The Beginning

Hapi 3 friends
Please Subscribe to read the full chapter

“Kwangbaee!!!” tawag ni Yena sa kaibigan.

 

“Ano ba yun? Inis na tanong ni Hyewon habang nakatingin sa nilalaro niya.

 

“Antagal na pala nating magkakilala, no?” sambit ni Yena habang nagde-daydream pa.

 

Napatingin naman si Hyewon sa kaibigan, napaisip din siya.

 

“Oo nga, 'no!” sagot ni Hyewon kay Yena.

 

“Paano nga ulit tayo nagkakilala?”

 

11 years ago…

 

Kakalipat lang nila Hyewon at pamilya niya sa bago nilang bahay somewhere in the Philippines (sa kasamaang-palad).

 

“Hyewon maggala-gala ka kaya muna dyan sa tabi-tabi habang naaglilinis KAMI.”

 

“Luh Dad, mamaya may manunupot dito eh, makuha pa ko.”

 

“Wow feeling mo naman kukuhain ka nila. Sige naaa… maghanap ka ng kalaro mo. I-familiarize mo na rin yung mga pasikot-sikot dito.”

 

Napag-isip-isip ni Hyewon kung tunay na tatay niya ba talaga ‘tong kausap niya. Wala na rin naman siyang nagawa kundi sundin ang tatay niya at maglakad-lakad.

 

Napaisip ulit si Hyewon, anlakas pala ng tama ng tatay niya para pagalain mag-isa ang isang 6 years old na bata. Pero dahil siya ay matalinong bata, pinagpatuloy niya ang kaniyang adventure sa bagong neighborhood nila.

 

 

 

Dahil sa mala-hawk eye na talas na paningin ni Hyewon, nasite niya ang isa sa mga kasiyahan ng mga bata. Ang playground.

 

Bet sana ni Hyewon na magswing kaso lang nakita niyang bulok ang playground ng kanilang subdivision. Tatlo ang swing pero isa lang ang pwedeng gamitin. At sa kasamaang-palad, may nagamit na nito.

 

“I love my life,” sambit ng batang Hyewon habang naka-facepalm.

 

May napansin si Hyewon ng kanyang lapitan ang bata sa swing. “Haba naman ng nguso non.”

 

“Hoy pato! Ako naman dyan.” Lingid sa kaalaman ng nakararami si Hyewon ay bullyer(na di dapat tularan).

 

“Huh? Sinong pato? Anong pato? Ako ba yun?” tanong ng shookt na shookt na bata.

 

“Oo, ikaw nga. Ikaw lang naman mukhang pato dito eh. Tsaka ikaw lang din mag-isa rito sa playground, no!” sagot ni Hyewon with attitude (bata palang umaatechona na).

 

Napanguso na lang ang bata sa swing dahil napagtanto niyang may point si Hyewon.

 

“Di naman pato pangalan ko eh! Ako si Yena!”

 

“Sino nagtanong?”

 

“Wala! Pero shinare ko lang para di mo ko tawaging pato.”

 

“K.”

 

“Ikaw? Di mo ba sasabihin yung name mo?”

 

“Hindi. Sabi ni Mommy don’t talk to strangers daw eh.”

 

“Di na ko stranger, sinabi ko na nga pangalan ko eh.”

 

“Eh I’m a stranger kaya don’t talk to me.”

 

“Eh di naman ako sinabihin ng Mommy ko ng don’t talk to stranger eh. So anong name mo?”

 

Sa isip-isip ni Hyewon, “napaka-persistent naman ng patong ‘to.” Pero dahil may natitira pa siyang kabaitan, nagpakilala na rin siya, natatakot siya na baka tumulo na lang bigla ang uhog ng kausap niya.

 

“I’m Hyewon.”

 

“Hello Hyewon! Ilang taon ka na?”

 

Aba’y ayos din ‘to. Daming questions. Pero sinagot niya na rin dahil hahaba l

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
reigngrey #1
Chapter 1: Ha ha ha natawa talaga ako sa tita mel and tita charo ha ha ha