What If's

I'm sorry, I love you
Please Subscribe to read the full chapter

Seulgi's POV

First day of school and i'm so excited kasi finally i'm step closer in reaching my dreams. Andito na ako ngayon sa auditorium kasi may general assembly daw ang lahat na medical students and ako pa lang yung andito. Ang sobrang aga ko naman di talaga halatang na excited ako haha. After 30 minutes of waiting unti-unti nang napupuno yung audi, meron naka uniforms na mga seniors namin at yung mga bago kong kaklase na ibat iba ang pormahan.

 

First day of school syempre meet some new friends but meron akong nakitang familiar face na hindi ko inexpect na makikita ko ulit.

 

"Wendy?" tanong ko at nang humarap siya sakin......"Hoy, babae, bakit di ka nagsabi nakauwi ka na pala dito galing Canada?" tanong ko sa kanya at sinalubong ko siya nang yakap.

 

"haha hey seul chill, di mo ba alam ang salitang surprise?" sagot niya habang pumipiglas sa yakap ko. "Diba usapan naman natin dati na sabay tayo magiging doctor? Kaya I ask tita kung saan ka magaaral nung nalaman ko na you're planing to pursue na medicine, para syempre may pagkacopyahan ako. hahah kaya Seulgi, my bestfriend im back!" 

 

" So alam ni mama na andito ka na? Ang daya niyo naman. Baka naubos mo na yung pasalubong mong chocolates sa akin?" pabiro kong sabi.

 

"Baliw, akala ko galit ka sakin. Ouch yung chocolates lang pala na miss mo." sabi ni wendy.

 

"Wag ka mag alala nasa bahay lang yung mga pasalubong mo safe na safe pa yun."

 

Namiss ko naman talaga siya but we never tell each other nga lang kasi never naman kaming nagusap nang matino but happy talaga ako na I have someone to lean on sa pinasukan naming war zone para sa nangangarap na maging doctor.

 

Natapos na rin ang program for general assembly pero kaming mga first year parang nawala yong excitement nung sinabi ni Dr. Lee So Man na magprepare daw kami kasi magbibigay siya nang prequiz sa class samin mamaya. Katakot nang aura ni Dr. SM at yung tawa nang mga seniors namin parang mas tinatakot pa kami.....

 

MAMA TULONG!!!!

pero kakayanin para sa bayan, at para sa pangarap.

 

___________________________________________________

 

Its been a week na nagsimula ang journey namin as medical students. First week sa med school, kinakaya pa naman pero medyo nagiging busy na kasi dami nang aaralin ilang chapters ang babasahin for just 2 hours na lecture plus meron pang paprequiz at post test everyday.

 

Tama ba tong pinasok ko? Help me.

 

Last week wala pa kaming proper seating arrangement parang first come fisrt serve basis but ngayon parang nagkamutual agreement na lang na this will be permanent seating arrangement namin.

 

I was seated in the back, second to the last row nasa pinakacorner ang seat kasi I'm corner person ika nga nila. Sa school namin di na nagtatawag ang mga doctors for our attendance they will just give the attendance sheet sa front seater and iikot na lang ito sa buong classroom and we will sign for attendance. 

 

Last week nothing special naman ang attendance kasi I just passed it sa last row without looking sa kaklasi ko but today its different, I never thought that my life would change.

 

The last person in the last row passed the attendence sheet to me and whispered my name, " Seulgi-ssi" di ko talaga alam but my heart skipped a beat when I heard her call my name di ko alam pero bakit parang iba yung pagkabigkas niya nang pangalan ko? Kinuha ko ang attendance sheet sa kanya but still not looking at her but deep inside, I wanna know this person.

 

Later that night, someone followed me in instagram, Irene Bae Joohyun, di ko kilala kasi ang profile niya ay isang drawing ng bunny but I accepted the request and follow her also kasi marami naman kaming mutuals and kasama na doon si Wendy.

 

Ahhh tama I'll ask Wendy if kilala niya tong si Irene Bae. But for now, I have to rest a little bit and magaaral na naman kasi may quiz naman bukas. Arrrghhh

 

___________________________________________________

Saturday ngayon at half day lang ang pasok namin but we're still here sa school kasi we have to practice for our acquintance night. It's a tradition na magpreresent ng spoofng mga movies yung freshmen parang nagsilbing initiation rights namin.

 

I was waiting for my group in the corner but someone cought my attention.

 

The group na nagpapractice sa stage and that girl's acting really caught my attention. Ang funny niya kasi kuhang-kuha niya talaga ang acting nang bida.

 

Alam niyo kung sino?

 

She's the girl that I was telling you who made my heart skipped a beat. (p.s. wala po akong sakit sa puso hahaha)

 

I'm still confused. Bakit ganito ang effect niya sakin but until now I still dont know her name and I haven't got a chance to talk to her kahit nasa likuran lang naman siya.

 

Hay, sana someday I can be your Friend.

___________________________________________________

One month na ang nkalipas sa buhay naming med students and today lalabas ang results nang exams namin. We're here sa room namin waiting for Dr. SM to announce our exams results.

 

"Good morning future doctors" bungad ni doc pagkapasok nang room.

 

"Good morning doctor" matamlay naman naming sagot.

 

"Ohh bakit parang nabuhusan kayo nang malamig na tubig? Ahhh hahaha kasi malalaman niyo na yung mga scores niyo? Dapat talaga matakot kayo. I was disappointed when I finished checking your exams, only 5 people passed"

 

Wait. Seryoso ba to si doc? huhuhu wala na akong pag asa pa sigurado akong isa ako sa mga bagsak kasi ang hirap talaga nang exam namin.

 

"So I would like to congratulate the one who got the highest score, Bae Joohyun Irene, please get your paper here"

 

Napawow at napatingin ang mga kaklasi namin and napuno nang palakpakan ang buong room.

Nang papunta na siya sa harapan, iwan pero biglang nagiba na yata ang paningin ko, parang nagslow motion ang aking paligid.

Bae Joohyun Irene.

Name of the girl who captured my heart. No I mean my attention ang bilis naman ata.

I looked at her na may sobrang pagkahanga, ang ganda niya at ang talino pa. Bae Joohyun tao ka ba tagala? para kang hulog nang langit hahahahaha

 

"Bae, keep up the good work and try to help your other classmates" sabi ni doc kay Irene.

 

"Thank you doctor. and Yes po I will try to help po" sagot ni Irene at nagsmile.

 

Sh*t ang ganda nang smile niya. Wait bakit ganito ako magreact, pero mas gumanda pa siya lalo nung ngumiti siya.

 

"and for the other 4 who passed they're so lucky. nakaabot pa sa 75 yung score nila, they are Kim Jennie, Park Chaeyoung, Kim Yong-sun, and Kang Seulgi" patuloy ni doc.

 

Nagulat ako nang siniko ako ni Wendy.

 

"Ha?" tanong ko ky wendy.

 

"Anong ha? Hakdog? Makinig ka nga kay doc. Ugok nakapasa ka!" sagot niya sakin.

 

Talaga nakapasa ako? Thank you Po. Di ko na narinig yung sinasabi ni doc kasi busy ako sa paghanga ky Irene.

 

"Okay, the rest please study hard. Bawi pa kayo, first exam pa lang ito kaya wag kayong mawalan nang pag asa." paalala ni Dr. Lee bago siya umalis.

 

Nang nakaalis na si dr. SM dali dali naman kinocongratulate ni Wendy si Irene.

 

"Irene, grabe ka girl pashare naman kahit isang brain cell mo lang." natatawang sabi ni Wendy.

 

"Oo nga besh, magkatabi nga tayo dito pero di ako naambunan nang iyong katalinohan" dadag naman ni Joy na seatmate ni Irene.

 

"Irene unnie baka naman pwede mo ako turuan please gusto kong pumasa" sabi ni Yeri with matching beautiful smile.

 

"Thank you guys. Sige sa next exam natin pwede naman tayo mag group study, I'll try my best na makatulong sa inyo" nakangiting sabi ni Irene sa kanila.

 

Tuwang tuwa naman sila sa sagot ni Irene at niyakap nila ito. I was just listening to them but how I wish I can join them too.

 

Irene baka pwede naman add to friend mo rin ako? hehehe sana maging magkaibigan rin tayo for now.

Oy wag yun seulgi study now, landi later.

___________________________________________________

Its just an ordinary day. Paulit ulit na lang yung ginagawa namin. Ito na ang naging bagong routine ko simula nasa medschool na ako. Bahay, Aral, School, Quiz, Lecture, Quiz, Lecture, Quiz, Uwi, Pahinga saglit Aral na naman matutulog nang 2 am gigising nang 4 am at magaayos na naman for school and so on.

 

But today after dismissal, we have a conference to attend.

 

Pagkapasok ko nang room, nakita ko walang kasama si Irene.

Wait.. this will be the first time na kami lang dalawa ang tao dito sa room, ahmmm di ko alam how will I approach her ang awkward naman kami na nga lang dalawa eh hindi ko pa siya kakausapin but hindi ko rin alam ang sasabahin ko.

Nagpatuloy ako sa paglalakad papunta sa aking upuan habang nagiisip kung ano ba ang dapat kong sasabihin kay Irene. Pero laking gulat ko nang.....

 

"Hi!" Wait tama ba yung narinig ko? nagHi si Irene sakin at nakangiti pa siya. maghaHi back na ba ako? wait chill lang seul its just simple Hi lang pero bakit ang gulonggulo ko nang isip at puso ko.

Inhale exhale.

"Oi. Ahmm H-Hi... Ahhhh Nasaan sila ni Yeri at Joy? Bat' magisa ka lang dito?" Sana di niya mapansin na nauutal ako.

"Hmm Nandoon pa sila sa library magsasauli ng hiniram nilang books. Ikaw, bat di mo rin kasama si wendy?" tanong niya sakin.

"ah si Wendy? ganun din nasa library manghihiram nang books." sagot ko naman.

 

at dumaan ang angel nang katahimikan. kru kru kru

 

" ahmm si dr. Park Jin-young parin ba ang prof natin bukas?" pangbasag ko sa katahimikan, wala lang, wala na kasi akong maisip na tanong parasa kanya.

"O-Oo, yung naglecture din satin noong nakaraan." sagot ni irene. "Ahmm Meron ka na bang copy ng book na nirecommend ni doc?" nahihiyang tanong niya sakin.

"ahh yung book sa histology? wala pa nga eh nahihirapan ako maghanap" sagot ko sa kanya. Sayang, sana meron ako para maishare ko sa kanya para mas makausap ko pa siya nang matagal.

"Dont worry. Meron ako ditong copy. Wait send ko sa email mo. Ahmm pwede ako makahingi nang email add mo?" tanong niya habang nilalahad yung phone niya sakin at nakangiti yung genuine na smile. Irene wag ka na mang ganyan, baka maging crush na kita.

"Talaga? Okay lang sayo?"

"Oo naman, send ko na lang sayo. Type mo lang dito yung email address mo."

Kinuha ko yong phone at I typed my email add and give it back to her, after a few seconds I received an email with the copy of the book.

"Here. I received it already. Thank you thank you so much talaga irene. You're the best" sabi ko sa kanya na nakangiti.

"You're welcome. By the way, may kasama naba kayo papuntang conference?"tanong niya

"Si Wendy lang naman ang kasama ko papaunta doon." sagot ko at tamang dumating na sila wendy joy yeri sa room.

"Baka pwede naman siguro sabay na lang tayo lima papunta doon" sabi niya.

"Sure. Pwede naman." pagsang-ayon ko sa kanya.

Umakbay sa akin si wendy at nagtanong nang "Anong pinag-uusapaan niyo?"

"Ahh yun sabay na tayong lima pumunta sa conference para masaya"

"Talaga? Sige yes. the more the merrier.. Tara G.!" mukhang excited na si Yeri.

and yes sabay kaming lima na umalis papuntang conference.

Ngayon na nakakasama na kita,sana tuloytuloy na ito.

___________________________________________________

After that conference happened, nakakausap ko na si irene but we're still not close to each other.

 

A week after that, nag announced na ang teams for our foundation week which is composed of 2 teams Black and White and surprise!!! magkaTeammate kami nila Wendy and syempre ni Irene sa team Black while sila Yeri at Joy naman are team white. And kaming mga first year gagawa kami nang isang production number sa Med Gala which is the most awaited event according to our seniors.

Because we're on one team, 2 weeks rin na palagi kaming magkasama nila Wendy and Irene because of the practices.

And d*mn sa practice ko nalaman na ang galing palang dancer si Irene, the way she sway her hips sa rendetion nila nang monster, di ka nakakasawang tignan.

I think, I think ahmm I'm starting to have crush on her.

Maganda, matalino, mabait and talented, Bae Joohyun, your almost perfect.

 

 

After that medicine gala mas naging close friends na kami ni Irene and same with Joy and Yeri. Sabay na kami tuwing lunch and after dismissal sabay na rin kaming lumalabas nang school and mas nakilala ko siya.

Nalaman ko na dalawa silang magkapatid at siya yung bunso at hindi talaga nursing ang gusto niya nung college but because nag-aaral pa din ang kapatid niya, she just grab the opportunity nang may nagoffer sa kanya nang scholarhip sa isang medical school, and I admire her for that kasi she chose to sacrifice her dream to help her family and kahit na hindi naman talaga yun ang first choice niya but still graduated with flying honors.

 

Joohyunnie ngayon na mas nakikilala na kita parang mas nagugustuhan na kita

.

.

.

.

.

.

.

.

................ maging close friend.

___________________________________________________

We were studying for our quiz in physiology about blood when I asked her about something.

"Rene ano yung blood type mo?" seryoso kong tanong but I did not expect ang sagot ni irene.

 

"Ikaw." s*it,,, Rene wag naman..pafall ka naman eh. Wait bat kinikilig ako? Seul stop control control.. just keep it yourself.... I have to act na waley ang pick up line niya.

 

" Ha ha ha.. funny ka yarn? hahahahaha" and hinampas niya ako sa aking balikat kasi di ako tumatawa sa mga jokes niya. I hope ganito na lang kami palagi.

Dismissal na and we're getting ready to go out sa room when you suddenly sing a song in front of me.

"Do you hear me i'm talking you?"

di ko alam kung tinatanong ba niya ako or she's just singing so I asked her back.

"Do you?" and then I realized the title of the song she's singing is titled "Lucky" a song for someone who is in love with the

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
realmebehindthesmile
Hello! This is my first seulrene fanfic. Mostly narrations lang and fast forward yong timeline gusto ko lang tapusin itong story na 3 years na sa aking draft. Hope you will enjoy and thank you for reading.

Comments

You must be logged in to comment
forgotme 0 points #1
Chapter 1: Kakabitiiiinnn😁
Ms_Freed08 #2
Chapter 1: sequel pls