Dah hampir seminggu Yunho berada di seoul....Dia resah sebab esok dia akan pulang ke Amerika....Tujuan sebenarnya datang ke seoul belum lagi tercapai...Dia harus memulakan langkah dengan cepat...sudah tak ada masa lagi...Kalau dia tak mulakan, dia beranggapan akan menyesal sampai bila-bila....Yunho terus menghubungi hyoyeon dan terus ajak keluar...Hanya mereka berdua....

Di Jambatan....

HY : Yunho,suka betul awak datang ke sini kan....padahal banyak lagi tempat menarik....

YH : Tempat menarik memang banyak dekat sini....Tapi memori saya banyak disini....

HY : Banyak? berapa kali awak ke sini?

YH : 3 kali....

HY : Hahahaha...lawak la awak ni...3 kali awak kata banyak?

YH : Iye...saya serius..dan berharap sentiasa ada memori baru disini bersama orang yang saya idamkan...

HY : Ha? Idamkan? macam seronok je dengar? Boleh saya teka siapa orang tu?

YH : Boleh (dalam fikiran yunho adakah hyoyeon sedar akan hatinya)

HY : Jessica Jung?????

Yunho terkejut mendengar tekaan hyoyeon sehinggakan dia tersedak air yang sedang diminumnya.....

HY : Hahahahaha....betulkan????? ( Hyoyeon tergelak dan menggoyang2kan tangan Yunho)

YH : Tak hyo....perempuan yang saya idamkan tengah berdiri depan saya...

Hyoyeon terkejut mendengar jawapan Yunho...Dia melepaskan pegangan tangan Yunho dan berundur sedikit ke belakang....

Hyoyeon memandang ke arah Jambatan yang bercahaya...Dia hanya mendiamkan diri....Tak tahu nak beri respon apa....

YH : Hyo....salah ke saya meluahkan apa yang saya rasa?

HY : Tak salah...cuma saya tak terfikir sampai kesitu...

YH : Saya tak tahu apa yang saya rasa...apa yang pasti lepas jumpa awak buat pertama kali...disini...hati saya berdebar-debar... sentiasa ingat awak...wajah awak...senyuman awak....

HY : Awak ni merepekla Yunho...Yang saya tahu saya jumpa awak sekali je masa tu...dan minggu ni baru kita jumpa semula...esok awak dah nak balik kesana....kenapa awak boleh ada perasaan macam tu?

YH : Tak semestinya kita akan suka pada orang yang selalu kita jumpa....Dan tak semestinya kita suka pada orang yang kita kenal terlalu lama....Cinta tu boleh datang bila-bila masa je....Kadang-kadang kita sedar dan kadang-kadang kita tak sedar... Tentang jarak jauh....Benda tu semua boleh setel...yang penting kita perlu jujur dan ikhlas serta percaya satu sama lain...Kalau benda tu sempurna, segala masalah kita boleh tangani....

HY : Yunho...cukuplah...Saya seronok berkawan dengan awak...Mungkin kita akan menjadi kawan sampai bila-bila...dan saya tak akan salahkan takdir jika benar jodoh saya bersama awak....Kalau betul saya ditakdirkan untuk awak, 1 hari nanti saya sendiri akan pergi kepada awak...percayalah...tapi buat masa ni saya tak dapat berfikir...

YH : Tak apa la....yang penting saya dah luahkan apa yang saya rasa....Semuanya saya serahkan pada takdir...Saya pn tak boleh nak memaksa hati awak....

HY :