We are not meant to be 1

Donghae’s pOV

وقتی از مدرسه اومدم متوجه پسری شدم که رو به روی ویلا ایستاده بود..ویلای بزرگ و قشنگی که حدودا 6 ماه پیش ساخت و سازش تموم شد ایستاده بود...

-:تازه اومدی اینجا؟

پسر برگشت و بهم نگاه کرد...چقدر خوشتیپ....موهای قهوه ای سوخته و پوست سفیدش ترکیب فوق العاده ای ایجاد کرده بودن..تاپ مشکی تنش بود...چه معرکه!.

--:آره...

-:خوش اومدی! تبریک میگم...من لی دونگهه م آپارتمان رو به رو...اگه کاری داشتی میتونی بهم بگی...

--:ممنون...من لی هیوکجه م...از آشناییت خوشوقتم

-:من دیگه میرم....فعلا...!

هیوکجه دستشو تو هوا تکون داد و من رفتم تو آپارتمان...

کوله ی مدرسه رو انداختم رو کاناپه و رفتم تو آشپزخونه...

مامان : کی اومدی تو؟

-:همین الان...مامان...یه پسر اون ویلای رو به روی ما رو خریده!

مامان:اومو...جدی میگی؟؟؟

-:اوهوم...فکر نمیکردم به همین زودیا کسی یه همچین ویلای گرونی رو بخره...

مامان:آره...

بابا:جای تعجب نداره منم هماهنگ کرده بودم واسه خرید خونه...ولی نشد

-:اومو...واقعا؟؟چرا نشد؟

بابا:فقط 10% از مبلغ خونه رو نداشتم ولی 90% باقیش رو حاضر بودم یه جا پرداخت کنم که گفت نقد میخواد و معامله نگرفت...

مامان:اشکالی نداره...خب...بیاید نهار...

مامان میز رو چید ...

بابا:دونگهه...میخوای بهش بگی بیاد اینجا با هم نهار بخوریم؟ممکنه تازه رسیده باشه چیزی نخورده باشه..

-:هوم؟ّبرم؟

مامان:آره پسرم برو..

از خیابون عبور کردم و رسیدم به ویلا...زنگ رو زدم...ممکنه رفته باشه بیرون؟ یکم بعد در باز شد...باید برم داخل؟...

هیوکجه:بیا داخل دونگهه...

اومو...چه خونه ی قشنگی...هیوکجه رو کاناپه دراز کشیده بود و دستش رو گذاشته بود رو سرش...

-:خواب بودی؟

هیوکجه نشست:نه...بیا بشین...هنوز نرفتم خرید که ازت پذیرایی کنم...

-:میدونم واسه همین اومدم...همممم....میتونی بیای با ما نهار بخوری...نظرت چیه؟

هیوکجه:با شما؟

-:اوهوم..منو مامان و بابام....

هیوکجه:هممم..فکره بدی نیست...باشه

از جاش بلند شد  و کتش رو برداشت....از ویلا تا در خونه ی ما هیچ حرفی نزد...منم چیزی نگفتم شاید تو معذوریت قرارش دادم؟؟؟

در رو باز کردم و هیوکجه اومد داخل...

-:مامان...بابا...من هیوکجه رو آوردم..!

مامان و بابا اومدن جلوی در و هیوکجه به احترامشون تعظیم کرد...

هیوکجه:سلام خانم و آقای لی...

مامان:سلام پسرم خیلی خوش اومدی..بیا داخل...

جو خیلی خوب بود...احساس معذب بودن نمیکردم چون یه غریبه اومده خونمون...

بابا:این خونه رو خیلی وقته خریدی ؟

هیوکجه:اممم...نمیدونم...این کادوی تولدمه...

همه ی غذایی که تو دهنم بود پخش شد تو صورت هیوکجه که رو به روم نشسته بود...

هیوکجه با تعجب بهم نگاه کرد...بابا و مامان کمکش کردن لباسشو پاک کنه...

-:اومو...من...من معذرت میخوام حواسم نبود اصلا...شوکه شدم!

هیوکجه:نه اشکال نداره..!

کتش رو در اورد و گذاشت پشت صندلیش...دست و صورتش رو شست و برگشت نشست...

-:بازم معذرت میخوام هیوکجه...

هیوکجه لبخند زد:مهم نیست دونگهه فراموشش کن..

مامان:دونگهه ست دیگه...وقتی شوکه و هیجان زده میشه نمیتونه خودشو کنترل کنه...حالا چند سالت شده پسرم؟

هیوکجه:همم...19

-:تو چقدر بزرگی! من هنوز 15 سالمه...

هیوکجه:میخوای برم فریز شم تا تو بزرگ شی؟

مامان و بابا خندیدن...

-:مسخره...

هیوکجه خندید:باشه ناراحت نشو...

لپامو باد کردم و بقیه ی غذام رو خوردم.. ..

یکم بیشتر حرف زدیم و معلوم شد هیوکجه مدرک تحصیلی مدرسه ش رو از آلمان گرفته و بعد از چند سال با خانواده ش از آلمان برگشتن سئول...

هیوکجه:خب...ممنون بابت نهار خوشمزه...من باید برم...

مامان:بمون پسرم...

هیوکجه:ممنون...باید برم یه سری مواد غذایی بخرم...

-:ویلای خیلی قشنگی داری...

هیوکجه:قابلتو نداره..!

چقدر مهربونه ومتشخص!

-:ممنون...

همه تا کنار در هیوکجه رو بدرقه کردیم. وقتی رفت منم رفتم تو اتاقم و نشستم پای درس و مشقم.... 

فردا امتحان دارم...ایش..بعد از اینکه تکالیفمو انجام دادم کتاب زبانمو گرفتمو پریدم رو تخت...دراز کشیدم..پاهامو تو هوا تکون دادم و شروع کردم به خوندن....

با صدای مامان از خواب بیدار شدم...

مامان:دونگهه..باز تو خوابیدی رو کتابت!!!بیدار شو ببینم...

-:مامان...بذار بخوابم خب...

مامان:نمیشه اگه الان بخوابی شب تا صبح بیداری بعد سر کلاس دوباره میخوابی