Nasa nursery room ngayon si Winter at naka upo sa may mini sofa. Wala pang tulog at kain si Winter mula kahapon pa dahil laging umiiyak si baby Amiya ka pag iniiwan niya ito sa kaniyang crib. Ipinikit ni Winter ang kaniyang mga mata at makalipas ang isang minuto ay nagising ito dahil sa narinig niyang umiiyak si baby Amiya.

“I’m here na anak.” Tumayo ng dahan – dahan si Winter at kinuha si baby Amiya sa kaniyang crib. dahan – dahang tinatapik ni Winter si baby Amiya para makatulog ulit ito pero kahit anong tapik nito ay hindi parin ito natutulog.

“little one sleep na po tayo please. Inaantok na rin si Mommy, anak ko.” Saad ni Winter. Nakita naman ni Winter na ngumiti si baby Amiya.

“Anak ko naman, alam mo siguro na isang ngiti mo lang. Bibigay na si Mommy, ano? Para ka talagang si Mommy Minju mo.” Saad ulit ni   Winter na mas ikinangiti ni baby Amiya. Sa tuwing nakikita ni Winter na ngumingiti ang kaniyang anak ay nawawala ang pagod at antok nito pero ngayon ay nasa isip niya lang ay ang makatulog sila ng anak niya.

Paulit – ulit ng inuugoy ni Winter ang kaniyang anak ngunit hindi parin ito nakakatulog. Hindi na rin alam ni Winter alam ang gagawin niya kaya’t na pag pasiyahan nito na ihiga si baby Amiya sa kaniyang dibdib habang akap – akap ito.

Makalipas ang iisang oras ay nakarinig ng mahinang iyak si Winter. Minulat nito ang kaniyang mga mata at nakita nitong natutulog parin si Amiya sa kaniyang dibdib. Nag tataka ito kung bakit may umiiyak parin.

Hindi na matiis ni Winter ang pag – aalala. Kaya inihiga nito si Baby Amiya sa kaniyang kama at hinarangan nito ng unan.

Lumabas ito sa nursery room at hinanap kung saan nanggagaling ang iyak na kanina niya pa naririnig. Papalapit na si Winter sa sala at palakas ng palakas ang iyak na naririnig niya.

“Hanni?” Mahinang usal ni Winter at dali – daling nilapitan ang kainyang nakakabatang kapatid para yakapin ito.

“Ate…” Hinang tawag ni Hanni sa kaniyang ate.

Mas lalong hugmigpit ang yakap ni Winter sa kaniyang kapatid.

“What happen? Tell me.” Malumanay na saad ni Winter.

“Ate… I got rejected by Minji. I… I thought s- she likes me because of her action towards me and I got the courage to confess to her.” Mas lalong humagulgol ng iyak si Hanni. Winter gently pats Hanni’s back to give her little sister a comfort.

“You got confused or you assume things? Mag kaiba ‘yon Hanni.” Tanong ni Winter sa kaniyang kapatid.

“I don’t assume things Ate. She’s not sweet towards other people naman. She’s so extra towards me why she’s like that!” Inis na saad ni Hanni. Dahil sa sigaw ni Hanni ay nakarinig sila ng iyak mula sa kwarto ni baby Amiya.

“Wait me here. Nagising si baby Amiya.” Tumayo si Winter at iniwan sa sala si Hanni.

Tumakbo ng mabilis si Winter at dali  - daling binuksan ang pinto para buhatin si baby Amiya.

“shhhhh… baby mommy is here po. Your Tita Hanni kasi she shout kaya nagising ang princess ni Mommy.” Malambing na saad ni Winter habang karga – karga nito si baby Amiya.

“Ate Winter. Did you eat na ba? *sniff* If not let me cook and ye