Actually, akala ko one month lang namin poproblemahin tong pag uwi namin ng Pilipinas, pero myghad inabot kami ng dalawang buwan. Ang daming inasikaso, isa pa ang daming pinamiling pasalubong ni Yuri tsaka ni Sooyoung, kung alam ko lang na ganito karami yung bibilin nila sana nagpadala na lang ng balik bayan box.

Nasa mall kami ngayon para kay Yuri na nakakatatlong botique na pero wala pa ring mapiling damit na bibilhin, kanina pa kami rito pero feel ko lilipat na naman ng store to, pabalik-balik na naman kami, ang dami kasing arte gusto mamahalin pa yung bibilin eh nung nakaraan lang namomroblema sa ipon nya.

“Hindi ka pa rin ba nakakapili? Para kanino ba yang hinahanap mo?” Tanong ko, si Sooyoung humiwalay na samin dahil nagutom kakalakad. Sana pala iniwan ko na lang si Yul dito.

“Para kasi kay Tiffany yung hinahanap ko, wait lang naman, last na to pag nakapili na ko uuwi na tayo promise.” Hindi na lang kita pinansin at naghanap na lang ako ng mauupuan.

Sa hindi kalayuan nakita ko nang pabalik si Sooyoung galing grocery, nakakain na’t lahat hindi pa rin sya tapos mamili, isang dahilan kung bakit panget kasama sa mall si Yuri.

“Ghorl ano na? Hindi pa rin ba yan nakakabili? Tara na nga iwanan mo na, para pag nakabili na sya, nakabili na rin tayo. Tapos diretso uwi na. Magiimapake pa ko.” Hinatak naman ako ni Sooyoung palabas kaya hindi na rin ako nagpaalam pa sa kanya.

Nagpunta kami sa toy store, may gusto raw kasing bilin si Sooyoung para kay Fany, naalala ko naman bigla si Taeyeon, mahilig nga pala sya mangolekta ng mga toy figures tapos ididisplay nya sa kwarto.

I’ve been seeing her playing PUBG for like months already, at sakto may nakita akong PUBG game sets dito, nakakatuwa kase it’s the same thing na nasa mismong video game.

“Pusta alam ko na kung kanino mo bibilin yan? Si Taeyeon lang naman ang mahilig maglaro ng PUBG sa tropa.” Hindi naman talaga ako makakatakas sa lahat ng pang aasar ni Sooyoung.

“Masama ba kung mag uwi ako ng something para sa kanya, kayo nga tong pilit ng pilit kausapin ko, tapos mang aasar ka dyan.” Sagot ko habang namimili ako ng helmet at backpack.

“Of course kaya nga namin kayo pinaglalapit eh duh! Bilhan mo rin si Fany, para naman maging close na kayo nung jowa ng ex crush mo, pati sa jowa awkward ka.” Sobrang pasmado ng bibig ni Sooyoung minsan gusto ko na lang sampalin.

“Tangina mo talaga, bumili ka na lang dyan paksyet.” At kinuha ko yung mga kung ano anong tools sa player ng PUBG, mahilig din kasi ako maglaro, well it’s her influence, I saw her played once then nag try rin ako.

100 points para sa marupok kong self.

Hindi ko naman idedeny, na mostly lahat ng kinahihiligan nya kinahihiligan ko rin, eto talaga epekto pag attached ka naman sa tao, yung mga dating hindi mo gusto, gusto mo na rin dahil sa kanya. Well don’t get me wrong I just miss being like this, pero wala na kong feelings.

Marupok lang pero nakamove on na, hindi na babalik sa mga panahon na sobrang whipped ako sa kanya. Not anymore, pag tropa kasi tropa lang dapat.

Mabilis lang kami nakabili pero si Yul, mukhang namimili pa rin, ang tagal talaga neto kahit kailan walang pakundangan si gaga sa mga kasama nya. Naghanap na lang muna kami ng kakainin at nilagpasan kung nasan si Yuri, mukha namang hindi nya rin kami nakitang dumaan.

Out of nowhere we ended up sitting on the food court, hindi na kami naghanap ng fast food dahil masyado maraming tao. We stayed there at nagulat ako nang buksan ko yung phone ko, ang daming missed calls ni Taeyeon pati rin si Fany. Nagtaka naman ako kung anong ganap nitong dalawa at sakin pa sila tumawag.

“May call ba si Tiffany sayo?” Tanong ko kay Sooyoung. Tinignan nya yung phone nya at nakita ring maraming tawag yung dalawa. Ano na naman bang meron jusko.

“Oo tawagan mo nga, wala na kong pang call. Tanungin mo kung bakit.” Agad ko na lang nidial ang number ni Taeyeon pero busy yung linya nya.

Hindi ko na lang muna pinansin at bumili ako ng ice cream malapit sa inuupuan namin. Hindi naman maysado mahaba ang pila don kaya nakabili agad ako. Tumayo naman si Sooyoung pagkabalik ko, hindi tuloy ako mapakali kung ano yung tinawag nung dalawa kaya nagtext na lang ako para alam nilang nakita ko na.

“Hello? Hyo, where are you? Kasama mo ba si Yuri? Hindi ko kasi sya macontact kaya kayong dalawa ni Soo yung nireach out namin ni Fany.” Mabilis pa sa alas kwatro ang tawag ni Tae nung nagsend ako ng text.

“Food court kami now. Sorry pala late ko na nakita yung tawag, ano ba yon? Emergency ba yan?” Biro ko pero hindi sya natawa kaya tumahimik na lang ako.

“Not much pero I just feel like the two of you should know first.” Sagot mo, nagtataka na tuloy ako kung ano ba yung sasabihin nyo.

“Spill the tea sis, ano ba yon?” Matipid lang akong sumagot, pero it took you a lot of courage bago nagsalita ulit.

“Kelan ba kayo uuwi? Well it’s about Jessica kasi... Hindi muna namin sasabihin kay Yul kung ano, so please don’t say any word once you knew.”

Nakaramdam ako ng kaba, yung klase ng kaba na parang may mangyayaring masama, hindi na ko sumagot at nakinig lang ako kay Taeyeon, masyadong tahimik sa kabilang linya kaya ramdam ko kung gaano kaimportante yung sasabihin mo.

“Okay, kung ano man magiging reaksyon mo please keep it to yourself first, makinig ka sakin mabuti.” Ang daming pasakali ni Taeyeon naiinip na ko.

“Oo ngaaaa!! Dami namang sinasabi ih, ano kasi yung sasabihin mo dali na!” Sagot ko sayo. Dahil kanina ko pa hinhintay kung ano yung tinwag nya pero ang daming disclaimer.

And I didn’t expect to hear this kind of news, hindi ako makasagot, hindi ako makapagsalita, parang masyadong mabigat pakinggan. Naramdaman ko na lang na nakabalik na si Sooyoung at pansin nya ang pamumutla ko.

Hindi ko pa rin binababa yung tawag, dahil hindi pa rin nagsisink in kung ano yung sinabi nya sakin. Ayoko maniwala at ayoko nang pakinggan yung sinasabi nya, iniisip ko pa lang kapag nalaman ni Yuri, baka mas hindi nya kayanin.

“Huy, itsura mo. Bakit ano sabi sayo ni Tae?” Halos hindi ko marinig yung boses ni Soo sa dami ng iniisip ko.

“It’s about Jessica.” Yon lang ang nasabi ko, yon lang nabanggit ko dahil hindi ko pa rin talaga maabsorb lahat.

Please Subscribe to read the full chapter