Chapter 5

The Wedding (SeulRene/SeulMin)
Please Subscribe to read the full chapter

Present


🐻-Seulgi-

Nung araw na iwan ako ni Hyun. yun na rin ang araw na nawala ako sa mundong ito hindi ko na alam kung anong pinaggagawa ko sa buhay ko basta ang alam ko lang napaka miserable ng buhay na meron ako.

Andito na naman nga ko sa favorite comfort zone ko ang bar na naging saksi sa pagiging miserable ko.

maraming costumer ang tumitingin sa akin ngayon dahil pasigaw akong kumakanta kahit wala ako sa tono walang nagtangkang sawayin ako dahil una sa lahat maganda boses ko. pangalawa maganda ako. pangatlo y ako. pang apat regular costumer na ko dito.

bumalik na ko sa pwesto ko at nung nakita kong mag 4am na ay tumayo ako at muntikan ng bumagsak buti nalang nasalo ako ng mukhang anghel na lalaking nasa tabi ko.

"ayos ka lang ba Miss?." tanong niya sakin. he looks familiar siguro regular costumer din siya dito.

"hhhhhmmmm." sabi ko at nag-ok sign ng nakangiti.

nahihilo na talaga ako hindi ko na kayang magdrive.

"p-pwede k-ko bang mahiram phone mo S-sir?." nakihiram ako ng phone sa lalaking yon tinignan niya muna ako sa mata ng may-awa kaya ngumiti ako at pilit na inayos ang sarili.

"S-sir don't look at me like th---." naputol ako sa pagsasalita dahil bigla siyang ngumiti na parang walang problema. what the heck?

"eh? I'm sorry Miss... here's my phone." biglang abot ng phone niya.

tinawagan ko agad yung no. ni Wendy at sinabihan ko siya na sunduin at bilhan ako ng bagong phone dahil di ko na alam kung saan ko naiwan yung phone ko.

binalik ko agad yung phone sa lalaki at umalis din agad ito pagka abot ko at mga ilang minuto lang ang lumipas ay dumating na si Wendy.

"Seulgi ah! lasing kana naman..." nag-aalalang sabi niya napangiti naman ako bigla ng marinig ko yung boses niya.

"Seung Wannie... my bestfriend! hug me please." tinaas ko naman yung dalawang kamay ko at niyakap niya ko ng mahigpit.

"yah! lasing kana tara iuwi na kita." hinaplos niya yung buhok ko habang nagsasalita siya humagulgol naman ako habang mahigpit na nakayakap sakanya.

"Seulgi, andito lang ako hindi kita iiwan." rinig kong sabi niya at niyakap ako ng mahigpit.

"Unnie..." narinig ko yung nag-aalalang boses ni Yeri kaya napatahimik ako at tinignan siya.

"bat andito ka!?." pasigaw na tanong ko sa kanya nagulat siya pero wala akong pakialam dahil alam niya kung nasaan si Joo Hyun pero hindi man lang niya magawang sabihin sa akin.

"Yeri mauna kana sa sasakyan ako ng bahalang kumausap kay Seulgi." sumunod naman si Yeri kay Wendy at tumingin ng deretso sa akin.

"bat mo siya pinaalis kakausapin ko pa siya." mahinahon na sabi ko kay Wendy nag-uunahan na namang tumulo yung mga luha kong kanina ay tumigil na.

umiyak ako na parang batang inagawan ng candy sa harap ng nanay niya naramdaman ko naman na niyakap ulit ako ni Wendy at nag-umpisang umiyak din kasabay ko.

sa sobrang pag-iyak hindi ko na namalayan na nakatulog na ako at paggising ko nasa higaan na ako.

nilibot ng mata ko ang buong kwarto halos picture namin ni Joo Hyun ang makikita mo at sa paglibot ng mata ko nakita ko ang natutulog na si Wendy nakaupo siyang nakahiga sa may sofa habang nakayakap sa bear na stuff toy kong iniregalo niya sa akin nung 14th birthday ko.

kaibigan ko siya since grade 6 nung una ko siyang nakita labis yung kabang naramdaman ko di ko alam kung bakit siguro dahil hindi ako mahilig makipagkaibigan at wala din ako yung matatawag na best friend pero nung dumating siya sa buhay ko nasabi ko na agad sa sarili ko na siya na!...

na siya  yung gusto kong maging best friend habang buhay. :)

umacting pa ko na parang nagpoproposed nung tinanong ko siyang maging bestfriend...

~~~~~flashback~~~~~

breaktime na kaya dumeretso ako sa tambayan namin ni Wendy sa likod ng school dahil hindi kami magkaklase ay mas nauuna akong magrecess dahil laging nag extend ng class yung teacher niya sa math.

1 month na rin nung naging kaibigan ko siya bumili ako ng couple bracelet para sa aming dalawa habang nakahiga ako masugid kong pinanood ang mga gumagalaw na ulap.

pumikit ako panandalian at napangiti ako bigla sa naisip ko kaya tumayo ako at kumuha ng mga gumamela at pumitas

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
moksy12 #1
Chapter 14: finally po haha nabuhay ulit ty sa update author 😊
Moksy23
#2
Chapter 13: Huhuhu otor 😭
Moksy23
#3
Chapter 13: Miss Kuna to beh :((
Moksy23
#4
Waiting padin :(
Moksy23
#5
Chapter 12: Otor pa update po 🙁
Varcenciel21
#6
Chapter 12: Halaaa bitin 🥲
Varcenciel21
#7
Chapter 10: Haaaaaay so refreshing na si Seulgi ang may guy fiance. Paki explain Joohyun bakit ka kasi umalis. Another funny thing, si Wendy pala ang salarin HAHAHAHAHAHA
RVSone0105
873 streak #8
Chapter 11: Whooooot I love angst talaga 😃😃
Pero kailan kaya si author mag ud?? 😭😭
Moksy23
#9
when po
Moksy23
#10
Chapter 11: Kilig naman haha ty otor