“Brodie, why are you so sad?” Umupo si Moonbyul sa tabi niya. Sila na lang ang natira na naglalaro sa isa sa napakadaming courts ng high school nila.

“I’m not sad.” Sagot ni Seulgi. “I don’t get sad. Bakit mo naman nasabi yan?”

“Para namang may matatago ka sakin.” Hinila ni Moonbyul ang best friend niya. “Now, come on. 1-on-1. Loser has to pay for gas.”

“Ayoko!” Umiling si Seulgi. “You always set me up, brodie. Malamang, may panibago ka na namang naaral na move.”

“You got me.” Tumawa si Moonbyul. “Na-master ko na yung stepback ni D. Rose. Iiyak ka na naman sakin.”

“Akala mo ikaw lang nagp-practice ng moves?” Kinuha ni Seulgi yung bola kay Moonbyul. “Na-master ko na rin yung baseline fadeaway ni Kobe.”

“Sige nga. Let’s make a bet. Kung matalo kita, kwento mo sakin bakit ka sad.”

“Hindi nga ako sad.”

Pagkatapos nilang maglaro, nakaupo na sila parehas sa bleachers para magpahinga.

“So.. why are you sad?” Udyok ni Moonbyul.

“Kasi..” Bumuntong hininga si Seulgi. “Kasi I found out that my dad’s a cheater.”

Napasipol na lang si Moonbyul. “And how did that make you feel?”

“Like .” Umiling si Seulgi. “He’s my hero, alam mo naman yun. The only man I look up to, kasi halos lahat ng kakilala kong lalaki, trash. Pero siya hindi. Tapos yun, he has another woman pala. I think may anak na nga sila? Ewan. And Ma knows about it. Matagal na.”

“Seriously, brodie,” Dagdag ni Seulgi. “He’s my role model. Tapos ngayon, parang I don’t know what to do. Sa kanya ko binase yung buong buhay ko. I wanted to be like him. Kasi he’s a good man. He’s an honest man.”

“Oh tapos?” Napaismid naman si Moonbyul. “So he’s a cheater, who the cares? My dad’s a cheater. Everyone’s a cheater. Baka ganun lang talaga.”

“Brodie, may nalaman pa ako.” Bumuntong hininga si Seulgi. “My dad.. does some shady .”

“Shady like.. drugs? Embezzlement? Corruption?”

Di na sumagot si Seulgi.

“So parang na-ruin na si dad mo sa paningin mo, is that why you’re sad?” Tanong ni Moonbyul.

“Yeah..”

Tumawa si Moonbyul. “Brodie, you’re such a softie. Kung naghahanap ka lang din ng role model, I’ll be your role model. Lagi naman kitang pinupush ah. Di ba nga sabi mo rin nalalabas yung competitive side mo when I challenge you.”

Tumawa rin si Seulgi. “Oo, you’re such an kasi. Pati ba naman yung mga landi ko!”

“And as for the other ..” Nagkibit balikat si Moonbyul. “Wag mo na lang isipin. You know what I do when I get upset?”

“Ewan, parang you don’t get upset naman.” Sagot ni Seulgi.

“Exactly, brodie.” Kumindat si Moonbyul. “Pag may problema, I just pretend it doesn’t exist. It’s future Moonbyul’s problem now.”

“Eh what if nakahabol na yung problema?” Tanong ni Seulgi. “Pag iniwan ni present Seulgi kay future Seulgi yung problema, and then future Seulgi becomes present Seulgi, and the former present Seulgi becomes past Seulgi—”

“Brodie, parang nakatira ka ata ng drugs ng daddy mo ah.” Umilag naman si Moonbyul dahil sinuntok siya ni Seulgi. “Too soon?”

“Gago ka.”

“Basta, let’s make it simple na lang.” Sabi ni Moonbyul. “Kapag may problema ka, let future Seulgi handle it. Paulit ulit lang. Let future Seulgi handle it.”

“Okay, brodie.”

5:39 pm. Malapit nang makatulog si Seulgi. Tambak na naman siya ng exer. Di pa rin siya masyadong maka-adjust sa fast pace ng college life.

“Seulgi, may nagaantay sayo sa labas.” Sabi ng roommate niyang si Tzuyu pagpasok niya sa room nila. “Kaibigan mo daw?”

“Ah, sige.” Tumayo si Seulgi at lumabas.

Maya maya din, pumasok na siya at padabog na sinara yung pinto. “Tzuyu, pag nakita mo yun ulit sa labas ng dorm, wag mo na pansinin.”

“Ha? Bakit naman?” Takang tanong ni Tzuyu.

“Basta.”

“Talagang mag iintay ka lang diyan?” Nakangiting sabi ni Tzuyu nung naabutan na naman niyang nag aabang sa labas ng dorm nila si Moonbyul. Nakabisado na rin niya yung itsura nito dahil madalas siyang tumambay sa area na yun.

“Yeah. Okay lang ba? You’re Seulgi’s roommate, right?” Sagot ni Moonbyul.

“Yup.” Ngumiti si Tzuyu. “Di ka niya ata lalabasin, sorry.”

“I figured.” Bumuntong hininga si Moonbyul. Pumasok na si Tzuyu.

“Wow, dedicated ka talaga ha.” Bati ni Tzuyu sa kanya. Nagabot naman siya ng cupcake. “Gusto mo?”

“Thanks.” Ngumiti si Moonbyul. “Mabait ka pala, Seulgi’s roomie.”

“Tzuyu.”

"Hindi ako naniniwala." Tumawa si Tzuyu. 

"I swear!" Pilit ni Moonbyul. "I had nothing to do with it." 

"Weh. Eh ang kwento ni Seulgi, siya lang daw ang pinatawag."

"Because Yoona snitched." Explain ni Moonbyul. "I didn't even know na nag break na sila. Nung nag confess ako kay Seulgi na gusto ko si Yoona, hindi ko alam na ib-break niya. I just did it kasi I felt guilty for having feelings sa girlfriend niya. Then Yoona snitched, probably dahil nairita kay Seulgi for leaving her. Sinabi niya sa admin na Seulgi wanted a relationship with her. Na nag pumilit si Seulgi. Na she felt harassed. Umamin siya sakin when I confronted her about it. Pakita ko pa chat niya." Nilabas ni Moonbyul yung phone niya. "Here."

Palaki ng palaki ang mata ni Tzuyu habang nag s-scroll. "OMG, totoo nga."

"I told you." Umiling si Moonbyul. "But ayaw makinig ni Seulgi."

"Kaya ka pilit ng pilit makipagkita?" Tanong ni Tzuyu. "Para mag explain?" 

"Yeah." Sagot ni Moonbyul. "I could never do that to Seul. Di ko kayang ilaglag siya. She's my best friend." 

"Chewie, lunch?" Aya ni Moonbyul. Mag iisang taon na simula nung una silang nag kita sa labas ng apartment.

"Sige, sa dating place." Matipid na sagot ni Tzuyu.