One: The Incident
-----
Pananaw ni Nicomaine.

"Hello? Ate?" Pagtawag ko sa ate ko sa cellphone ko. Nasa bahay-- este mansyon pala ako. Tinatawagan ko siya pero walang maisagot. 

 

"Uy, bunso! May nangyaring masama ba?" Nagbuntong-hininga ako sa sarili ko ng marinig ko ang inaasam-asam ko na boses.

 

"Wala naman. May itatanong lang ako, matutuloy ba tayo mamaya sa food trip natin?" Lagi akong napapasama sa mga food trip nitong si Ate Nerisse. Masayahin kasi siya, and she loves her life, more than I do.

 

"Oo, kaso di ako sasama. Sasamahan ka ni Aira." Aira? Sinong Aira? Nag-isip ako. Ah! Aira Martinez ba, or si Aira Harrison, yung foreigner?

 

"Martinez o Harrison?" Ang raming Aira kasi sa mundo ni Ate eh. Hindi mapakali na magkaroon ng kaibigan na may Aira!

 

"Diba, ayoko na dun sa Harrison?" Oo nga pala! Iniwanan kasi siya sa mall nung Harrison. Kaya pala. Mas ok naman talaga si Aira Martinez. Mabait siya.

 

"Ay sige. Anong oras kami magkikita, tsaka saan?" Itinanong ko sa kanya, habang naghihintay ako ng sagot ay nakita kong lumabas ng bahay si Ate Dane, na nagtatampo pa rin sa crush niya.

 

Paano ba naman, eh mas cute pa sa kanya yung crush ng crush niya!

 

"Mga 1:30 siguro. Sa office ko, dun ka hihintayin ni Aira. Siguro naman mahaba ang pasensya nun." Tango ko sa sarili bago ako sumagot ng "Okay. I'll meet you there." sa kanya.

 

"Okidoks. Goodbye!" At pinatay kaagad ang telepono. Mabilis akong naglakad papuntang kwarto ko at pumili ng isusuot. Napagkasunduan ko na yung white long sleeves ko na lang tsaka fitted jeans na lang ang susuotin ko.

 

"Pia, alis na ako ha? Text mo lang ako pag may nangyari." Lumipat ako sa kabilang kwarto at nagpaalam ako sa younger sister ko na si Pia Alison Ramos. Ngumiti siya tsaka nagpatuloy sa pagbabasa ng essay niya.

 

"Okay, stay safe Sis!" English speaking ang nakuha ni Pia sa mga parents ko. Nagtagal sa America si Mom kaya may namana naman siya kahit kaunti.

 

Lumabas na ako ng bahay at naglakad sa may sakayan ng jeep. Mukhang maraming
sasakay. Naisipan ko na lang lumakad palayo doon at maghintay na lang sa istasyon ng mga tricycle. Buti na lang at may sumalubong sa aking nakatricycle.

 

"Ate, sakay na! Saan ka papunta? Call center, SM o karinderya ni Manang Cruz?" Napangiti ako sa pagiging masayahin ng driver. Naalala ko uli ang food trip, at dapat 1:30 pa lang ay nandoon ako. Nakakahiya kasi kay Aira.

 

"Call center kuya." Tango lang ang isinagot nito kaya umandar na ang sinasabing tricycle. Mabilis lang ang biyahe, dahil alam na pala ni Kuya ang mga shortcut dito sa Tondo.

 

"Sige ate. Kinsenas na lang sayo, maganda ka pa naman." OMG, maganda ako? Hindi ako maganda. As in, regular girl lang ako, na nakatira sa nag-iisang mansyon sa Tondo.

 

"Bente na ito. Keep the change." Ngumiti ako saka ibinigay ang bayad ko. Umalis na ang tricycle at naglakad papunta sa entrance.

 

"Teka ma'am. Check ko lang kayo." Tiningnan niya ang bag ko saka sinarado. Sinenyasan niya ako na pumasok. Infairness ang laki.

 

"Hagdan talaga? Elevator na lang ako." Dumaan ako papuntang elevator, at pinindot ang up button nito. Naalala ko pala na nasa fourth floor si Ate.

 

Bumukas ang pintuan at lumabas ang dalawang ale, at naiwan ang isang lalaking nakatayo sa gilid. Baka sa ibang floor siya.

 

Pumasok na lang ako at pinindot ang fourth floor. Nasa ground floor pa lang nang magulat ako itanggal ng lalaki ang sumbrero niya. Cute.

 

Pagmumukha niya'y maayos. Maayos ang damit, at buhok. Mukhang siyang palakausap at mabait.

 

"Hi." Sabi ko ngunit naibulalas ko na nga at nairitang lumingon ang lalaki.

 

"Hi?" Litong-lito talaga 'to.

 

Narinig ko lang na may tumunog na nakakairita sa pandinig. Tunog self-destruct, pero walang button na ganoon dito. Pagkatapos ng ilang segundo, tumigil ito.

 

"Ano yun?" Sumagot na lang siya bigla at tumingin ako sa kanya.

 

"Ewan ko ba. Buksan natin yung pinto."Tumango na lang siya at pinindot ko ang open button. Wala. Ilang beses ko ng pinipindot ng mabilis. Wala. Does this mean we're officially stuck together?

 

"Bakit ayaw bumukas?" Tanong niya and I just shrugged pero I sense na baka out of order itong elevator

.

"Kuya?" Sigaw niya habang kumakatok sa pinto. Sinubukan niyang patunugin pero ayaw.

 

"Check mo yung phone mo. Baka may signal." Utos niya habang tiningnan ko ang cellphone ko kung may signal. Wala rin. 

 

"Wala rin eh. Kaya mo bang magpalipas muna rito?" Tinanong ko siya, at hindi ko maintindihan ang ekspresyon niya sa mukha.

 

"Uy, narinig mo ba yung sinabi ko?" Linakasan ko ang boses ko, baka naman may problema.

 

"Okay fine! Hindi ko kayang magpalipas dito, okay? I want to be with my sister. She's upstairs." Sinabi niya ng pilit. Ano ka ba, killjoy o panira. Sa tingin ko, parehas.

 

"I get it. Ayaw mo akong kasama no?" I just tried to make things funny, okay? 

 

"Shut up, Nicomaine." Nicomaine? Ako yun, paano niya ako nakilala? Hindi kaya siya si Kuya Driver kanina?

 

"Kilala mo ako?" Tanong ko sa kanya at um-oo siya.

 

"We met in Divisoria. Nabangga kita noon." Oh right! Tuloy, naiwanan na ako ni Ate Nerisse.

 

"Ay oo nga pala. Ano pala pangalan mo?" Lumingon siya sa akin, at napabuntong-hininga.

 

"Alden Cruz." Inabot niya ang kamay, and I shook it, not noticing it's pretty ticklish.

 

"Nicomaine Ramos pala." I smiled as I sat on the elevator corner. I was lucky to not have a fear of closed spaces, or else I would die right now.

 

"Di ako aabot sa food trip namin." Sabi ko habang nakatingin lang ako kay Alden na nakasimangot.

 

"What's wrong?" Tinanong ko siya at napalapit ako sa kanya. Kanina, nasa kabilang gilid siya. Ngayon, magdidikit na yata kami.

 

"Wala yun, Nicomaine." Tumawa siya and I can see the hurt in his face. Not even noticing his smile and laugh is cute. Just kidding, it's not.

 

"Sure ka? Nakasimangot ka kanina." Hinarap niya ako and he has a smug look on his face. I think this guy's joking, or really hurt.

 

"It's nothing." I awkwardly moved away, at nakatingin siya sa akin. Nakita kaya niya ang nakatagong kagandahan ko? Nako, hindi naman! Masyadong siyang bulag para makita iyon.

........

 

"Alden, anong oras na ba?" Tinanong ko siya at tiningnan niya ang cellphone niya. 

 

"8:46 ng gabi. Matulog ka na, baka bukas pa dumating ang tulong." Sabi niya sa akin. Concerned siya sa akin? Wow, first timer.

 

"Sige. Good night." Huy, bakit ka nag good night sa kalahating araw mo kakilala?

 

"Good night too, Nicomaine." He smiled as I laid down myself on the cold elevator floor. I admit, it was too chilly.

 

Tiningnan ko ang relo ko. 9:00 na Nicomaine, bakit hindi ka pa tulog?

 

Mainly, you needed some heat, and you don't know any heat sources. Alangan namang magpakuryente ka.

 

"Nicomaine, hindi ka pa ba tulog?" Tanong ni Alden para lang na umupo ako.

 

"Hindi, matutulog na ako." Peke akong humiga uli. Sana, makatulog na ako. Gabing-gabi na.

 

"Wag ka ng mahiya Nicomaine. Tutulungan kita makatulog." Humiga siya, at gulat ko lang nang yakapin niya ako sa likod. Hinaplos niya ang buhok ko. Makapagtabi ka ba naman ng pogi ah.

 

Ang awkward ko matulog, lalong lalo na nasa likod ko si Alden. Mahigpit ang yakap nito sa akin, pero hindi na malamig. All I needed was body heat. Shucks, I didn't even ask.

 

"Ok ka na?" His breath ran through my cheeks, making me laugh.

 

"Oo. Let's stay this way. I feel cold sometimes." Wow. Kinayanan mo pa sabihin yun ah. Inuutusan mo ba siya?

 

"Sure. You're fine with what I'm doing, right?" I hesitated to answer it, instead I answer an "Mmmhmm".

 

"Good."

 

Nandoon lang kami, nakayakap sa likod ko si Alden, at syempre, humihinga.

 

Until my eyes were heavy, and I lightly snored to sleep, not realizing that I was holding Alden's hands all along, and was snuggling to him.