising na agad ako. I am not usually a morning person pero iba kasi ang araw na ‘to sa mga previous days. 

I have an errand to run at kailangan ko nang kumilos para matapos na agad.

“Pakisabi nga ulit sa akin yung reason kung bakit ka nagpapasama sa akin ngayon?” Ningning asked after I saw her waiting at our meeting place. 

Hindi naman talaga dapat si Ningning ang kasama ko ngayon. It was supposedly Giselle pero dahil busy ang kaibigan ko, I asked Ningning instead.

“May ipapa-refund lang ako Ning,” sagot ko habang binabagtas namin ang gilid ng kalsada. Hindi naman na namin kailangan magcommute dahil kaya naman na namin lakarin papunta doon sa store. Pwede na rin ‘tong maging form of exercise. Hindi na rin kasi ako nakakapag-exercise dahil sa work.

“Alam ba ‘to ni Winter? Bakit hindi na lang siya niyaya mo? Ako pa talaga papagurin mo. Sumbong kita dyan eh,” banta niya pa. 

I could always ask Winter para masamahan ako sa mga ganitong lakad but today, I won’t. Winter doesn’t need to know this. At may work siya ngayong araw. Ayoko namang um-absent na naman siya para sa akin. She’s been filing leaves more this month so she could be with me at ayoko namang isipin ng workmates niya na hindi niya siniseryoso ang trabaho niya.  

“Busy si Winter kaya ikaw ang last choice ko.”

“Maka-last choice ka naman ‘te!”

“Baliw,” tumawa na lang ako kasabay niya. In our early days of Winter and I being together, Winter already had a constant in her life. Soulmate pa nga kung maituturing. Not in a romantic way, but one that leans more on the platonic side. At yung taong yun ay si Ningning. They’re best friends. They got each other’s backs.

And I also somehow got close to her as our relationship progressed.

Ngayong magkasama kaming dalawa ng mag-isa lang, ngayon ko lang napagtanto yung mga nabuo kong desisyon simula kagabi. Tama bang si Ningning pa ang tinawag ko para masamahan ako ngayon? O magpalusot na lang ako na iba naman talaga yung pakay ko ngayong araw?

What would she feel kapag nalaman niya kung ano yung ibabalik ko?

“Ano ba yung ipaparefund mo?”

At ito na nga. She’s now asking kung ano ang ibabalik ko. 

If she knew about this, baka hindi lang isang milyong talak ang abutin ko. I’m pretty sure she’ll tell Winter about it.

And then I won’t have any choice kundi sabihin na lang lahat sa kanya. Just by thinking about Winter’s reaction, I don’t think she’ll like what I’m planning to do.  

I glanced at my side. 

Nakatingin pa rin sa akin si Ningning, still patiently waiting sa sagot ko. Mukhang hindi na talaga ako makakatakas. 

I was still thinking of my latter plan na magpalusot na lang sana pero kailangan kong maging honest sa kanya hindi ba?

She’s Winter’s best friend. 

And she’s also my friend.

“May ibabalik lang akong hand accessory.”

“Uhuh, bracelet?”

“No, a ring.”

“Okay.”

“An engagement ring I bought for Winter.”

“ANO?!”

Ang sakit sa tainga na masigawan ng isang Ning Yizhuo. 

Pero deserve ko naman ‘to.

Ako naman ang may kasalanan.

Sige lang Ningning sigawan mo ako.

“NAHIHIBANG KA NA BA?”

May mga biglang nagtinginan sa pwesto namin pero mabilis rin silang nag-iwas ng tingin nang mapansin ko sila. Chismosa talaga. Mind your own business kasi.

“Ning, hindi ako nahihibang.”

“May nagawa bang mali si Winter?”

Umiling ako.

Winter's nothing but good to me. She's really selfless when it comes to things that concern me. I've been well fed by her love and care and it makes me feel very special. 

Naiintindihan ko naman ang pinupunto ni Ningning. 

But this time, it was me. Walang ginawang mali si Winter. 

"Alam na ba 'to ng kaibigan ko?" Her voice is stern like she's attempting to protect her friend from me. I knew that kind of tone kasi ganon rin yung ginamit niya sa akin when I told her I like her friend years ago.

Ang bilis lang talaga lumipas ng pahanon.

And now I'm planning to return the engagement ring I bought.

"Hindi alam ni Winter."

"Yan ba yung reason kung bakit ka nagpasama sa akin? So you can talk to me?"

I didn't answer. 

"Kasi kung oo, bibigyan pa kita ng chance para magpaliwanag, Karina Yu."

I lightly shook my head at tumingin sa harap. Medyo malayo-layo pa bago kami makarating sa jewelry store.

"Hindi ko na kasi yun kailangan, Ning."

"Bakit?! Ayaw mong ikasal sa kanya?"

"No!"

Suminghap siya. 

"I mean—hindi!"

"Tinagalog mo lang eh!" singhal niya pabalik at doon ko nga lang narealize na tama siya. "Ayaw mong pakasalan si Winter? Hindi mo na siya mahal? Nagcheat ka ba?!"

"Hindi 'no!"

"Alin sa mga tanong ko yung sinagot mo? Yung last? Sino yung kabit?! Aambahan ko yun sinasabi ko sayo Karina!"

Ngayon ko lan