One

Too Much to Ask
Please Subscribe to read the full chapter

I'm currently driving my car full speed.

Late na ako sa bonding session naming magkakaibigan. Kasi naman, late na rin akong nasabihan ni Ryujin. 

Ngayong gabi, kina Karina daw kami magtitipon-tipon. Sa isang araw na ang pasukan kaya susulitin na namin ang mga araw na wala kaming iniisip na acads-related. 

Di ko alam kung bakit ako kinakabahan e di lang naman 'to ang unang beses na na-late ako. 

"Hi! Finally dumating ka rin Win, we're about to start the movie kahit wala ka." Bungad sa'kin ni Ningning pagkadating ko sa movie room nila Karina. Hiningal pa ako after kong takbuhin ang mula sa 1st floor. 

" Okay lang sa'kin, yung pagkain lang naman habol ko" I chuckled. 

I fist bumped with Ryujin and Ning. 

" Tss, she's probably out with someone again kaya late.. nothing's new." 

My eyes automatically scanned the whole room looking for a particular figure. And it landed on the couch at the right. Giselle's hugging her side. 

Nagtama ang mga mata namin ni Karina. She's crossing her arms. Her face is partly illuminated by the light coming from the screen.

Gusto ko sana puriin yung ganda niya kaso di ko gusto ang mga salitang lumalabas mula sa bibig niya.

"Oh really? Nakita mo with your own eyes?"

"No need. That's your usual thing kaya di na nakapagtataka." Inirapan pa ako. 

My heart clenched at her statement. 
Di ko alam kung bakit parang pinapamukha niya na ayaw niya sa akin. Araw-araw nalang. Kung di niya ako pinapansin, puro masasakit na salita naman ang sinasabi niya. Akala ko nga okay na kami nung pagbalik ko dito sa Pilipinas. Yun pala balik na naman kami sa simula. 

I let out a laugh, mocking her.
 
" Grabe, masyado mo naman ata akong kilala."

" You could have gone with your kalandian tonight, you know. Your presence isn't really that important here."

Before pa mag escalate ang away namin, Giselle shushed her right away. 

" Hey hey, Rina. That's enough. We don't wanna witness your another away. We've had enough of it, please."

She just rolled her eyes on me then turned to Giselle.

tss, maldita. 

Ryujin and Ning are just on the sides watching us like some sort of movie. Pumapapak pa ng pop corn. 

Umupo na ako sa bakanteng space tabi ni Ryu. She patted my back.

"Ayusin mo kilay mo, parang mananapak eh." humagikhik pa siya

" Lagot ka.. badtrip na naman. Late ka kasi." Ning added. 

I heaved a sigh, "Ano pa bang bago? Tsaka it's not my fault na late ako. Sabi niya di rin daw importante presensya ko." 

" Iinom mo nalang yan, Win. Ipagpray mo na okay na kayo bukas."

Like that would happen. She doesn't talk to me. I'm like a virus to her. Ni di nga ako matingnan without her rolling her eyes.

My heart swells at the thought...

Di ko alam kung bakit inis na inis siya sa akin 

I want us to be normal friends too... 

Yung kagaya nil

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
IceWolf23 #1
Chapter 11: finally!! confessionism
potatomj
#2
Chapter 1: magbabalik ka pa ba?
potatomj
#3
Chapter 1: i love this story so much
ryujinie__
655 streak #4
Chapter 1: Rereading 🤍
jimin_jeong_ #5
Chapter 14: Waaa ang ganda ganda!!! Thank you author for writing this. Grabe na talaga mga bading ngayon, may pa-away pang nalalaman eh cuddle lang din pala ang ending haha.
jimin_jeong_ #6
Chapter 12: Huyy ang sakit naman neto sobrang panget kaya sa feeling ng nale-left out :((( siguro nga masyado pang bata and immature si Rina that time. Though both of them are at fault kasi hindi nila pinagusapan agad.
jimin_jeong_ #7
Chapter 11: EATING MY PILLOW ATM AJAHEJEURR GANYANG CONFESSION ANG GUSTO KO!!
jimin_jeong_ #8
Chapter 9: WINTER AKO NALANG FLS
jimin_jeong_ #9
Chapter 6: OMG THE WHOOO

2Kim stan ako ihh pero tyl hindi si wonyoung pinsan ni yujin HAHAHSHSH pereng eme nemen te se jeno
jimin_jeong_ #10
Chapter 5: WTB BFF PREMIUM HUHUHU