Lisa POV

NAPAligwas ako ng bangon sa iyak na narinig. Madaling araw na pala. Hinahanap ko kung saan nangagaling ang iyak.

Sa paghahanap ko ay nakarating ako sa kwartong punong puno ng mga litrato.

"Baby" tawag ko dito. Hinalikan ko siya sa noo at pinunasan ang mga luha nito.

"I'm here now, sorry " Niyakap ko ito upang mapatahan.

Tumunghay naman ito at tinignan ako ng mariin. 

"Where's mommy? Do you find her already mom?"sambit nito na parang nakikiusap na ang sabihin ko ay OO.

"I'm still trying baby. I'm sorry"sinabi ko sa kanya ang totoo. Naghahanap pa din ako kung nasan ka.

"Why do you need to hurt her!! Resulting to leave us here! Why! Why!"sagot naman niya habang patuloy akong pinapalo sa balikat upang maalis ang pagkakayakap ko sa kanya.

Napatungo ako at inalis ang pagkakayakap sa kanya.

Umiiyak itong napalayo sa akin at tumakbo papaalis ng kwarto.

Hindi ko mapigilan umiyak sa sobrang sakit ng ulo at puso ko. Bumabalik lahat ng mga alaala ni Rose kung paano siya manuyo, magluto, makipagusap, makinig at mag mahal. Patuloy tuloy itong bumabalik sa utak ko. Kinakain na ko ng lungkot at konsensya sa lahat ng kasalanan ginawa ko sa kanya.

Sa pagdaan ng mga minuto ay pinilit kong kumalma at tumahan. Para masundan ang anak ko kung saan man siya pumunta. Inayos ko muna ang aking sarili bago ko naisipan lumabas sa kwarto ng bigla akong nakarinig ng malakas na pagbagsak.

"CHAEYEONG!!"

"Lisa yah!"napaligwkas ako sa pagkakaupo ng biglang may humampas sa aking balikat. 

"Bad dream ?" Lumingon ako sa nagsalita si Jennie pala may hawak hawak itong dalawang baso ng gatas at umupo sa tapat ng inuupuan ko.

Kinuha ko ang isang baso at uminom ng kaunti bago dahan dahan na tumango.

"You should go home Lisa. Hindi na healthy para sa baby ang ginagawa mo." sabi niya habang nakatitig sa gatas.

Ipinatong ko sa lamesa ang hawak hawak kong envelope.

"I don't have a home... She.. already left me" pagkasabi ko nun ay binuksan niya ang envelope at tinignan ng mabuti.

Hindi siya umiimik.

" Ibinigay ko yan sa kanya nung 1st anniversary namin. Sobrang nagulat siya at hindi ako pinansin ng buong isang araw. I didn't mean to give that to her gusto ko lang talaga makita ang reaction niya and kung pipirmahan na niya agad."pagkwekwento ko napatawa tuloy ako habang naalala ang araw na yun.

"Hindi niya agad pinermahan diba?"tanong naman niya. Malungkot niyang ibinalik sa lamesa ang envelop.

"Nope, actually hinarana niya agad ako kinabukasan at sinabing susunugin daw niya ang divorce paper." pagkatapos ko sabihin yun ay kinalhati ko ang gatas para di ako maiyak.

"What's your plan? You guys have a baby and please Lisa stop saying you don't deserve her because you really don't."gamit ang matataray niyang salita at tinaasan pa ako ng kilay.

Iniwas ko dito ang aking mga mata at tumingin na lamang sa pinto ng restaurant niya.

"It was a fake divorce paper Lisa" sunod na sabi niya at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko.

"Deserve ng baby niyo ang kumpletong pamilya. Kunga pagod na si Rose baka it's time na ikaw naman ang gumawa ng paraan."dugtong pa niya kaya napatingin ako sa kanya. 

Looking at Jennie unnie right now, parang hindi na siya ang Jennie Kim na nakilala ko. Sobrang payat nito wala na din make up, wala na ang confidence niya sa pagsasalita, sobrang lungkot ng mga mata niya at halatang lagi itong umiiyak. She really died when Jisoo unnie left.

"Alam ko na peke iyon at akala ko ay alam din iyon ni Rose but nag kamali ako dun." Kinapa ko sa dibdib ang singsing nainiwan