HOY READERS! Naku napasungit ako, Hehehe. Sorry readers :)

 

Kasi naman readers... *pout* I need a little gift from you... kahit vote lang naman... OK na sa akin :)))))

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

 

Sorry, Ah! Nakita ko na yung lalaki, malapit na siya sa akin. Kaya tumakbo ako palapit sa kanya.

 

 

 

 

Kinuha ko yung head ko pero bigla na tangal yung headseat sa Iphone ko. (A/N: Wow! Yaman.) Hehehe, ikaw naman author. Mahilig ako sa full volume kaya, narinig ng tao napakingan.

 

                ‘Ako pala si Leah, so…’ Naghintay ako sa answer niya.

 

 

                ‘Liam, nice to meet you.’ Naghandshake kami.

 

 

                ‘Me, also. Tara, pasok na tayo.’ Pero hinila niya ako.

 

               

                ‘Ito… happy valentines sayo. Nahihiya naman ako na walang laman.’ Ang sweet niya pala, tama talaga ako ng pili.

 

 

                ‘Samalat, Liam. Tara na!’ Kinuha ko yung flowers at chocolates. At hinila siya papasok sa star city.

 

 

Henry POV

 

 

Nandito kami ngayon sa korea, yaman lang? Kasi naman wala na akong alam kung saan pumunta. Nandito kami sa Han River, ang ganda pala dito. Dito kasi pumupunta yung mama ko at si Leah.

 

 

Napaupo kami sa bench, nakaharap kami sa river. Pinatong niya yung ulo niya sa balikat ko.

 

 

                ‘Ano ba tama kung gawin, Eli?’

 

 

                ‘Ano bang problema, Chloe?’

 

 

                ‘Kinulong ko kasi si Naomi sa HQ, 4 days before. Hindi ko pa siya pinakawalan.’

 

 

                ‘Ahhh.. yun lang pala eh… HA!!! Kinulong mo si Naomi sa HQ mo?! Gaga ka ba?! Ano kakainin niya?!’ Ano ba tong nasa utak niya para gawin yun. Oo galit ako pero... bakit kunti lang? Dapat diba grabe kasi crush ko ng si Naomi, pero bakit ganito?

 

 

                ‘Ano ng gagawin ko?! Kanina pinagalitan ako ng kuya mo, ngayon ikaw na naman?!’ Alam na niya? Kuya ko si Daniel.

 

 

                ‘Alam mo na… Kuya ko si Kuya Daniel?’

 

 

                ‘Hindi lahat ng secreto matatago, Eli. Syempre alam ko, anong naman silbi ng mga alaga ko. Nalaman ko to ng second day of school ko.’

 

 

                ‘Hindi ka ba galit sa kanya o sa akin?’

 

 

                ‘Bakit naman ako magagalit? Ang liit lang nun. At wala naman yun silbi sa akin. Mababalik ba yun magulang ko kapag nalaman ko o magkabalikan ba kami ng kuya mo kapag nagalit ako? Hindi naman diba.’

 

 

                ‘Pero… paano si Daniel? Hindi mo lang ba siya pakawalan? Gaya ng sabi mo mabubuhay ba yun mga magulang mo kung malaman mo. Alam mo naman pala hindi sila babalik, kaya pakawalan mo na siya.’

 

 

                ‘Tama ka Eli, hindi naman mabubuhay yun magulang ko kung ikulong ko siya. Tara na Eli, naawa nako.’

 

 

Mia POV

 

 

Nandito kami ni Eli sa HQ ko, at pumunta sa kwarto kung nasan si Naomi. Makikita mo, ang putla niya at natatamlay. Pero bigla lang ako na iyak at hindi ko alam. Gago kasi ng kanta dito sa HQ ko, nagpatugtug yung mga tauhan ko ng slow sound.

 

 

(Background song: The Day We Broke Up - ZE:A-FIVE)

 

 

 

After you left, I couldn’t do anything
To me, that spot can only be filled by you
How are you? Is life treating you well?
I am getting over you a little, forgetting you little by little

It’s okay if I do this, right? It’s okay if I forget you?
But why do I keep feeling like I shouldn’t?
But still, I want to try forgetting you, I want to try living without you

The day we broke up, I cried a lot
Because my heart ached so much after we fought
Those words were all lies that I said because I was angry and mad~

 

 

Bumalik ako sarili ko ng nalaman ko sumisigaw si Eli. Pinunasan ko yung luha ko at pumunta sa kanila.

 

 

                ‘Naomi! Ayos ka lang? Wag kang magalala, Idadala kita sa ospital.’ At agad tinangal ni Eli yung tali.

 

 

 

Natumba siya at walang malay. Nandito kami ngayon ni Eli sa ospital, hinihintay namin kung ano ang kalagayan niya. At ilang minuto ay lumabas na ang doctor.

 

 

                ‘Who is the relative of Ms.Perry?’ Perry? Parang familiar na family name ha, basta ewan ko.

 

 

                ‘Kami po, ano po? Ok lang ba siya?’ Agad punta sa doctor.

 

 

                ‘Ok lang naman siya at ilang araw din siya ipa stay dito muna sa ospital. Dapat lang, pakain at alagaan niya ang sarili niya.’ Nagnod lang si Eli.

 

 

                ‘Ako na ang bahala sa gastuhis, pumunta ka na lang muna kay Naomi.’ Nagnod siya at pimunta sa room ni Naomi.

 

 

Mason POV

 

 

Nandito kami ni Madi sa isang restaurant na dapat kong ligawan si Mia, pero ok lang naman ako. Kasi nandito si Madi sa tabi ko, actually noon ko gusto si Madi natakot lang ako.

 

 

Napangiti ako sa sinabi niya kanina. Kasi naman…

 

 

*Flashback

 

 

                ‘Ako? Saan gusto ko? Simple lang…. jan sa puso. Kung meron pangroom para sa akin, sakali meron sana wag mo ng tangalin’

 

 

                ‘Matagal ka nandito sa puso ko, ang tanga ko lang kung bakit hindi kita ni lapitan dati. Hindi-hindi ka maaalis dito sa puso ko dahil nandito ka rin sa utak ko.’ Hahaha! Ang cheesy ko no.

 

 

*End of Flashback

 

 

                ‘Ethan, ito na yung order mo. Salamat sa libre.’

 

 

                ‘Ikaw pa, ang lakas mo sa akin, eh.’ Natawa lang siya.

 

 

Henry POV

 

 

Nandito na ako sa kwarto ni Naomi at kasama ang mga magulang niya. Si Chloe? Nagbayad pa ata.

 

 

Pero narinig ko bumukas nay un pinto at pagpasok niya… lumaki yung mga mata niya at umiyak siya. Bakit kaya?

 

 

                ‘Miss ok ka lang? Henry, sino siya?’ Sabi ng nanay ni Naomi.