Simula bata ay sanay na si Winter mag-isa.

Nag-iisang anak.

Nag-iisang anak ng isa ring nag-iisang anak.

.

.

Na anak rin ng isa pang nag-iisang anak.

Minsan nakaka-LSS na rin i-explain sa mga tao na hindi naman sa masungit siya, it's just that sanay lang talaga siyang mag-isa. Not that she needed to explain herself to everyone, anyway.

It's not your job to be everything to everyone.

Magmula ng mabasa niya 'yan sa vandal sa library hindi niya na 'yan nakalimutan. Simpleng words to live by pero ang lakas rin maka-validate.

Kaso kahit ano pang iwas niya, wala rin talaga siyang magagawa kung mismong tadhana na talaga ang nagbibigay sa kanya ng makakasama.

Mga kaibigan.

O minsan nga baka ka-ibigan pa.