Jungyeon's POV

After 2hrs na biyahe nakarating na din kami sa wakas. Grabe sakit ng pwet ko. -.- ikaw ba naman nakaupo ng 2hrs as in walang tayo tayo?

"Jungiee. Nahihilo akoo." Sabi sakin ni Nayeon unnie.
"Hala! Buntis ka?!"
"Sira ulo! Nahihilo lang buntis agad? OA mo." Sabi niya sabay hampas sakin ng hawak niyang pouch.
"Tinatanong ko lang baka kasi nabuntis kita." Daresta kong sabi sabay wink.
"W-wha?! Manyak ka Yoo Jungyeon!!" Sabi niya. HAHAHA! Kamatis na mukha niya 😂😂😂
"Di aa. Just saying the truth babe."
"Che."

"Hoy kayong dalawa. Tumulong kayo sa pag buhat dito." Sabi samin ni Jihyo.
"Kaya nyo na yan." Sabi ko.
"Aba. Gusto mo ibato ko sayo tong kaldero na hawak ko?" Sabi niya. Bakit ba ang init ng ulo niya? -_-
"Sige basta iiwas ako."
"Sira ulo."

Nagsimula na kami maglakad. Mahaba habang paglalakbay ata ito. Diko kakayanin.
"Malayo pa ba?" Tanong ko.
"Aba ne. Kasisimula pa nga lang natin pag lakad." Sabi ni Sana.
Nagtatanong lang naman. Ba't ba ang init ng ulo nila sakin? May ginawa ba akong masama sakanila? Hustisya naman :<
"Mga 30 minutes lang." Sabi ni Jihyo.
Ahh~ 30 minutes lang pa-- wait. 30 MINUTES?!
"Hala."
"Wala pa naman ako nadalang tubig!" Sabi ni Momo.
Wala rin akong dala.
"Sinabi ko sainyo kanina na magdala kayo eh."
"Hoy thomas. Wala ka sinabi sakin." Sabi ko sakaniya.
"Dika lang talaga nakikinig."

Buset.

****

Dahyun's POV

Pagod na akooooooooo *0*

"Ayos ka lang dubu?" Tanong sakin ni Sana unnie sabay abot ng tubig.
"Pagod na ako." Sabi ko sabay kuha ng tubig at ininom yun.
"Pahinga muna tayo." Sabi niya at huminto kami.
"Baka mauna sila satin."
"Okay lang yan. Makakahabol tayo." Sabi niya at nag smile.
Tumingin ako sa likod.
"Ay tayo nga pala nangunguna.." Sabi ko sabay tawa.
"Oo nga haha"

Umupo kami sa malaking bato. Kasya naman kami. ^.^
Talikuran kaming dalawa. Nakasandal ako sakaniya. Ramdam ko yung pawis ng likod niya.
"Unnie. Bakit wala kang salupil sa likod?" Tanong ko sakaniya.
"Nakalimutan ko eh." Sabi niya. Hay nako~ kinuha ko yung extra towel ko sa bag.
"Okay lang dubu!" Sabi niya sakin.
"Eh! Hindi pwede. Talikod!" Insists ko sakaniya. Wala na siyang nagawa kundi tumalikod. Nilagay ko na yung towel sa likod niya, Grabe yung pawis ey.

"Tenk u dubu." Sabi niya. Nag smile lang ako sakaniya.

"Oh. Nanga tigil kayo dyan?" Sabi ni Jihyo unnie na naabutan kami.
"Nagpahinga lang."
"Tara na, para sabay sabay tayo makarating." Aya niya.
"Nasan sila?"
"Nahuli. Mga pabebe pa eh." Sabi niya.
"Hahaha!"

Sumabay na kami kay Jihyo unnie.

****
Momo's POV

Nasan kaya si Dubu? Kasama niya ata si Sana.
Anu ba yun. Gusto sana siya maka bonding ngayon :(

"Tignan mo oh! Ang ganda!" Sabi ni Nayeon unnie.
"Oo. Kasing ganda mo."
"Hokage move." Sabi ni Chae sabay tawa. Hahaha
"Palibhasa kasi dika maka gawa ng move kay Mina eh." Sabi ni Jungyeonie kay Chae.
Hahahaha nga naman.
"Sira!"

"Waaa. Ang ganda ng view!" Sabi ni Tzuyu na nakatingin sa kapatagan.
"Yeah.."

"Tzuyu.."
"Nae unnie?"
"Dimo pa ba siya kakausapin?"
"Sino unnie?"
"Sino pa ba?"
"Ah.. Hindi ko alam unnie."
"Why?"
"Mahirap.."
"Mahal mo paba?"
"Syempre naman."
"Bakit di mo sabihin sakaniya?"
"Natatakot ako sa sakaling maisasagot niya." Sabi niya sabay smile. Bitterly.
"..."
"Nag momove on na ako unnie.."
"Are you sure?"
"Yes.."

****
Nayeon's POV

After 30mins. Nakarating na din kami sa place na pag cacampingan namin.
"Itayo na natin tong tent jungie." Sabi ko kay Jungyeon.
"Sige."
"Wala pa ba sila Momo unnie at Tzuyu?" Tanong samin ni Jihyo. Nilibot ko paningin ko. Oo nga, wala pa sila Momo. Nahuli ata.
"Nahuli. Nakita kong seryoso pinag uusapan nila kanina eh." Sabi ni Mina.
"Seryoso?"

"Nasan sila Tzuyu?" Tanong samin ni Dahyun. Nag aayos na rin sila ng tent ni Sana.
"Naglalakad pa."
"Kasama si Momo unnie?" Tanong niya ulit.
Tumango lang ako.
She just mouted 'Oh'.

-
After 10 mins of pag aayos. Saktong dumating sila Momo. Wow ne. Kung kaylan tapos na kami mag ayos ~_~
"Bakit ang tagal niyo?"
"Ito kasi si Tzuyu, nagdrama pa." sabi ni momo habbang pinupunasan yung pawis niya.
"Hala unnie, di kaya!"
"Hindi daw."
"Iayos niyo na sarili niyo. Para makapag luto na tayo."

---