Chapter 6
UnrequitedChapter 6
"Tara na?" Niyaya kitang pabalik sa mga kaibigan natin.
"Wait" Sabi mo. at tumingin naman ako sayo.
Malungkot ang mga mata mo. Hindi ko maipaliwanag yung nararamdaman ko. magkahalong tuwa at lungkot at the same time. Tuwa kasi I don't think friendship lang ang meron tayo. Lungkot dahil alam kong maraming risks and we've decided not to take that risk for the sake of our friendship. Pumayag ka rin naman. Subukan nalang nating bumalik sa dati. I know the damage has been done already pero it doesn't mean na hindi na tayo makakabangon from that. This will either make or break kung anong meron tayo ngayon.
"Pwede bang hug muna?" Sabi mo.
"Lets just seal it with a hug." dagdag mo pa.
Hindi mo narin inantay ang sagot ko at niyakap mo ako. Muli mo nanamang pinakabog ang dibdib ko. Lagi nalang tong nangyayari kapag masyado tayong malapit sa isa't isa. Pero this time, parang goodbye narin ito sa nararamdaman ko. Ganun din siguro sayo kaya niyakap din kita ng mahigpit. Ayoko na sanang matapos to pero ikaw ang naunang bumitaw sating dalawa.
"Let's do this." Sabi mo.
Eto na talaga yun. ang simula ng friendship nating magulo pa sa math equation. Pag balik natin sa gropo natin, tinadtad naman tayo ng asar ng mga kaibigan natin.
"O, ayan na sila!" Sabay palakpakan.
"Seul. tigilan mo." Sabi ko ng seryoso.
Kaso hindi niya nagets.
"Sus naman, nag kiss and make up na kayo diba?" Pagtatanong niya samin pero seryoso ang mukha namin ni Jennie.
"Una nakong pumasok ha?" Later guys. Sabi mo. At umupo naman ako sa bench kung asan ang mga kaibigan ko.
"Hoy, tae anong nangyari, kala ko okay na kayo kasi may pag akap na ganap kanina." Sabi ni Seulgi.
"Tangina mo kasi assumera ka eh." Sagot ko naman.
"Oh eh ano pala?" tanong niya.
"Friends lang kami. Ayoko masira friendship namin dahil dito kaya susubukan namin maging friends nalang muna." Sabi ko naman.
"Sus,lokohin niyo yang mga sarili niyo. May masasaktan at may masasaktan diyan." Sabat naman ni Joohyun.
"By, ang nega mo bakit ba kita girlfriend?" Sabi ni Seulgi kay Joohyun at umirap naman ito.
"Kasi maganda ako. Hello?" Sabi naman ni Joohyun.
Hindi ko rin maintindihan tong dalawang to. Madalas para silang aso't pusa pero at the end of the day. solid sila sa isa't isa.
"Ah basta Lisa, sinasabi ko sayo. Yang friendship na yan kakainin niyong dalawa yan." Huling pagsabi ni Joohyun at hindi nalang rin ako umimik. ayokong makipag talo sa dragon.
3Danim nanaman ang class ko ngayong hapon. Isa sa mga subjects na sinusumpa ko. tatlong oras nanaman akong mamomoblema dahil para sakin, ang subject na to ang magiging katapusan ko maliban sa advance algebra. Nakakunot na ang noo ko. isang oras na ang nakalipas at hindi ko parin alam kung saan ako magsisimula para gumawa ng 30 second motion clip. Simple para sa prof naming si Mr. Sakuragi pero sa isang estudyanteng katulad ko, hinihiling kong sana matapos na ang oras na ito para makahingang maluwag. Inilagay ko ang headphones ko sa aking ulo at finull blast ang kantang tsinelas by Kamikazee. At dun, nakaisip ako ng concept.
Bouncing heart nalang kasya na siguro sa 30 seconds yun kaya nagsimula akong gumuhit. Bouncing heart papunta sa basurahan ang concept ko. Edi wow emo diba? pero at least nagkasya sa 30 seconds. nakatulong din ang pagmumura ni Jay sa mga tenga ko habang hinahanap niya ang kanyang mga tsinelas. "Putangina nasan ang tsinelas ko?! Tsinelaaaas ko!"
Pag nakatapos gumawa ng clip pwede na namin itong ipa-check sa prof kaya yun ang ginawa ko sa pagmamadaling makalabas sa klaseng ito. Awa naman ng diyos, hindi na ito pinaulit sakin ng prof ko. Ayos kahit dos pwede na. hindi ko naman hinangad makakuha ng kwarto sa lecheng subject na to.
"You can go." Sabi ni Mr. Sakuragi.
"Thank you sir!" Huling bati ko at dali-daling lumabas ng room.
Narinig ko ang tunog ng elevator, pasara na ito kaya tumakbo ako.
"Wait!" Pag sigaw ko sabay takbo.
Buti nalang umabot pa ako. habol hinga naman akong pumasok sa elevator. Napakapit pa ako sa mga tuhod ko sa sobrang hingal. napaka layo ng tinakbo ko makaabot lang. Minsan kasi, napaka bagal umandar ng elevator na to dahil sa mga estudyanteng nag aantayan pa.
Isa na pala ako dun na nag the flash umabot lang.
"Thank you." Sabi ko ng hindi napapansin, Si Tzuyu pala ang nasa loob.
"Ay. Uy!! Nagkita nanaman tayo!" Natatawa kong sinabi.
"Oo nga. Nagmamadali kaba?" Sabi nya naman ng natatawa.
"Hindi naman, ayoko lang magintay ng matagal dito. ayokong mag stairs." Sabi ko.
"May class kapa?" Tanong nya sakin.
"Ah,
Comments