Prologue:

Manhid,

Kahit halatang halata na, di niya pa rin napapansin.

Para siyang tinurukan ng isang litrong anesthesia!

Na kahit anong gagawin mo para mapatunayan na mahal mo siya, 'di pa rin niya ma gets.

Para sa kaniya ang lahat ng ginawa mo ay dahil magkaibigan kayo.

Hindi niya gets and nararamdaman na may nagmamahal sa kaniya. Kahit obvious na nga, eh. Buong school alam na, siya na lang hindi pa!

Kulang na lang tatalon, sisigaw, luluhod sa harap niya para malaman niya lang na mahal ka niya. Kung okay lang sana kunin ang puso mo tapos ibigay sa kaniya, gagawin mo, para lang maramdaman niya ang nararamdaman mo.

Halos mamatay ka na para lang mapatunayan sa kaniya, pero isang malaking deadma lang ang nakuha mo sa kaniya.

Assuming,

Kahit kaibigan lang ang tingin mo sa kaniya, wala eh, assuming.

Kahit 'I love you' as a friend lang ang sabihin mo sa kaniya, nag-aassume na iyang na mahal mo siya.

Kahit tinitigan mo lang siya dahil may bigas sa mukha niya, nag-aassume na iyan na gusto mo siya.

Nangungumusta ka lang sa kaniya, nag-aassume na iyan na miss mo siya.

Nagtatawanan lang kayo, pero ang iniisip niya, "Crush siguro ako nito oh. Grabe kung makatawa."

Nadapa ka na nga sa harap niya ang iniisip niya pa rin ay, "Gusto mo siguro ako nu? Kaya nadapa ka."

Ang sarap pektusan ng mga taong assuming.

Si Cassandria Fernandez, ang dakilang 'Ms. Manhid'

Drake Adrian Flores, si 'Mr. Assuming.'

What will happen kung ang total opposites ay magtatagpo sa isang paaralan?

Sasabog pa ang buong campus?

Kikiligin ba ang mga kuto ng mga guards?

Holiday pa ang araw kung kailan sila nag meet?

Mag-aaway ba sila?

O kaya... magmamahalan sila? Ha! Ang labong mangyari! 

Pero...ito ang kwento ni Ms. Manhid at Mr. Assuming