Maagang gumising si kim, maaga nyang inayos ang mga gamit nya para sa mga projects nya. pagka alis ng mga kapatid nya ay mag isa uli sya kaya tumambay sya sa garden, inon nya na ang phone nya at nag facebook at twitter na sya. Daming nyang message na natanggap galing sa mga reporter's from her facebook pero may isang message ang nagpa iyak sa kanya ulit.

Gerald Anderson

Baby kim, today is my flight. June 02, 2008 at 8 pm. Sana makapunta ka kahit sandali lang, gusto ko sanang makita ka bago ako umalis eh tsaka sinubukan naming i ontoc ka kaso naka off ang phone mo kaya di ka nakasama sa farewell party kagabi sayang nga eh. Kim gusto ko malaman mo na hindi kasinungalingan lahat ng pinangako ko sayo, kahit na malayo ako andito parin ako at alam ko na mananatili parin ako sa puso mo at ikaw din. Mahal kita kim, pero mahal ko rin girlfriend ko. Kailangan nya ako at magkikita pa naman tayo eh, sabi ni kuya walby bibisitahin nyo ko kaya hihintayin ko kayo ah lalo na ikaw, mami-miss kita baby kim :) mag iingat ka lagi ah, lagi mo tatandaan mahal na mahal kita :)

Hindi alam ni kim, kung pupunta ba sya oh hindi nalilito sya. Pero alam nya sa puso nya na gusto nya makita si gerald kahit ilang oras lang. 7am palang ay nasa bahay na ni Gerald ang barkada maliban kay Kim, nag breakfast sila together at nag laro muna ng kinect bago tinulungan si Gerald sa pag iimpake ng mga gamit nya.

Erich: Ge, nasabihan mo na ba si Kim na ngayon ang flight mo? (sabay higa sa kama ni gerald at niyakap ang teddy bear) Bango!

Gerald: Nag message na ako sa kanya sa facebook, sana nga mabasa nya *sigh* nami-miss ko na yung lokring na yon. *smile*

Melissa: Talagang nakakamiss yun eh parang eh yakap ng yakap.

Gerald: wish ko bago ako umalis, mayakap ko si kim kahit 30 mins. lang.

Empress: Sana nga magpakita na sya..*sigh* Ang boring ng wala sya eh..

Gerald: Ano kaya ginagawa nun ngayon? Sana tumigil na sya sa kakaiyak *sigh*

Daming katanungan ang umiikot sa utak ni gerald na hindi kayang sagutin ng kahit na sino, parang nag dadalawang isip syang iwan si Kim dito sa pinas. Ilang oras nalang aalis na si Gerald kaya pumunta na sila sa Airport, hanggang sa ilang minuto nalang ang natira hindi parin nagpapakita si Kim kay gerald. 50 mins. nalang aalis na si Gerald, kaya nag bilin na sya.

Gerald: Guys, mukhang di na ako makakapag paalam ng personal kay kim kaya kung okay lang sana sa inyo kayo na magpaalam para sakin.

(nag iyakan na ang mga girls)

Melissa: Basta promise mo babalitaan mo kami ah...

Gerald: Oo naman *smile* (wipe his stears) Basta mag ingat kayo dito ah, tsaka wag na kayong magpaka pasaway and mami-miss ko kayo, group hud nga! (group hug)

"calling all the passenger's of flight -"

Gerald: Ayun tawag na kmi...(tumalikod ng biglang may isang girl tumwag sa pangalan nya)

"We'll be leaving after 30 min."

Kim: ano ganun ganun nalang yun? Di ka man lang ba magpapaalam sakin? (umiiyak na sabi nito)

Gerald: (kahit na naka talikod sya alam nyang si kim iyon) *smile* (humarap sya at tuwang tuwa makita si kim)

Kim: (umiiyak na naka titig kay gerald habang speechless ang buong barkada na umiiyak)

Gerald: Kim! (sabay takbo at niyakap si Kim na mahipig na mahigpit!) Kala ko di na kita makikita!

Kim: (niyakap ni gerald ng mahigpit na umiiyak)

Gerald: (wala nang masabi na sobrang saya)

Kim: Sus! Wala ka pala eh! Aalis ka nang hindi nagpapaalam sakin? Ano klaseng bestfriend ka!

Gerald: Tinawagan kita pero ayaw mo sumagot, ilang ulit nakong nag text sayo pero wala akong reply na natanggap. Sabihin mo nga di ba pagpapaalam yun?

Kim: Nakakainis ka kasi eh!

Gerald: (wipe his tears) Kim, kung alam mo lang kung gano ako kasaya na makita ka ngayon.

Kim: BAsta mag iingat ka ah, wag mo ako kakalimutan ah. Tsaka padalhan mo ako ng mga gifts! tsaka chocolates!

Gerald: *smile* Oo naman basta ikaw, mahal kaya kita

Kim: Mahal mahal sus!

Gerald: (hugged kim) *whisper* Mami-miss kita kim, mag iingat ka lage ah, tsaka mahal na mahal na mahal na mahal kita. hinding hindi kita makakalimutan.

Kim: (umiiyak ng sobra) *whisper* Mahal na mahal din kita lolo daddy, ikaw din mag iingat ka tsaka balitaan mo ako sa mga nangyayari at dapat invited ako sa kasal mo ah.

Gerald: *smile* *whisper* Oo naman! Kayo lahat invited!

"Last call for the passenger of flight 90556"

Gerald: Aalis na ako.

Kim: (wipe gerald's tears) Mag iingat ka lolo daddy ah

Gerald: (hold kim's cheek and kiss in the forehead :">) Ikaw din, mag iingat ka ah.Bro mag iingat kayo ah!

Enchong: Sige bro, ikaw rin!

Gerald: Meme, Erer, Empressita, Ate Kits at Maja mag iingat kayo ah, hayaan nyo mag a update ako *smile* paki sabi kay pok na mag iingat sya at mamimis ko pagiging bisaya nya *giggle* (group hug) (hugged kimmy)

Masayang umalis ng bansa si Gerald habang hindi naman maawat ang iyakan ng Girls na iniwan nya dito, nag Bubble Tea ang buong groupo hanggang midnight at nag usap usap. Pag uwi ni Kim sobrang nagulat ang mga kapatid at mamang nya na ngumingiti na sya, pinasok ng mamang nya si Kim para tanungin.

Mamang: Kimberly!

Kim: Mamang

Mamang: Kamusta na?

Kim: *sigh*

Mamang: Oh bakit?

Kim: (umiyak na naman) Mamang wala na si gerald, wala na bestfriend ko. Umalis na sya papuntang Paris.

Mamang: Anak...

Kim: *smile* (wipe her tears) Pero nagkausap namn kami tsaka nag promise ako na hindi na ako iiyak

Mamang: Yun naman pala eh! Wag ka na umiyak anak, di kami komportable na nakikita kng ganyan.

Kim: *smile* Opo mamang

Mamang: Oh sige matulog ka na...

Bago matulog si kim ay nagdasal sya, nagpasalamat sya kasi kahit sa huling minuto na andito si Gerald ay nayakap pa nya. Nangako syang di na sya iiyak at pagpapatuloy nya ang buhay nya na binago ni Gerald nung andito pa sya, malungkot man pero kailangan tanggapin para sa kinabukasan nya yan ang sabi ni Kim.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Message from the writter

Thank you sa mga comments nyo hahaha sana magustohan nyo pa ang mga susunod na pasabog LOL! salamat talaga nakaak touch kayo hahaha <3