CHAPTER 1. - Intro of the Hero
Two of a Kind*FLASHBACK*
5 months after pumanaw ng daddy nila Seulgi ay unti-unti na silang nawawalan ng perang pang-pinansyal dahil sa mga kulang na bills sa hospital. Lumalaki na ang problema nila dahil hindi din naman kasi sila mayaman, sapat lang para mamuhay araw-araw ang mga Kang. Wala din naman silang ibang pamilya dito kundi ang lola at lolo nila sa father side, kaya nag desisyon itong si Seulgi na ibenta ang bahay nila sa Tagaytay na matagal nilang pinagipunan. At nag usap na din sila ng mommy nila at ni Yerim na doon muna sila sa lolo't lola nila muna siya tumira at pumayag naman ang mga ito.
Nang mai benta ni Seulgi ang bahay, nagiisip din siya kung ibebenta niya din kaya ang kanyang condo sa may Cubao, iniregalo ito ng parents niya sa kanya after niyang makapasa sa schorlarship ng MAPUA University.
Iniisip na niya kung ibebenta niya ito saan siya tutuloy? hindi naman pwedeng kila Wendy na bestfriend niya. Naisip niya na maghanap nalang muna ng apartment or something like dorm sa may manila para malapit pa din sa MAPUA, naisip na din niyang mag hanap na ng trabaho.
At agad namang nakahanap ng trabaho si Seulgi sa isang coffee shop sa may Cubao bilang barista, oo malayo sa course niyang Multimedia Arts pero yun lang kasi yung pinaka nagqualify sa kanya eh, working-student.
14k per month daw ang sweldo, pero iniisip niya yung pagkain araw-araw nila ng mommy at kapatid niya, tubig-kuryente-internet pa,pati tuition ni Yerim at ibang bayadin sa Mapua, Hindi lang naman lahat si Seulgi ang bumubuhay sa kanila, may trabaho pa din naman ang nanay nila bilang isang architect. First year na sa MedSchool si Yerim sa UST. (pre-med course:BS Psych = 1st year of Doctor of Medicine)
Buti nalang at may motor at kotse (that car was her father's) si Seulgi- yun nga lang kasama pa din sa gastusin niya ang gas, dahil minsan dumadaan pa ito ng Taytay sa bahay ng lolo't lola para daanan at tignan si Yerim- at ang nanay niya.
*End Of Flashback*
"Ms. Kang! Ms.Kang! Kang Seulgi!" Sigaw ng isang prof kay Seulgi, na parang nags- spaceout.
"Ah- Y-yes miss? Im sorry~ What is it again?"
"Nothing,Im just calling you- and you're spacing out again~"
"Im sorry." Paumanhin ni Seulgi, na
Comments