Grabe! Second to the last week na agad ng September eh ang kaso, hindi ko na matandaan yung pinaggagawa ko for the past few weeks….

     Short term memory loss?

     Char.

     Siguro kasi andaming nangyayari with my course (sunod sunod yung quizzes for two weeks jusme lang) tapos ayun nga, isang buwan na kaming nagliligawan ni Wako and I must say na we’ve been handling it better than I expected. We’ve been having night walks every time na free kami pagdapo ng gabi, iniikot lang naman namin yung area namin tapos kakain pag may nakitang nagbebenta ng kahit ano.

     We’ve also had some dates na, usually weekend sila pero there was this one-time na bigla niya akong sinundo dito sa bahay on a Friday, parehas kaming online classes nun and she finished earlier than her schedule kaya niyaya niya ako kumain sa labas. Napadpad lang naman kami sa SM at kung ano ano ang pinaggagawa dun.

     Funny moment nga nung di namin malaman kung sinong magbabayad nung order namin sa Greenwich kasi parehas naman kaming may pera pero nagtinginan lang kami for a few minutes bago ko inabot yung one thousand galing sa wallet ko. Sabi ko ako na muna magbabayad kasi siya naman nagyaya – parang di pa nga siya pumayag na ako lang may babayaran nung time na yun at nagyaya pa siya bumili ng potato corner bago umuwi.

     Ayun kinain namin habang naghihintay ng masasakyan pauwi.

     Pinatakbo niya pa ako papasok ulit para bumili ng bottled water kaya sobrang salamat ko nalang nung paglabas ko at andun pa rin siya naghihintay.

     Ah, I’ve asked her about this already and she said okay lang naman daw sakanya.

     I’m planning to fetch her from school kapag on-site na ulit siya tapos online ako for that day.

     Bakit? Wala lang gusto ko eh.

     Probably isasabay namin si Gi nun pero I don’t mind, basta kasama ko siya saka para naman ma-flaunt ko sa block mates niya na ako yung manliligaw niya no-

     Well oo hindi pa kami pero bakit ba. At least kami umabot sa pagiging exclusive and as days pass by, hindi niyo na ako makukumbinsi na 0% ang chance na maging kami ni Wako. Tinatawag ko na nga siyang Wako eh, talo yung mga magjojowa dyan na after ng isang linggo na pagliligawan eh tawagan agad ay baby…. Well, she has called me that one time and said na if I wanted to daw I could also call her something like it.

     Kaya I’m not trapping myself with a choice of not considering it and I just said okay sakanya nun bago ko siya hinalikan sa noo.

     Ah right, new discovery, mas matangkad ako sakanya pero she likes receiving forehead kisses from me.

     Ako naman kasi natatanggap ko ay sa cheeks, I’ve only received it once and patulog na ako nun kaya hindi ko na siya technically maalala on how it felt. Monique knows na she’s not pressured to do things she doesn’t want naman kaya she’s not worried about me feeling envious of her because I kiss her occasionally.

     Pero eto, hinihintay ko magstart yung phone ko ngayon kasi na dead bat pala hindi ko man lang napansin. Nag chat pa si Monique kay Rye asking if nasa bahay daw ako, eh naglalaro kasi kami ng Mortal Kombat sa sala kaya hindi rin namin napansin yung nangyayare with her.

     Last thing Rylee told me was tinatawagan daw ako ni Nique, patay ako dun.

     As soon as nagbukas naman yung phone ko, I went to our conversation,

     C: I’m home na ^-^

     C: Gal
         Can we call?
         Naiinis ako kay Daddy.

     C: Gal?

     C: Madrid
         ):

     Mukhang bad trip pa siya dahil kay Tito Ernie jusko malilintikan ako nito. 3 missed calls na siya sa messenger and parang sumuko na siya after the third one kasi it’s been 10 minutes since it rang.

     Lord guide me, mahirap po manuyo ng isang Monique lalo na kapag bad trip.

      ‘Hello?’ good sign, she answered my call. ‘Nique?’

     ‘Wako’ kaso hindi siya sumasagot sa’kin.

     Sinara ko yung pinto ng kwarto bago ko minabuti na i-convert to video call para makita ko siya at for sure nakasimangot to. Hindi ko alam if nasanay ako na nakangiti siya palagi pero once na nakita mo siyang hindi naka-smile, nakakapanibago eh. ‘Accept it please’ ayun, nagloading na.

     Nakita ko siya nakaupo sa dulo ng kama niya, nakasandal siguro yung phone niya sa desk niya. ‘….sorry’ panimula ko. She looked at me naman, that’s better than nothing. ‘Naglalaro kami ni Rye kanina, I didn’t realize na dead bat ako’ hindi siya sumasagot. Ano bang pwede gawin.

     ‘Huy’ nilapit ko yung mukha ko sa camera, I saw myself looking like a sad puppy.

     Di bagay shuta.

     Tinignan ko lang siya ng ilang seconds habang nananahimik bago ako mabasag at hindi ko naman kaya na hindi niya ako kinakausap. She knows she could ask for s