Panibagong araw. Isang kapana-panabik na araw para kay Joohyun “Irene” D. Maharot. Usually hindi naman madalas ma –excite si Irene. Pero dahil itong araw na ito ay ang unang araw ng grand comeback ng Loveteam of the Millenium so syempre eggzoited ang lola nyo. Sobrang excited na hindi maiiwasan na gumising siya ng maaga. Mas maaga ng 2 oras kesa sa usual time na nagigising sya. At habang nakatayo sya sa labas ng bahay nila at naghihintay, ay siya namang pagdating ng isang pamilyar na sasakyan. Bumukas ang pinto ng kotse at siya namang biglaang pagbagal ng lahat ng nakikita nya sa paligid. Para bang bumagal ang ikot ng mundo at nag-slow mo ang lahat ng bagay. Sakto sa dahang-dahang paglabas ni Seulgi at paglalakad papunta sa direksyon nya. Bigla naman ding tumugtog ang instrumental ng kantang The one you love.

Sabay sa dahan dahang paglapit ng oso sa kanya. Halos tatlong segundo ang tinatagal kada hakbang. Tatlong segundo, enough para sa pagtulo ng lima sa daan-daang butil ng pawis sa noo ng kuneho. Dalawang lunok sa mumunting imaginary na bara sa kanyang lalamunan. At halos 10 tibok ng dumadagundong niyang puso.

Inieenjoy na ni Irene ang mabagal at medyo sensual na paglapit ng oso kung hindi lang…

“Pwede ba tigilan nyo nga yang kunwaring slow motion na ginagawa nyo. Pati ako kinakasangkapan nyo pa sa mga kalokohan nyo. Like legit mukha kayong tanga. And baka bago pa makarating dito si Ate Seulgi eh lunch break na namin sa school. Tsaka pwede po ba wag nyo ko sinasali sa mga pakulo nyo. ” Singit ni Karina na nakatayo sa gilid, may hawak ng maliit na speaker na connected sa phone nya na sya naman nagpe-play ng kantang tumutugtog kanina pa. Lumukot ang mukha ni Irene habang natawa na lamang si Seulgi. Alam na alam na medyo nabubuwisit na ang girlfriend so she decided to in.

“Hi Mahal. Ready ka na?” Isang tango bago matulala dahil agad namang napawi ang inis ni Irene ng masilayan ang cute na mukha ng kasintahan. Kinuha ni Seulgi ang bag ni Irene at isinabit sa likod nya dahilan para umakyat na naman ang shirt niya at sumilip ang mga umbok na kulay at lasang chocolate. Well according to Irene yan. Lasang chocolate, masarap dilaan at papakin.

“Shiiiiyet na malagkeeet. Bakit ba ang yummy ng magiging asawa ko?” nabulong ni Irene sa sarili habang pinagmamasdan ang slow mo na naman na pagkilos ni Seulgi. But unlike the previous one na mejo napagtripan lang nila gawin, medyo totoo na ito atleast from her perspective.

“Jusko Ate. Pwede pakihinaan naman po ang boses ng utak mo? Masyadong malakas eh. Dinig na dinig ko dito.” Sabad naman ng kapatid nyang si Karina na nakalimutan nya ng slight na nasa likod nya pala.

Balak na sana ni Irene na kaltokan ang kapatid dahil sa dalawang beses nitong pag c*ckblock sa kanila ay wait pechay-block pala kasi wala namang may hatdog don. Kung hindi lang ito biglang umiba ng tingin at bahagyang maestatwa rin sa kinatatayuan nya. She squinted her eyes and follow her sister’s line of sight at ang tinutumbok nito na si Winter.

“Ang sheeeereeep. Pwede ko bang tikman?” Siya naming sabi ni Karina habang titig na titig kay Winter na bumaba rin ng sasakyan at naglalakad papalapit sa kanila.

Pak.

Isang malakas na batok ang naramdaman ni younger Maharot courtesy of her sister. Magrereklamo sana siya pero isang nakapangingilabot na tingin ang sumalubong sa kanya

“Kunyari ka pang nagrereklamo sa internal voice ko eh mas malaswa yang iyo. May patikim-tikim ka pang nalalaman dyan. Eh kung isumbong kaya kita kay Mama ngayon na.” Magsasalita pa sana uli si Irene para takutin at pagsabihan si Karina ngunit may isang nilalang na mahinahong nagsalita sa tabi nya.

“Ate Irene pwede wag mo na po pagalitan si Karina.” And it was Winter. Si Winter na mukhang isang maliit at puting maltese, may adorable puppy eyes at nuknukan ng cute. At dahil dito nag-evaporate lahat ng galit sa katawan ni Irene. Pati na rin yata lahat ng natitirang kasamaan sa katawan niya. Irene felt renewed. Like yung mafi-feel mo pag tuluyan mo ng tinanggap si Jesus Christ at nakapagsisi ka na sa lahat ng kasalanan mo sa buhay.

“Ano ba talagang meron sa lahi ng magkapatid na ito. Yung isa parang isang oso na ang sarap halikan. Ito namang isa mukhang tutang ang sarap kurutin. Parehong nakakatunaw ng galit, poot ang kung anu-ano pang negative emotions” Nabulong na naman nya sa sarili. Hindi maiwasan na matitigan ang batang Patacsil ng mas mahaba pa sa five seconds. Five seconds but more than enough time to ignite na green monster on a certain someone. In just a snap, Winter suddenly disappeared in front of her. Nawalang parang bula. It took her atleast three seconds bago ma-realize na hinatak pala ni Karina palayo sa kanya and hugged the girl possessively.

“Wag mo nga pagnasahan yang Baby ko. Akin lang abs nito.” Something which made Irene raise her eyebrow.

“Eh di iyo. May sarili ako.” Saktong hila naman niya kay Seulgi na nakabalik na upang siya naman ang ihatid ng kotse at mabilis pa sa alas-singko ang pagpasok ng kanang kamay sa loob ng flannel shirt nito.

“Yung iyo apat lang yung akin walo. Sinong inggit kanino?” Nagsukatan ng tingin ang dalawang magkapatid. Walang nagsasalita, walang kumukurap. Lumamig ang paligid at medyo dumilim ang langit. But before any natural disaster can occur, nagsalita na si Seulgi para putulin ang napipintong pagsasabong ng pusang si Karina at ng kunehong si Irene.

Medyo ipit ang boses kasi halos hindi na makahinga sa sobrang pagkakasakal sa kanya ni Irene dahil sa higpit ng yakap nito.

“Tama na girls please. Mahal. Ang higpit, hindi na ko makahinga.” Through labored effort humarap naman siya sa mas batang Maharot.

“Karina si Winter nagiging blue na.” Dun lamang natauhan ang magkapatid na agad naman binitawan ang kani-kanilang mga girlfriends. Di naman magkamayaw ang Patacsil sisters sa pag-inhale and exhale with matching ubo on the side para lang mareplenish ang hangin na pinagkait sa mumunti nilang mga baga. Tumagal ng mga ilang segundo ang pagbawi ng hininga bago nagsalita muli si Seulgi.

“Tara na baka malate pa yung dalawa sa school. Winter dun kayo sa likod ni Karina. Si Ate Irene mo sa tabi ko. Pwede magkuringgian, pwede magharutan, pero bawal mag-momol. Anything within PG 13 okay. Ayoko madumihan ang kotse ko at mangamoy nilagang tahong.” Agad namang sumaludo ang dalawa bago magkasabay na pumunta sa backseat with Winter, opening the door for her girl.

Thankfully naging tahimik naman ang biyahe papunta sa kani-kanilang school. Sina Winter at Karina sa high school na pinapasukan nila at si Seulgi at Irene naman sa University.

***

Mabilis na kumalat ang chismis mayroong bagong girlfriend si Seulgi. Habang naglalakad ay napapatingin ang mga tao dahil naririnig nila ang balita. As in literal na naririnig dahil habang naglalakad si Irene at Seulgi ay siya namang lakad rin nina Wendy, Joy at Yeri sa likod nila. Si Joy eh literal na sumisigaw ng…

“Tabi kayong lahat. Dadaan si Seulgi Patacsil at ang girlfriend nya na si Irene Maharot.”

Si Wendy naman ay may dalang banner na may nakalagay na “Happy 1st Daysary Seulgi and Irene”. Habang si Yeri, si Yeri na siya namang dahilan ng Grand Comeback ng Seulrene loveteam ay nasa pinakalikod ng pila. May dalang walis, pandakot at may hila-hilang trashcan. Siya lang naman kasi ang naatasan na maglinis ng mg confetti na hinahagis ni Joy along the way ng convoy nila para iwas sa corporal punishment ng school for littering. So hindi kagulat-gulat na kakalat nga ito at malalaman ng buong campus.

So Irene thought that mapipigilan na ng news na ito ang mga suso sa paglapit sa kanyang pinakamamahal na oso. But a few snails shattered her expectations. Nakalimutan nya ata na sadyang pursigido ang mga ito. Infact me sa pokemon ata ang mga karibal niya kay Seulgi dahil hindi lang sila basta nakuntento sa pagiging higad, tarsier at suso. In fact, nag-evolve ang mga ito into leeches. Mga linta na hindi makuntento na didikit lang. Bagkos naninipsip na ngayon ng dugo para magsurvive. Pero she wards them off easily. Isang nakapangi-ngilabot na tingin at okay na. Pero hindi nya akalain na makakaharap nya rin ng araw na iyon ang Legendary Pokemon. Yung tipong kalevel ni Mewtwo (sorry old school ako so hindi ko na alamn sino na malaks na pokemon ngayon. Hanggang Red, Blue, Green at Yellow version lang alam ko.)

Si Irene at Seulgi ay matiwasay na kumakain sa caf. Katabi si Ligaya C. Naid na busy naman makipag landian sa girlfriend na si Wendy through text. Well more like si Irene ay matiwasay na pinapakain at sinusubuan ni Seulgi. Everything was so peaceful and everyone lived together in harmony.

Then, everything changed when the Fire Nation attacked. Only the Avatar, master of all four elements, could stop them, but when the world needed him most, he vanished.

Sorry maling excerpt na naman.

From the top.

Bigla namang nag-smile ng nakakaloko si Seulgi pagkasabi ko ng top.

Author: Psst Seulgi top as in simula hindi top na position sa chorvalu. And hindi ka top oi bottom ka.

Okay balik na tayo. Bigla- biglang may masamang elemento na lumapit sa puwesto nila. In one swift move, hinila ang kamay ng oso at dahilan para mapalingon si Seulgi and “chup”

Agad nahalikan ng linta ang kissable lips ni Seulgi. Ang dating Tarsier na si Sunmi ay naging linta na. Everything happened so fast and everyone thought na magkakaroon ng World War 4 knowing how possessive Irene is of Seulgi. Everyone even Sumnmi expected Irene to come at her raging with madness. Something she planned para maisumbong si Irene sa mga higher ups and since 2nd time na niya ma-reprimand, can warrant her a suspension. And she can use the opportunity to get close and seduce Seulgi. She smiled at the thought.

Pero the Bunny proved her wrong. Dead Wrong

Irene stood up and went to her girlfriend’s side. Iniangat ang kamay at biglang…

Pinunasan ang labi ng oso. Punas na puno ng inis ngunit may halog pagmamahal pa rin.

“Sabi ko naman sayo Mahal, wag kang p