Gabi na pero gising pa ako. Huling araw bago maging isang lalaki. Apat na oras bago ang orasan huminto sa bagong kapalaran ko. Mga gamit na wala akong damit dati ay napilitang ibahin.

Isang pangako at hindi mapapako dahil ayon ang tungkulin ko. 

Tumayo ako at nagpasyang puntahan si Nayeon sa kitchen dahil baka nga nandun at kinain ang cookies na hindi para sa kanya. Siya na ang laging present sa bahay na may bahay naman siya.

"Wendy, gising ka pa?" Nakita ko naman siya nandito. Sa kitchen na prentang kumakain ng pagkain para kay Ate Irene.

Hindi ba niya alam na bahay ko ito.

"Sabi ko sayo hindi yan sayo. Kay Ate Irene yang batch na yan." Sabi ko naman na sana lang ay tumigil na siya.

"Si Nayeon mo kaya 'tong tinulungan ka dyan." Panunuya niya sakin na pambayyad sa problema ko na idulot siya kanya.

"Oo nga pala. Mamaya na ba yang pangpapanggap mo. Break a leg. Sana di ka sabihan ng bakla. Sobrang ganda mo para sa lalaki kaya! Akala ko talaga corny ka lang. My gosh! Kung alam ko lang ay hindi na ako tumingin pa sa iba. Pero may Hyunnie na ako. Mas bet ko ung mga mysterious at unpredictable kagaya niya. Hindi katulad mo na laging laman ay libro na lang at cheesy pick up lines. Wag ka dyan. Totoo yung sinasabi ko. Tanungin mo pa si Yeri kaya." Kilig na sabi ni Nayeon sakin na nandun sa lamesa na at sa harap ko pa sinabi iyon.

Humanda ka.

Lumapit ako sa kanya ng dahan-dahan, pinatong ko ang aking kamay sa pisngi niya, perso ung kabilang kamay ko ay naipatong ko sa lamesa, tumigil ata ang paghinga niya. Gotcha!

Checkmate. Pinasadahan ko siya ng tingin sa mukha. "Wa-wait a-a-ano ya-ya-a-an!" Hindi ko maipinta ang mukha niya pero neutral pa rin ang mukha ko. Tinagnan ko na yung kanyang mata, "Why?" malamyos at malumanay ang pananalita ko at narining ko pa syang lumunok.

Umalis na ako bigla nung nadampot ko na rin ang cookies na para kay Ate Irene. Ngumiti rin ako sa kanya ng matamis na alam kung kahit sino ay maaaring makakita nun ay mahuhulog sa patibong ko.

"Ha?" Nakatulalang sinabi ito kay Wendy na abalang pinapagpag ang kaniyang balikat ngayonna kanina ay hawak ang pisngi niya.

Nakalayo na ng malayo si Wendy sa kanya at nasa tapat na ng kabilang upuan na nakatayo. Hindi pa rin inaalis ang tingin dito kay Wendy na may ngiti pa rin sa mukha.

"Wag ako. Before I forgot don't try to call me my birth name. I'm just me with a middle name of greasiness. Thanks for the compliment but my standards isnt low enough as yours." Tumakbo ako kaagad ng naintindihan ni Nayeon ung pinagsasabi ko.

Porke't hindi niya lang matanggap na nagkamali siya ay sinabihan pa akong ganun. Mabuti na lang ay slow sya lagi sa akin kapag nagiging flirty ako sa kanya.

"Hay! Buhay!" Nakahi