- May nagbabasa pa ba neto, kasi kung oo eh di try ko ituloy. Random stories lang siguro na maisip gaya nito.

Walang pasok dahil sa sobrang init ng panahon na pumapalo ngaun sa 54 degrees

Ni sa hinagap ay hindi akalain ni Irene na darating ang panahon na magsususpindi ng klase dahil sa sobrang init ng panahon. Imagine noong kapanahunan nya, kaya mong maglakad kahit sa katirikan ng araw dahil napapawi ito ng preskong simoy ng hangin.

“Ate ang lakas naman ng loob mong i-compare yung panahon mo sa panahon namin. As in hello, nung panahon mo buhay pa si Bonifacio… Ah Aray no ba?” Hindi na naituloy ng nakababatang maharot ang kanyang sasabihin dahil nasapul ang mukha nya ng lumilipad na unan. Panandalian niyang pinikit ang kanyang mga mata dahil sa sakit ngunit mainam na nakabawi at hinanap ang salarin. Nagpabalik-balik ang tingin sa tatlong taong kasalukuyang umiiwas sa kanyang nanlilisik na tingin. Well, more accurately, dalawang taong umiiwas. Isang mukhang oso na mabintog na pisngi at masarap pisilin habang ang isa ay may mabilog na mata at animo’s isang mumunting tuta na nangangailangan ng nag-uumapaw na aruga.

Please Subscribe to read the full chapter