Chapter 6
Rahsia KetujuhDI TAMAN
Hani :*kalau aku balik sekarang mungkin tak sempat..sepatutnya aku tak payah lari..kalau tak mungkin aku dah terserempak dengan dia...dan dia mungkin tak perlu berpatah balik kan*
Encik mark : saya dah jumpa awak..awak tak sepatutnya duduk sorang sorang dekat sini.
Hani : (terkejut & menangis) *tak mungkinnn..dia datang jugak*
Encik mark : saya baru perasan yang awak ni suka sangat menangis..
Hani : habis tu,encik ingat siapa yang suka buat saya menangis?*huhh geram pulak aku*
Encik mark : Jom pergi dari sini...kita pergi jalan jalan (tarik tangan hani)
Hani : ehhh??ehhh??ehhh??*dia nak bawak aku pegi mana pulak nii ishhh*
Encik mark : Diorang takkan tau kalau kita tak cakap dekat diorang,lagipun waktu aktiviti bebas belum tamat lagi.
Hani : tapi, ni semua nampak macam salah kan?
Encik mark : seorang kawan perlu simpan rahsia betul tak? (Pusing menghadap hani)
Hani : *happynya akuuuuu*
Encik mark : Ok sekarang nk awak nak pegi mana??
Hani : ada apa je dekat seoul ni?*almaklum la 1st time datang sini*
Encik mark : ermmm...ermmm...errmmm. Haaaa...kita ke sana (tunjuk Namsan tower)
DALAM LIF
Hani : ni semua macam tak kena dengan masa je.
Encik mark : saya pun tak tau jugak...
(pengunjung tolak tolak)
Encik mark : tempat ni terlalu sesak la (pusing menghadap hani)
Hani :*wahh wahh..dekat gila dia dengan aku..tapikan kenapa ak
Comments