Chapter XXVI

If We Never Met
Please Subscribe to read the full chapter

Isinandal ko ang ulo ko sa balikat ni Winter—we are currently watching the sunrise habang nasa bathtub together. Hindi na kami nakatulog simula kagabi after the love we made, we talked again about some random stuff ang sabi nga namin e magpapa-antok lang kami pero wala e heto at gising na gising pa kami pareho. We both left our phones sa loob ng cabin kaya naman hindi kami makapag-take ng pictures ng sunrise pero okay lang ang sabi naman niya e it will stay forever in our memories. 

 

 

 

Naramdaman ko ang pagdampi ng labi ni Winter sa ulo ko kaya naman napatingin ako sa kanya. She was smiling widely, hindi na makita halos ang mata niya. "You look so happy." compliment ko sa kanya. "It suits you." dagdag ko pa. 

 

 

 

"Who wouldn't? You're here with me, watching the sunrise. May tatalo pa ba sa bagay na to?" natawa ako sa sinabi niya—parang nag-ibang tao talaga si Winter hindi ko alam na may ganito siya ka-sweet slash corny side talaga ang lala ng mga banat niya kanina parang pang-highschool pero grabe yung kilig. 

 

 

 

"Kanina ka pa sa highschool banats mo ha." asar ko sa kanya. 

 

 

 

"Kinikilig ka naman." 

 

 

 

Well tama naman siya doon. 

 

 

 

"Hay, uuwi na tayo mamaya." bigla akong nalungkot—I really don't want to leave this place yet pero kailangan din kasi mag-prepare ni Winter at ng theLink para sa contract signing nila bukas. 

 

 

"We can go back here naman diba?" I looked at her atsaka ko siya niyakap ng mahigpit. "Pero if you really want to stay maybe pwede natin i-check kung may nag-cancel ba today para pwede pa tayo--" hindi na natapos ni Winter ang sasabihin niya ng halikan ko siya sa labi ng mabilis. 

 

 

"No, you have to rest ng maayos at may contract signing pa kayo bukas." I tapped her cheek atsaka ako tumingin ulit sa view sa harap namin. 

 

 

"I'm really excited." nilaro laro ni Winter ang kamay ko habang nagsasalita siya. "I.. really didn't expect na dadating kami sa ganitong point kasi medyo kuntento na kami sa mga gig namin before though siyempre pinangarap namin na magkaroon ng management talaga, mag-perform sa mga big events, magkaroon ng sariling concert." hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya. 

 

 

"This is really a dream come true, Karina. and I personally think na..ikaw ang swerte sa mga buhay namin lalo na sa akin." I looked at her and without a specific reason bigla na lang pumatak ang mga luha sa mata ko. "Hala..huy nakaka-touch ba sinabi ko? I was just being honest I really think, you're the missing puzzle that completed us kumbaga before, we really don't know how can we manage everything kasi wala naman akong talent sa ganyan ganyan, talagang tugtog lang alam ko." Winter chuckled. "..pero nung dumating ka, umayos lahat. Hindi lang banda ang kinumpleto mo kung hindi pati na rin ako." 

 

 

"You're giving too much credit sa akin." pinunasan ko ang luha ko. "lahat naman ng to nangyari dahil sa effort niyo, sa talent niyo mismo. so itong mga bagay na ito dahil sa hardwork niyo mismo." 

 

 

"Kahit na, isa ka sa mga rason kung bakit ako nagpatuloy and sobrang saya ko na makakasama pa rin kita sa journey na ito..so please just stay with me and I promise you, I'll work hard so I can be someone you can be proud of sa harap ng daddy mo." napailing ako sa sinabi niya. 

 

 

"You don't have to prove yourself sa tatay ko—and ilang beses ko bang sasabihin na proud na proud ako sa'yo? palagi so please wag na wag mong kakalimutan yon okay?" I poked her nose, natawa naman siya. 

 

 

"Hmm, okay. Pero uhm..about sa atin. I mean.." hindi makatingin si Winter sa akin, I think nage-gets ko na kung ano yung gusto niyang sabihin na hindi niya masabi totally. "You said you love me, you mean it naman diba?" I pinched her gently sa tagiliran para kasing tanga yung tanong. 

 

 

"Aw--aww nagtatanong lang e!" di ko mapigilan matawa kasi ngayon ko lang ata siya nakitang nag-pout, hay nako ang maangas na bossing ng theLink may tinatagong ka-cutean pala sa katawan.

 

 

"I mean it, Winter." she looked at me. "I love you so much." hinawakan ko ang pisngi niya atsaka ko siya hinalikan ulit. 

 

 

 

"So..are we like..?" 

 

 

 

"Girlfriends? No." 

 

 

 

"Mag-asawa?" nahampas ko siya sa sinabi niya parang tanga talaga to nakakainis. 

 

 

 

"Nagmamadali ka ba ha?" inirapan ko lang siya, asawa agad aba ano siya sinuswerte? pero siya lang naman talaga aasawahin ko pero di dapat halata baka sabihin niyan inlove na inlove ako sa kanya. "Okay pero I really don't want to pressure you sa pagbibigay ng label sa ating dalawa, please I want you to focus on your career okay?" 

 

 

 

"Pero..baka mainip ka tapos ma-inlove ka na sa iba." para talagang baby to minsan e. 

 

 

 

"That's not gonna happen, Winter. You will always have this." inilagay ko ang kamay niya sa dibdib ko kung nasaan ang puso ko. "Palagi, okay?" 

 

 

 

"Promise?" I pulled her closer to me atsaka ko hinalikan siya ulit sa labi pero this time mas matagal, Winter kissed me back and I couldn't stop myself from crying. I'm just so happy right now, kung may bagay man ako na uulit ulitin sa buhay ko ito yung time na yon. 

 

 

 

I love her so much. 

 

 

 

So so much. 

 

 

 

 

 

 

Hindi na rin kami nagtagal, we had our breakfast after our bath pagkatapos ay inayos na rin namin ang mga gamit namin. I really want to go back here with Winter again. This place will always hold a special place in my heart. Bye bye for now Camp Hihamen. Winter said siya na lang daw ang magc-check out at mauna na raw ako sa sasakyan pero sabi ko ayaw ko kaya sumama ako sa kanya. 

 

 

"I hope you enjoyed your stay, ma'am!" sobrang babait talaga ng mga staff dito. 

 

 

"We really did, thank you po." sagot ko naman. 

 

 

 

 

Huwag muna tayong umuwi

 

 

 

Naglakad na kami palabas ni Winter ng marinig namin ang tugtog sa speaker nila. 

 

 

 

Dito muna, muna

 

 

 

 

Nagkatinginan naman kami ni Winter at sabay kaming natawa. 

 

 

 


Huwag muna tayong umuwi

 

 

 

 

✦✦✦

 

 

 

"Winter, wag ka ngang malikot!" kanina pa ako sinasaway ni Ningning hindi ko kasi alam bakit kailangan niya pa ako lagyan ng make-up though light lang naman daw para mas mukha kaming presentable sa contract signing, paano ba naman kasi may iilan daw na media people ang nasa labas akala ko nga e private yung mangyayari like alam niyo yun nasa conference room lang kami ganon. 

 

 

 

"Wag ka na malikot, lalo lang tatagal." saway na rin ni Giselle sa akin. Hindi kasi ako mapakali wala pa rin si Karina hanggang ngayon ang sabi niya sa akin ay may aasikasuhin lang siya saglit kaya pinauna na niya kami sa Warner kaya naman kanina pa rin ako lingon ng lingon sa pinto kung dumating na ba siya or what. 

 

 

"Na-contact mo na ba si Karina?" tanong ko kay Ryujin na inaayusan ni Giselle sa tabi ko, nag-presinta kasi yung dalawa na sila na muna ang bahala sa amin ngayon. Nakakatuwa nga e iniwan nila yung pinakamamahal nilang shop para sa amin. 

 

 

 

"Hindi sumasagot e, tsaka delivered lang lahat ng chats ko." mas lalo akong kinakabahan, mas kabado pa nga ako na wala si Karina kay sa contract signing mismo. I tried calling her again pero she cannot be reached. I hope she's okay lang please kahit di na siya umabot sa signing as long as alam kong okay siya. 

 

 

 

"Kumalma ka nga. Papunta na rin yon si Karina." napatingin ako kay Ningning. "Hinding hindi non mami-miss ang event na to no, proud manager kaya yon." dagdag niya. I really hope so, I can't wait to see her. 

 

 

 

"Shet kinakabahan ako!" napatingin kaming lahat kay Yena. 

 

 

 

"Manahimik ka lang mamaya baka kung ano anong sabihin mo doon." banta ni Yujin sa kanya. 

 

 

 

"Baka i-shout out si Yuri mamaya no?" tawang tawa naman na sabi ni Hendery. 

 

 

 

Nawala ng bahagya si Karina sa isip ko ng marinig ko ang mga kaibigan ko. Kitang kita ko talaga na sobrang saya at excited nila mukha ngang hindi pa sila nakatulog ng maayos e pero fresh na fresh pa rin ang mga itsura. Gusto pa nga nila mag-matchy matchy kami ng outfit ngayon sabi ko wag na dahil di ko trip. Nag suot lang ako ng Guns and Roses na t-shirt tapos ripped jeans, suot ko rin yung necklace ko na may initial ni Karina syempre lucky charm ko to. 

 

 

 

 

Napatingin ulit ako sa pinto ng conference room—nasaan na kaya si Karina? Sa tuwing bubukas yung pinto palagi lang ako nadi-disappoint dahil hindi naman si Karina yung pumapasok. 

 

 

 

"Guys, we'll start in 5 minutes okay?" bilin sa amin ni Miss G. Kaya naman nag finishing touches na sila, mukha pa rin naman kami nasa banda sa mga itsura namin mabuti na lang at napakatalented ni Ningning at Gigi. 

 

 

 

Lumabas ako ng conference room saglit para sana subukan na tawagan ulit si Karina. I would really love her to be here pero kung hindi e I just hope okay lang siya, sobrang importante ng event na to kay Karina so kung may reason man kung bakit siya wala panigurado mabigat na dahilan yon. I know her, may isa siyang salita. 


 

 

 

I sent her few messages din bago ako bumalik sa loob dahil nakita ko na pabalik na si Miss G. 

 

 

 

 

 

 

 

 

"Good afternoon, everyone! we are really excited to introduce our newest member of the family. Some of you might have heard them playing already in facebook, tiktok, instagram or whatsoever. One of their videos got viral because of their lead guitarist slash vocalist, when she continued playing her guitar riff with a bleeding hand." 

 

 

 

Okay I didn't expect na mababanggit pa pala yon. It bring backs so much memories dahil inaway ko si Karina that night. 

 

 

 

"Alamin pa natin ang mga bagay tungkol sa kanilang banda, let's welcome TheLink!" naunang naglakad papasok si Hendery, sunod naman si Ryujin, tapos ako si Yena at si Yujin. Kita naman namin na kakaway kaway si Giselle at Ningning sa likod, I looked around para hanapin si Karina pero wala pa rin siya. May mga staff ng warner ang nakaupo rin sa harap tapos may iilang press din na nagta-take ng pictures. 

 

 

 

"Please introduce yourselves." sumenyas ako kay Yujin para magsimula siya. 

 

 

 

"Hi, I'm Ahn Yujin. I play the keyboard." 

 

"My name is Choi Yena, I am the rhythm guitarist."

 

"My name is Kim Winter, lead guitarist and the vocalist." 

 

"Hi, I'm Shin Ryujin. I'm the  sub-vocalist and the bassist." 

 

"Hello everyone, my name is Hendery Wong I'm the drummer." 

 

 

 

Everyone seems like taking notes of what we said dahil ilan sa kanila ay nagta-type sa laptop nila. "Alright, before we start our contract signing we'll have a 10 minutes question and answer portion." kaagad naman nagtaas ng kamay ang isang lalaki sa harap ko. 

 

 

"Just a simple question, what's the history of the band name?" I looked at Ryujin at nag-signal na siya na ang sumagot. 

 

 

"Thank you po sa question, yung name po ng banda namin ay talagang special dahil lahat kami before magkakilala nasa verge na kami ng pagsuko sa mga pangarap namin, yung dati naming vocalist iniwan kami para mag-solo gig tsaka para mag-sign sa isang company as a solo artist tapos po na-meet namin si Winter na nagbu-busk sa street, nanghingi na kami ng sign non kung titigil na ba kami kasi hirap na hirap

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
coffeefrappucino
false alarm guys hindi ko napindot yung draft sorryy! but i'm working sa update ^^

Comments

You must be logged in to comment
zxyhruu 0 points #1
Chapter 31: ios ios..
zxyhruu 0 points #2
Chapter 31: haha..
potatocrisp #3
Chapter 31: I couldn't imagine Winter's pain in this chapter. Ang tagal niyang iningatan yung sarili niya na wag masaktan, hindi siya nagtatake ng mga serious relationship dahil natatakot siya na baka pareho lang ang mangyari sa parents niya. Nag-build siya ng wall to protect herself pero hinayaan niya si Karina na buwagin yon. She let her in. She took the risk sa kabila ng takot niya when it comes sa relationship. I know may reason kung bakit bigla na lang nawala si Karina (at for sure kasalanan to ng bwisit niyang daddy) I can't blame her either. Pero sana maging maganda ang ending nito, I trust you author!
asdfghjklmaeee
157 streak #4
Chapter 31: ACKKK finally naka keep up na rin sa mga chapters huhu I miss this story sooooo much pero ba't naman ito ang bungad 😔 Itigil ang kasal 😤
qwertiesanddaffodils
#5
Chapter 31: Ansaket. .-.
winrinasaurus
#6
Chapter 31: hay nako obviously kagagawan na naman 'to ng gagong tatay ni karina 😩 pwede pasapak sa tatay ni karina, kahit isa lang oh ksjdhd
0101ae_cj #7
Chapter 31: sabi na eh......kaya pala kinakabahan akong basahin tong update kanina🙁🙁🙁🙁
bigboy123
147 streak #8
Chapter 31: di ba pwedeng fluff lang tayo dito, tor? 🥹🥹
LacusClyne1124 #9
Chapter 31: Ang saket naman toor 🥹🥲
hyehye29
#10
Chapter 31: isisi lahat sa tatay ni karina waaaaaaaaah wala talagang magandang dulot mga hakdog sa mundoooo 😤😤😤