"Wooooppss!" muntik ka nang ma-out of balance sa sobrang dami ng dala mo.

Inutusan ka kasi ni Manager Oppa na dalhin ang mga kape sa 2nd floor. Bitoor pa rin siya sayo dahil sa nakakahiyang pag-a-akala niya na birthday mo.

*knockk* *knock*

After 1,236,564,321.33656398 years, ay nakarating ka rin sa landas na iyong dapat tunguhin.

Pagbukas ng pinto ay bumungad sayo ay napaka-gwapong-oh-so-yummy-fes ni Siwon. Kasalukuyan silang may ginagawa na hindi mo alam kung anong tawag kaya naman hindi mo na lang pinansin together with the other Suju Members like Ryeowook, Sungmin, Shindong, Eunhyuk, and others.

Pinapasok ka nila sa kwarto at inilagay mo na ang mga kape sa lamesa. Hindi ka na masyadong kinikilig dahil nasanay ka na araw-araw mo silang nakikita.

Pagbaba mo ng mga kape ay nag-activate ang iyong Laser Scanner at hinanap ang iyong labie-dabs. 

*tooooooot*

Nag-beep ang scanner. Subject undetected.

At dun ka na nanlumo. Last day na niya ngayon kaya naman umaasa ka na makikita mo siya.

AMBOBO MO GAE HWA. BAKIT BA UMAASA KANG MAKIKITA MO SIYA NGAYON???

Naiiyak ka na kasi gusto mong makita si Yeye kahit saglit lang. Nag-excuse ka at dali-daling umalis. Baka kasi hindi mo na mapigil ang iyong sarili at maiyak na.

Umupo ka sa isang bench. 

Kinuha mo ang picture ni Yeye sa wallet mo. Ito ang nag-iisang picture niya na pinaka-iniingatan mo.

Binigay pa ito sayo ng bestfriend mo bago kayo maghiwalay.

At dahil naluluka ka na, kinausap mo na lang ang picture niya.

Hello, Yeye meh labs. Ma-mi-miss kita. Alam mo ba na ikaw ang dahlan kung bakit ako nag-trabaho dito? Alam mo ba na araw-araw kong hinihiling na sana makilala mo ako? Infairness, nagka-totoo. Kaya naman sana magkita ulit tayo.

Sorry nga pala kasi palihim kitang ginagahasa sa bahay. Sorry, kasi baliw na baliw ako sayo kaya naman never pa akong nagka-boyfriend. Alam mo ba na ikaw lang ang gusto kong maging boyfriend kaya naman kahit maging matanda akong dalaga handa akong maghintay... kahit alam kong IMPOSIBLE... 

Alam mo, hindi ko ma-imagine na aalis ka na. Na sa bawat performance ng Superjunior ay wala ka. No Yeye sa mga performances, interviews, and concerts. For two years, hindi ko makikita ang mga selca's mo. For two years, hindi ko maririnig ang boses mo. For two years, hindi ko makikita ang Kim Jong Woon na kagaya mo.

Mahal na mahal kita Yeye. Kahit ilang taon pa yan, handa akong maghintay sa pagbalik mo...

Hinalikan mo ang picture ni Yeye. Kanina ka pa iyak nang iyak pero hinahayaan mo lang ito. Nagbabaka-sakali ka na mabura ng mga luhang iyon ang sakit na iyong nararamadaman.

Napansin mo na may nag-abot sayo ng panyo. "Salamat." pero hindi mo napansin kung sino. nakakahiya kasi puro sipon na ang mukha mo.

"Salamat Gae hwa." sabi niya at tumabi sayo.

"Bakit naman? Ako pa nga ang dapat magpasalamat e."

Naramdaman mo na lang na niyakap ka niya. Sh!t. Ang amoy na ito. Yesung Babes?

Tumingala ka. Nalaman mo na hindi ka nagkaka-mali. Ang taong dahilan ng pag-iyak mo nasa harap mo ngayon at yakap ka.

Lalo kang naiyak. Nakangiti siya ngayon sayo. Ghaad. Ma-mi-miss ko ang mga ngiti niya. Kung ppwede lang ipa-photocopy mo na ang ngiti niyang iyon ngayon mismo ay ginawa mo na.

Niyakap mo na rin siya. Pero ito ay walang halong pagkamanyak kundi dahil kahit saglit, ay nais mong maramdaman ang yakap niya. Hindi ang yakap ni Yesung, kundi ang yakap ni Kim Jong Woon. Ang yakap ng taong pinakahahangaan mo. Ang yakap ng taong lubos mong minamahal.

"Ma-mi-miss kita, Yeye." sabi mo sa kanya. Patuloy ka pa rin sa pag-iyak. Hindi mo ito mapigilan dahil sobrang sakit ng nararamdaman mo.

"Ako rin, Gae Hwa."

Author's Note:

Well, naiyak na talaga ako. . Ayokong mawala si Yeye. WAAAAAAAAAAAAAAAA! Di ko kerriii...

Pero kaya ko 'to.

Lahat naman ay umaalis, kapag may umalis, may darating.

I LOVE YOU KIM JONG WOON!

ALABYUUU.. POREBER.

SORRY KUNG PANGIT ANG UPDATE KO, WALA NA AKO SA WISYO MAGSULAT E. I'M SO DOWN NGAYON AND THE OTHER PAST FEW DAYS. I CAN'T BELIEVE NA BUKAS NA ANG ARAW ANG PINAKA-AYAW KONG DUMATING.

♥