Because of her, we fight!

Would Someone Like You Love Me?

 

‘Mason, saan ka mga lunch?’ Tingin sa kanya na natataka. At bigla siya napa atras, bakit kaya?

 

 

                ‘Ahhh, hindi ko pa alam. Kayo, saan kayo? Pwede bang sumama?’ Lumaki ang smile ni Mia, crush kaya si Mason? Ang gwapo kaya niya.

 

 

                ‘Oo naman, ikaw pa. Pasinsya ka na kagabi ha, hindi ko alam na dadatin si papa. Natakot ka ba?’

 

 

                ‘Ha! Hindi no, ok lang. Kasalan ko naman ko naman yung eh.’ Tumawa lang siya.

 

 

Lumakad na kami papunta sa labas at bumulong ulit si Mia, ‘Magkasama kayo kagabi  ni Mason?’

 

 

                ‘Oo, bakit? Pero pinauwi ko naman siya, dumating kasi yung papa ko.’ Napahinto lang sa paglalakad si Abigail.

 

 

                ‘Oh, bakit ka napatigil Abigail?’

 

 

                ‘Wala, sige. Lakad na tayo.’ Tumuloy siya lumakad.

 

 

Nakarating na kami sa garden at nakita ko si B1 at yun babae kanina. At bigla nalang niya ako tinuro. Anong ginawa ko?!Ano naman kaya pinagsabi nito?! Gago talaga, ng meron kapatid!

 

 

Papunta yung babae sa akin at sinampal ng malakas. Pero para sa akin hindi yun malakas, kasi sanay na ako nito.

 

 

Nagsmirk lang ako, akalain niyo meron sasampal sa leader nito. Si papa lang pwede sumampal nito. Tumingin siya sa akin ng masama.

 

 

                ‘So, ikaw  pala yung girlfriend ni Daniel!’ Nabigla ako sa sinabi niya sa akin at tumingin ng masama kay Henry. Pero umiwas siya sa tingin ko.

 

 

                ‘Oo, bakit? Meron kang angal? Sana wag kang gumawang katukuhan dito. Baka masira yun maganda mong mukha.’ Ngumiti sa kanya.

 

 

Muntik niya ako sampalin pero na hawakan ko yung kamay niya. ‘Henry, hindi ka ba maawa dito. Alam mo naman anong gawin ko, kung hindi mo siya ialis sa harapan ko… baka hindi mo na siya makikita. Alam ko hindi mo kaya yun, diba?’ Nagulat siya sa sinabi ko.

 

 

Agad naman nilayo ni Henry yung babae, ‘Ikaw si Naomi Allison diba? Wag kang magalala, hindi hindi kita malilimutan. At hindi mo masisihan ang ginawa mo sa akin. Tayo na.’ At yung mukha nila parang nagtataka pero umakad na din sila.

 

 

Naomi POV

 

 

Hindi ko alam kung bakit sumurot yung dugo ko sa kanya kanina. At tinataka ko sa mga sinasabi niya sa akin kanina. Natapos na yong klase namin at bigla na lang meron humaran dalawan lalaki sa harap ko.

 

 

 

                ‘Anong kalain niyo?’ Habang umaakban ako palayo sa kanila. Pero biglang meron tumakip sa bibig ko at nawalan ako ng malay.

 

 

Ang sakit ng ulo ko, na saan ba ako. Ang sakit ng kamay ko, nakatali!

 

 

                ‘Gising ka na pala, Naomi. Welcome to my headquarters, you’re my guest tonight.’ At nagsmirk siya. Ito yung babae na si… Mia!

 

 

                ‘Anong ginagawa ko dito?! Kapag ako nakawala dito, hindi ka na mabubuhay na!’ Tumawa lang siya.

 

 

                ‘Parang ma eenjoy ko ngayon sayo. Babe!’ Babe? At lumaki yung mata dahil nakita ko si Daniel papasok ng room.

 

 

                ‘Oh! Naomi… why she here babe? Isn’t it’s B… I mean your classmate?’ Kiniss niya kung labi ni Mia. Kadiri mo Daniel!

 

 

                ‘Oo, kasi to… sinampal ako ng wala sa oras. She needs to pay.’ Nagsmirk siya ulit.

 

 

Tumayo siya at, ‘See you again next week, Naomi’ At umalis na siya at si Daniel. ‘Ano ba?! Pakawalan niyo ako dito?!’ One week?!

 

 

Mia POV

 

 

Oo, ganong ako kasama. Para naman matahuan siya, hindi naman sa kanya si Daniel para sampalin ako ng ganong. ‘Aray!’ Hinawakan kasi ako ni Daniel sa kamay at ang sakit.

 

 

                ‘Why did you do that, babe? You hurt her, she a human also Mia! You didn’t know?!’ Nabigla ako sa ginawa niya, dahil first time niya ito ginawa sa akin.

 

 

                ‘Ano bang pakialam mo doon sa kanya, Daniel?! Wag mong sabihin sa akin nagalala ka pa dun sa kanya kay sa sa akin?!’ At hinigpitan niya ulit pagkahawak niya sa kamay ko.

 

 

                ‘Yes, I’m more worried for her. Because she one I treasure the most. She my first love, Mia!’ Hindi ko alam anong gagawin ko, pero bigla akong tumakbo sa kanya.

 

 

Napansin ko nalang umiiyak na ako, ito yun pangalawa umiyak ako with feelings.  ‘Aray! Hindi ka ba tumitingin sa dinadaan mo?!’ Nakabanga kasi ako ng isang lalaki.

 

 

Patingin ko si…

 

Henry POV

 

 

Ang sakit pagbanga sa aking ha, isang babae umiiyak. Muntik niya ako matamaan ng suntok niya pero nahulog sa yakap.

 

 

                ‘Henry! Hindi ko na alam anong gagawin ko sa buhay ko! Nawala na ako ng magulang! Ngayon pati yung mahal ko mawawala din!’ Si Mia to ha, tama ng ako. Pero bakit siya umiiyak?

 

 

At biglang bumuhos ang isang malaki na ulan, nagpasilong kami sa isang waiting shed. Tinaas niya yung kamay niya at binasa niya sa ulan. Ginaya ko din siya at tumingin sa akin.

 

 

                ‘Gusto ko ng umuwi, Henry.’ Nagnod lang ako.

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
No comments yet