“Mali naman yung step niyo!”

 

“Ano ba ‘yan, Winter!”

 

“Tingnan niyo kasi ginagawa ni Karina.”

 

“Lambutan mo naman, Heejin.” 

 

Another day, another walang tigil na pagtatalak mula sa bff ko. Hindi naman ako nagrereklamo dahil kakabalik niya pa lang din mula sa hiatus niya. Ay, hiatus?! At namiss namin siya kaya zg gaw!

 

Two weeks passed mula ng maaksidente si mom and dad pero wala naman masyadong pagbabago sa buhay ko bukod siguro sa completely healed na ang right arm at right foot ko at ang pagbabalik ni Ning sa condo at sa school. 

 

My parents are still at the hospital pero sabi ng doctor ay mukhang may magandang indication sa mom ko. Bahagyang gumagalaw na kasi ang mga daliri nito. Si dad naman ay ganun pa rin. Mas malala raw kasi ang natamong blood loss at head injury niya kumpara sa kay mom.

 

Kasalukuyan kaming nasa plaza mayor sa harap lang ng main building at nagtitiktok. Alam niyo yung, “Drop the bass, mane, the bass get lower. Radio say speed it up, I just go slower” na tiktok audio tas dala-dalawa kaming papasok sa frame habang gumigiling?

 

Ayon! 

 

Bakit namin naisipan mag tiktok? Si Ning ang tanungin niyo!

 

“Mga beh, ayusin niyo na oh. Gawin niyo ‘to para sa tiktok career ko.” Pangungumbinsi niya sa amin. 

 

Ang init naman kasi ‘no! Alas tres ng hapon tapos kumekendeng-kendeng kami dito. Medyo pinagtitinginan na nga kami ng mga tao pero wapakels lang ang bff ko. 

 

“Pwede bang water break? Ang init kaya, Ning.” Pagrereklamo naman ni Ryujin na pawis na pawis. 

 

“Ang dali-dali naman kasi ng step! Mahiya naman kayo kay Karina oh.” Ning paused. “Sige na! Lumaklak ka na ng tubig sa hydroflask mong pink.” 

 

“Sa wakas!” Malakas na sigaw ni Yuna na agad umakbay kay Heejin. Tumatawa-tawa lang naman si Heejin kahit na mukhang pagod na rin siya. 

 

Napansin ko namang umupo si Karina sa pinaka malapit na bench. Pawis na pawis naman ang bebe na ‘yan. 

 

Agad kong kinuha ang towel at pinunasan ang pawis ni Karina sa noo at leeg. Inabot ko rin sa kanya ang hydroflask ko dahil mukhang wala nang laman ang kanya. “Oh, babe. Inom ka.” 

 

“Thanks, baby.” She gave me a quick peck on my left cheek that made me smile.

 

Kilig talaga! Feeling ko lang crush na crush niya ako. Chz.

 

“Hoy! This is a landi-free zone oh.” Reklamo ni Yuna na parang umay na umay sa nakita. “Respeto sa mga santo dito sa uste, please lang!”

 

“Sus, bitter. Ang sabihin mo, inggit ka lang.” Pang-aasar naman ni Ryujin pabalik sa kanya. Binato tuloy siya ni Yuna ng towel. 

 

“How’s the lawsuit against Felix pala, Ning?” Heejin asked while drinking from her water bottle. Lumapit din siya kay Ning para punasan ang pawis ng bff ko.

 

Hindi naman sila close ah?

 

Hindi nakalampas sa amin ni Ryujin ang biglaang pagkilos ni Heejin patungo kay Ning. Nagkatinginan pa kami ni Ryujin, looking at each other knowingly. Mabilis naman kaming nag-iwas ng tingin dahil baka matawa kami pareho, isipin pa ng mga kaibigan namin na buang na kami.

 

“A-Ah. O-Okay naman.” Nag-aalangang sagot ni Ning. May paghawi pa siya ng buhok sa likod ng tenga niya. Anong kaguluhan ‘to?

 

Nag stutter ba siya?! At bakit namumula ang bff ko dahil sa sudden contact nila ni Heejin?!

 

“May something kay Ning.” Bulong ni Ryujin sa akin, sapat lang para kaming dalawa lang ang makarinig. 

 

“Truly.” Maikling sagot ko kay Ryujin na nakakapagpa hagikgik sa kanya. 

 

Hindi naman sa pagyayabang pero sobrang kabisado ko na ang mga galawan ng bff ko kapag mayroon siyang crush or nagugustuhan. Masasabi ko talaga na may something sa kilos niya towards Heejin lalo na nitong mga nakaraang araw.

 

“What’s with Ning, babe?” Karina asked. She probably overheard yung bulungan namin ni Ryu.

 

“I’ll tell you later.” I smiled. She just nodded at pinatalikod ako sa kanya para raw mapunasan niya ang likod ko. 

 

“Basang basa oh.” She showed me the towel that she used to wipe my sweat.

 

“Ah, basa.” I teased.

 

“Win.” Pagbabanta ng baby ko na tinawanan ko lang naman.

 

After kasi ng diving session namin ni Karina last last week. DIVING SESSION?

 

As I was saying, after nga ng life changing na ganap between me and Karina, madalas na kaming nagbabatuhan ng dirty jokes. Sadly, hindi pa ulit nasusundan ang diving session na ‘yon dahil naging busy kami sa school at kapag free time naman ay dumadalaw ako kila mom and dad. 

 

Hindi ko ipagkakaila na miss ko na ang momol. Konting peck lang kasi ang natatanggap ko nitong mga nakaraan pero okay lang! At least ‘di ba? Huhuhu pero momol-deprived talaga ako. Lungcoat.

 

“They have Felix na sa Spain and I really don’t know the process kung paano siya ibabalik dito but sabi ni mom ay malapit na raw.” Dagdag ni Ning matapos makarecover sa kilig na nararamdaman. Heejin ka pala ha? Mamaya ka sakin pag-uwi sa unit. 

 

“That’s good news. My parents can help, message me lang if you need anything.” Heejin offered. Lalong namula ang bff ko na napansin naman agad ni Karina.

 

“Babe, I think I get what you and Ryujin were talking about.” I just smiled at her and wrapped my arms around hers.  

 

“Mamaya sakin ‘yan si Ning.” 

 

You ain’t slick, bff.

 

Maya-maya pa ay nagpaalam na ang mga kaibigan namin, baka nga naman mastuck sila sa traffic kung mamaya pa sila aalis. May sasakyan kasing dala lagi si Heejin at Ryujin, si Yuna naman ay sumasabay lang sa dalawa dahil lahat naman sila ay sa QC nakatira. 

 

Naglalakad kami pauwi nila Ning at Karina nang biglang nagvibrate ang phone ko.

 

3 messages Ate Taeyeon. 

 

Agad kong binuksan ang messages ni ate kasi baka emergency ulit. Nitong mga nakaraang araw, hindi talaga ako mapakali sa tuwing may message si ate o si Haerin. Siguro trauma na rin dahil nga nung huling beses na tumawag si ate, may binalita siyang hindi magana. 

 

Ate Taeyeon: Minjeong, punta ka dito sa penthouse ni ate Tiff mo. Dinner tayo.

Ate Taeyeon: Sama mo si Karina, miss ko na siya. 

Ate Taeyeon: Dito na rin daw kayo matulog. May guest room naman.

 

Sobrang close lang ni ate at ni Karina lately. Madalas ko nga silang nakikitang magkachat at ayaw pa ipakita ng baby ko ang usapan nila. Nakakatampo na kayo, hmp. 

 

“Babe, don’t use your phone here. Pag ‘yan bigla na lang hinablot.” Paalala sa akin ni Karina. 

 

“Ay, sorry naman.” Itinabi ko ang phone ko sa backpack ni Karina na nakasukbit sa may harapan ko. “Babe, free ka later?” 

 

“Hmm.” Umakto siya as if she was thinking. “Why? Date tayo?”

 

Now that I think about it, halos wala pa pala kaming proper date ng baby ko. Oh no, is chivalry dead? Choz. But seriously, I should definitely set up a date with Karina soon. 

 

Masyado lang nagsabay sabay ang mga ganap samin lately kaya siguro hindi nagkakaroon ng time. 

 

“A-Ah, no, baby, but ate Taeyeon asked if you want to join us for dinner sa penthouse ni ate Tiff.”

 

Kahit hindi sabihin ni Karina, ramdam ko na medyo nadisappoint siya dahil hindi pala date ang pakay ko sa kanya. Huhu, I’m so sorry, baby. Babawi ako soon, I promise. 

 

“Really? Of course, I’m free. I miss ate Taeyeon and Haerin na kaya.” Kila ate Tiff na rin kasi muna nag stay si Haerin simula nung bumalik na si Ning sa unit namin.

 

“Overnight din daw ‘yon, babe kaya magready ka ng extra clothes kasi alam mo na.”  I teased Karina, I also smiled at her knowingly.

 

Marahan na tinulak lang naman ako ng baby ko. “Baliw.” She chuckled.

 

Akala mo kasi laging nagjojoke eh! Seryoso kaya ako. Choz!

 

½

 

Mabilis na bumaling ang atensyon ni Ning sa narinig. “Hoy, ano ‘yan? Bff?! Hindi ka namin pinalaking manyak ha.” 

 

Umakbay pa siya kay Karina at pawang nilayo ako dito. “Inaano ka nyan, Karina?” Pang-aasar niya sa akin.

 

“Napaka mo, Ning!” 

 

-
 

We’re here na sa lobby ng penthouse ni ate Tiff at bwisit na bwisit na ako sa mga kampon ng hatdog na kanina pa chinecheck out ang baby ko. 

 

Alam kong ang ganda ganda ni Karina sa suot niyang Saint Fleur white denim suspenders at cute na fit tshirt inside pero please lang! 

 

I, on the other hand, opted to wear Ganni’s sleeveless crochet crop top and partnered it with a simple cube denim pants from Grove. Ang ganda ko lang teh. Maganda ang baby ko kaya dapat sabayan ko. Choz.

 

“Ms. Karina? Pwede bang papicture kami sa’yo?” 

 

Isang lalaki ang lumapit sa amin na parang hiyang-hiya pa. Isa pa ‘to, simula nung lumabas ang movie nila Karina last week, ang dami nang nakakakilala sa kanya. 

 

I mean, ok pero respeto naman sana sa jowa. Ay jowa?! 

 

Pero seriously, wala naman talaga sa akin pero kasi minsan kahit kumakain si Karina o di kaya ay nag-aaral sa library, bigla na lang may magpapapicture sa kanya.

 

Hindi na nagkaroon ng privacy ang baby ko kaya naiirita ako at hindi dahil nagseselos ako ‘no! Selosa ako pero not to that extent naman.

 

Ay, aminado yan? 

 

Anyway, sana lang ay irespect nila ang personal space ng baby ko. Kahit yata ngumunguya siya, bigla na lang may nagpapapicture sa kanya eh. 

 

Eh bilang mabait pa si Karina, hindi siya tatanggi. Sinabihan ko na rin naman siya na it’s ok na tumanggi sometimes kahit alam kong mahirap hawaan ng kademonyohan ‘tong si Karina.

 

Sabi niya lang naman na okay lang at hindi naman daw nakakaabala sa kanya. Edi sige. Kung saan ka makakatulog sa gabi.

 

“Sure, sure.” Sagot ni Karina sa lalaking lumapit sa kanya.

 

“Ate, pwede mo ba kami picture-an.” Pagpapaalam naman ng lalaki sa akin. 

 

“Ako?!” Napa-nganga na lang ako habang tinuturo ang sarili ko. Nakita ko naman ang pag ngisi ng baby ko at pagsenyas niya na gawin ko na lang para matapos na.