Pagkatapos ng klase, agad namang nagsitayuan ang mga classmates ko, hindi naman halatang excited silang kumain ng lunch. Sino bang hindi kung four hours yung first class namin na puro formulas lang naman.

Ibinalik ko yung mga nagamit ko for this class at naghanda na din. Napansin kong may ilang natira sa classroom, eto yung mga taong hindi mabubuhay ng walang make up. Charot. Pero kasi hindi ko magets yung logic, mapapawisan ka lang din naman so why bother retouch the diba?

Buti ako tamang apply lang ng Johnson's baby powder, at least amoy baby paglabas ng classroom.

Pero di niya naging baby, eme.

Nagulat ako ng may humawak sa mga balikat ko. Inangat ko yung ulo ko at nakita si Mina na nakangiti sakin habang yung mga kamay niya mahinang hinahaplos ang mga balikat ko.

Eto na naman yung feeling na para akong kinukuryente.

"Let's go na?" She asked, she had this gentle smile on her lips that made me think about my life decision, charot lang. Kasi bakit naman ganon makangiti. Onti na lang iisipin ko crush na ako nito.

"They're waiting outside na, Chaeyoung."

Ah, bakit pa ba ako maga-assume ng iba?

Napabuntong hininga ako bago tumango at ngumiti. After putting all my things in my bag, tumayo na ako at bago pa kami makalabas ng classroom she linked her arms with mine.

Here goes nothing.

"Ang tagal niyo naman!" Bungad samin ni Ate Jeongyeon. Napansin kong wala pa sina Dahyun at Tzuyu, baka nag overtime na naman yung professor nila.

Naglakad na kami palabas ng Arts building para pumunta sa main cafeteria. "Baka naman gusto muna masolo ni Mina si Chaeyoung, ikaw naman." Rinig kong asar ni ate Nayeon, she even bumped her shoulder to Mina na siyang ikinatawa nitong naka cling sakin.

"We're all busy after the midterms, malamang nabawi lang yung dalawa!" Ate Sana laughed at her remark. Tumawa din yung iba na siyang naging dahilan ng pag lingon ng ibang students sa gawi namin.

Hay, bakit ba ako napunta sa sitwasyong 'to?

Napasimangot na lang ako hanggang makarating kami sa cafeteria. "Nakasimangot na naman ang abunjing bunjing namin!" Ate Jeongyeon cupped my cheeks at pinanggigilan. What if tigilan mo na yung pisngi ko? Lamog na lamog na ate Jeongyeon!

"Masakit na!" Hinawi ko yung mga kamay niya at lumayo habang hinihimas ko yung mga lamog kong pisngi. Nagulat pa ako nung may biglang may tumili sa gilid ko.

Jusmiyo, aatakihin ako kina ate Sana!

"Ang cute cute mo talaga, Chaengie!" Ate Sana cooed as she walk towards me, nakataas na ang mga kamay na ready lumugin ang mga pisngi ko!

Hindi ako nakalayo agad kaya ang ending napagdiskitahan na naman yung pisngi ko! Napasimangot ako lalo. Kelan kaya nila titigilin 'to?

"That's enough." Napatigil naman si ate Sana at lahat kami napatingin kay Mina na nakatayo na pala sa gilid ko. "Namumula na yung cheeks ni Chaeyoung." Ate Sana removed her hands and smirked at her.

"Ito naman, minsan ko lang naman pisilin pisngi ni Chaengie." Agad namang pinulupot ni Mina yung braso niya sakin at hinila papalapit sa kanya. I can see the smirks forming on their lips. Nararamdaman ko din yung paginit ng mga tenga at pisngi ko.

"What do you want for lunch?" Tanong ni Mina habang nakapila kami, kasunod lang namin sina ate Jeongyeon.

"Nagc-crave ako sa tontkatsu." Sagot ko ng makitang merong tonkatsu na luto nila.

I saw her nodded and ordered two tonkatsu and two soft drinks. I was about to pull my wallet pero pinigilan niya ako. "It's on me. Libre mo na lang ako bukas ng lunch." She smiled. Alam niya kasing hindi ako nagpapalibre na lang basta, may kapalit 'yon palagi.

Wala akong nagawa kaya tumango na lang ako at ibinalik yung wallet ko sa aking bulsa at naghintay saming order. I volunteered na dalhin yung foods namin at hiniyaan siyang bitbitin yung inumin namin.

Nang makarating kami, nakita na namin yung ibang nilalantakan na yung mga pagkain nila. Hindi naman halatang gutom sila. Napansin ko din na occupied na yung natitirang dalawang upuan, mukhang dumating na si na Dahyun at Tzuyu.

Nagsimula na akong kumain at nakinig sa mga kwento nila. Mostly about sa mga major subjects nila, kesyo daw ang ikli lagi ng deadline at sabay sabay ang mga gawain nila. I can relate din naman, pero namamanage ko ng maayos yung time ko kaya nagagawa ko sila sa tamang oras. Pero hindi ko din maiwasan na mag-cram minsan.

Gusto ko lang naman makatapos ng k-drama kahit kaliwa't kanan ang mga deadlines.

Napaitlag ako ng may maramdaman akong malambot na kamay na dumampi sa gilid ng labi ko. Napatingin ako kay Mina na seryosong inaalis kung ano mang dumi 'yon.

"Ang messy mo talaga kumain." Bulong niya.

Parang nag malfunction ako ng very light kasi hindi ko maikilos ang buong katawan ko. Nakatitig lamang ako sa mga mata niya at kahit na inalis niya na ang kamay niya, ramdam na ramdam ko pa din kung gaano kalambot 'to.

Bumalik lang ako sa sarili ko ng may narinig akong umubo malapit sa tenga ko kaya sinamaan ko ng tingin kung sino man 'yon. Masyadong paepal, nagmo-moment yung tao eh.

"Kumain ka na." Sabi ni Dahyun, oo siya yung umubo. Bwiset, panira ng moment. "Yung mata mo saan saan nakatingin baka matunaw 'yan." I just rolled my eyes at kumain na ulit. Kapag nagsalita ako baka asarin lang lalo nila ako.

Hindi ko na lang pinansin yung mga mapanuksong mga matang nakatingin samin.

Nakita kong nahihirapang buksan ni Mina yung coke na binili niya. "Akin na." Inabot naman agad sakin ni Mina at binuksan ito.

"Thank you, Chaeyoungie." Pagpapasalamat niyang may halong pagpisil ng pisngi.

Napasimangot naman ako. "Pwede namang mag thank you ng walang pagpisil ng pisngi." Sabi ko na parang batang nagsusumbong kaya umalingawngaw ng tawa ang table namin.

"Paano ka namin hindi pipisilin eh ang cute cute mo!" Sabi ni Ate Momo with matching gigil gestures.

Ganito palagi yung mga ganap tuwing maglu-lunch kami. We're thankful na this semester same time yung lunch break namin not like last semester na some where one or two hours ahead of us yung lunch break and vice versa.

"Hatid na kita sa room nyo." I said, be