Ilang araw na ang nakalipas simula nung nangyari ang kasalanan na nagawa ko. When I got home, I immediately took a bath to cleanse myself because I felt disgusted sa nagawa ko, it helped me calm down too. 

 

Mas lalo kong tinutok ang sarili ko sa mga gawain, both sa school at bahay. Alam kong hindi nito matutumbasan ang maling nagawa ko pero ayaw ko na lang isipin pa ang bagay na ’yon kaya it's much better to busy myself na lang.

 

Today is saturday kaya naman nakahiga lang ako, naubusan na rin ako ng gagawin. Pinagalitan ako ng parents ko dahil halos ako na lahat gumagawa ng chores namin nitong mga nakaraang araw. Usually kasi ay divided at may schedule kami kung sino ang naka-assign sa specific chore pero dahil nga sa kinakain na ako ng guilt ko ay pinili ko na lang gawin ito even when it's not my turn yet.

 

Narinig ko ang katok mula sa aking pinto. “Anak, gusto mo ba sumama sa amin ni Dada mo? We’re going to buy groceries lang.”

 

“Sige po, Mom,”—tumayo ako galing sa aking kama—“five minutes lang po, papalit lang ng clothes.”

 

“Okay, anak. Hintayin ka na lang namin ni Dada mo sa kotse,” sagot niya mula sa kabilang side ng pinto.

 

Mabilis akong nagpalit at pumunta sa garahe.

 

Sumakay ako ng kotse at tumabi kay Momma.

 

“How’s the first week of your finals? Marami bang pinapagawa sa inyo? Yung mga lessons ay mahirap ba? Kamusta naman ang mga bagong guro niyo?” Sunod-sunod na tanong ni Dada sa ’kin.

 

“It was okay po, Dada. Mabilis ko naman po na-pick up ang mga lessons, ako rin ang pinili maging secretary ng class ngayong term, mabait naman po mga bagong teachers.” Pinilit ko na lang ang sarili ko na huwag isipin ang kasalanan na nagawa ko. I should enjoy our moment for the meantime habang hindi pa busy sila Momma at Dada sa work.

 

“Susunod pala ang kuya sa atin, sasabay daw kumain, Dada,” anunsyo ni Momma. 

 

“Umuwi na si kuya? Bakit hindi siya nag-message sa akin?” Kunot-noo kong tanong.

 

Mahina namang tumawa si Momma. “Wisdom, kaka-message lang ni kuya mo sa ’kin, I’m sure hindi ka makakalimutan no’n.” 

 

Ngumuso ako. “How’s work naman for the both of you po? Not too hectic?”

 

Buong byahe ay nag-catch up lang kami. Mostly sa work kila Momma at Dada habang ako naman ay sa academics. We talked more about other things at buong byahe ay hindi kami natahimik even for a bit which I don't mind.

 

Nang makarating kami ay dumiretso na ako sa loob ng grocery shop para kumuha ng cart. Ganito na ang usual routine namin at hindi na ako bata para maligaw pa. Hati naman kami sa list nila Momma at Dada, kukuha na lang din ako ng para sa akin since they don't mind buying extras naman.

 

Una akong pumunta sa food aisle kung nasaan yung mga junk foods, hindi naman siguro magagalit sila Momma. Sinunod ko naman yung nasa listahan which is the veggies na gagamit namin for next week. Momma taught me how to recognize veggies that are good kasi minsan may mga bad ones, some are even obvious at siyempre ayaw namin bumili ng bulok na food.

 

Since kaming tatlo ang hati sa list ay mabilis akong natapos, so I just strolled around the supermarket to find Momma or Dada.

 

Napahinto ako sa pag-push ng cart nang makita ko si Dada na may kasamang babae and she's familiar. Too familiar.

 

“Anak, look oh, ex mo!” Pinigilan kong mag-react sa sinabi ni Dada pero hindi ko napigilan ang pag-init ng mga pisngi ko dahil sa hiya. Pakiramdam ko ay sasabog na ang ulo at ang mga balahibo ko ay nagsitaasan.

 

Ang bunganga mo Dada!!! 

 

“Dada!” Pigil ko dito at dali-daling tinulak ang cart papunta sa kanila. Iniwasan ko ang tingin ng katabi ni Dada.

 

Hindi ka affected. 

 

Hindi ka affected.

 

Hindi ka affected.

 

Napatingin ako sa katabi ni Dada nang magsalita ito. “Hi, Kite! I just bumped to tito while picking up some things, I hope you don't mind.” Mukhang masaya pa siya sa sitwasyon namin ngayon samantalang last week ay mukha siyang pinagbagsakan ng lupa.

 

“It’s fine, sana ay hindi ka rin naabala ni Dada.”

 

I know I made a mistake last week, I long admitted that simula pa ng mahimasmasan ako after that ‘incident’, ang awkward lang dahil hindi naman kami gano'n kadalas mag-usap kaya I didn't confront her again.

 

Plus, it's an unspoken fact that you don't talk to your exes after the break up naman.

 

“Ang tagal na nating hindi nagkita, Kale. I missed your presence sa bahay, mas makulit ka pa kasi rito kay Domdom!” Tatawa-tawa pa si Dada sa mga pakulo niya. I caught him stealing a glance from me, sa tingin pa lang niya ay may balak na ito.

 

“Don’t worry po, tito, kasi I missed you too! Ikaw lang po nagtuturo sa ’kin mag-play ng guitar but I’m pretty good at it na. We can jam po anytime you want!” Kaya sila nagkasundo dahil sa love nila for music and such, even me. Nagmana ako kay Dada when it comes to music, I enjoy listening to music whenever. It helps me relax too kaya kasama na siya sa everyday life ko.

 

I play with guitars din since si Dada rin ang nagturo sa ’kin when I was young. Pero noong bata ako ay mas focused ako sa cello, but now, not so much na. I remember Isha being good at playing piano.

 

“Sure sure! Kung papayag si Domdom!” Kumindat pa sa ’kin si Dada.

 

Tumikhim ako sa sinabi niya.

 

“Yes po, Dada. You can go jamming with Isha, I don't mind naman.”

 

“Nandito lang pala kayo! Kanina ko pa kayo hinahanap!” Sabay-sabay kaming tuningin kay Momma na paparating at may tulak-tulak na cart. Bahagyang lumaki ang mata nito nang makita niya si Isha.

 

“Oh, hija! How have you been? Nako, miss na miss ka na ng tito dada mo!” Lumapit ito kay Isha at nag-beso.

 

Ginantihan naman ni Isha si Momma ng halik sa pisngi at side hug. “I missed the both of you too, I actually bumped into tito po kanina and I told him that I’m getting better at playing guitar na.” Nakangiti ito habang nagkukwento at lumingon sa akin pero agad niya rin binawi ang tingin niya.

 

“Excuse me… po. Daanan ito, not a family reunion!” All of us looked at the woman na kunot na kunot ang noo at nakatingin ng masama sa amin.

 

“Mako, don’t shout at them. I told you na dapat sa house ka na lang and I’ll handle our groceries,” bulong ng katabi niya pero narinig din namin dahil kakaunti lang ang distansya naming lahat sa isa't-isa.

 

“You?! How could you handle it eh you lost the note I gave you nga! I gave you one job, Cash! One! Jusko, you are stressing me out!” Mukhang mag-aaway pa sila sa harap namin. Nakaramdam ako ng paghila sa kamay ko so we can get to the side para makadaan sila.

 

I looked at the hand pulling me at si Isha ito. Hindi niya inalis ang kamay niya sa 'kin so I just let it be. 

 

“Baby, calm down. You’re scaring other people.” I saw the taller woman hold her partner's shoulders and planted a kiss on one of them.

 

“Pasensya na at naabala namin kayo. You two are a beautiful couple,” pagpapaumanhin ni Momma. 

 

“Just like these two! Love is blossoming nowadays, in many ways,” sabat ni Dada at tinuro kami. Ngiting-ngiti pa siya nang ginawa niya ’yon.

 

Yun