“Feeling ko namimiss kana ni Lala Hyun kasi yung slippers mo here lagi niyang iniikutan then dun din siya natutulog. Bitbitin natin sila pag pumunta tayo ulit sa Tagaytay para complete family natin what do you think?” Family? I like it. Napakaexpressive ni Seulgi sa lahat ng bagay. Sobra talaga yung inoopen niya sa akin lahat kaya hindi ko siya magawang mapilit na ikwento yung past niya kasi I trust her so so much na sooner or later sasabihin niya din ito sa akin. Yung pagiging honest niya, ikaw talaga yung mahihiya nalang if hindi mo suklian yun. Ang problem ko kasi is ayoko sa kanya sabihin na andito si Jinyoung. Una kasi alam kong malulungkot siya pag sinabi sa kanya yun and wala akong magagawa para pagaanin yung loob niya. Pangalawa, ewan natatakot lang ako and gusto ko na to masolve kagad. Maybe makikiusap ako kay Jinyoung sa pagsundo at hatid, kahit yun nalang siguro ng hindi sinasabi na meron na akong iba. As much as possible, ayokong bigyan ng reason sila dad na magtaka. Hindi naman permanente to, aalis din naman si Jinyoung. Natatakot din kasi ako para kay Seulgi, Daddy is still a former colonel and madami siyang pwedeng gawin. I remember dati yung cousin ko sa daddy’s side namin na nagcomeout as gay, his dad asked my daddy para palayuin yung guy nung cousin ko then I don’t know what happened after kasi the guy didn’t bother my cousin na as far as I know. Daddy is a good man naman but you know naman sometimes, medyo protective siya.

“Hyun okay ka lang?” Alalang tanong niya.

“Huh.” Distracted kong tanong.

“Kanina pa ako nagkekwento di ka naman pala nakikinig, nakakatampo baby.” Ang cringey ng baby pero ang sarap sa tenga.

“Nakikinig naman ako and oo let’s bring our cutie kids.” Namimiss ko na din yung mga cat ni Seulgi. In the past month kasi, I feel like a mother na din sa kanila every time na nauwi ako sa condo niya. Ako yung naglilinis, nagpapakain and nakikipaglaro whenever na busy siya sa work niya.

“Ano pala nangyare sa inyo ng daddy mo?” Sasabihin ko ba? Sasabihin ko bang bawal siya maghatid sundo na sa akin kasi nga may bantay ako ngayon pero hindi naman permanente kasi habang inaasikaso lang naman ni Jinyoung yung business nila.

“Seul, may sasabihin ako pero please wag ka magagalit.” Tahimik lang siya habang aantay sa sasabihin ko.

“Ay Hyun wait lang, may nagdoorbell kasi.” Hinintay ko siya and narinig ko na parang may kausap na siya.

“Okay na. Sorry yung motor ko kasi may need akong ipaayos. Okay lang ba na yung car nalang gamitin ko tomorrow? Alam kong ayaw mo nung car kasi nga di mo ko naaakap.” Biro nito.

“Kapal.” Kaasar pero tama naman siya. Ayoko ng car niya kasi sa motor naaamoy ko pa siya.

“Wag mo nalang muna ako sunduin tomorrow Seul baka sunduin ako ni Daddy eh.” Alam ko na hindi okay na magsinungaling kay Seulgi pero kasi ayokong lumala to. I know for sure Seulgi will make a way and ayoko magkrus yung landas niya at ng family ko.

“Ah, ganun ba sige sa susunod na araw nalang?” Hopeful niyang sagot.

“Baka matagalan kasi siya dito and nabalitaan niya yung pag-aangkas ko.” Walang sumasagot sa kabilang line.

“Paano tayo magkakatime baby?” Paglalambing nito pero alam kong nagtatampo siya.

“How about lunch? Then weekends? What do you think?” Aya ko para di na siya magtaka.

“Hm. Sounds like a plan. Okay, I will bring you lunch everyday then. You sure okay yung weekends?” Gagawan ko nalang ng way kay Jinyoung, nakauwi naman na si daddy so mas madali na.

“Yes, baby ko.” Paggamit ko sa tawag niya sa kin.

“Psh, your using baby lang kasi you want me to be distracted dahil mamimiss kita every night.” Partly yes tama naman siya.

“But you love it baby diba?” Naiiimagine ko na namumula na siya sa kabilang line.

“I love you kasi.”

“I love you too… baby ko.” Paglalambing ko.

“Shut up. It’s unfair kasi I can’t kiss you now tapos now pa na I will miss you.”

“I’ll make it up to you over the weekend how about that?”

“You’ll kiss me sa lips?” Naiimagine ko din yung nagpapout siya. Cute. Ang lakas nanaman ng tibok ng puso ko parang anytime lalabas na.

“I’ll think about it.” Pakipot ko nalang.

“Unfair.” Then maya maya, nakita kong nag-invite siya ng video.

“What’s with the video call?” Nakikita ko na hawak hawak na niya si Lala na parang hindi naman siya pinapansin.

“I prefer this, I want to see you kasi and request ni Lala.”

“We will see naman every lunch Seul don’t worry. Kiss Lala for me.”

“I will miss you sa gabi. Mamimiss ko yung morning looks mo pero I understand yung situation mo with your family naman. How about our session sa driving mo pala? We will continue sa weekend?”

 “We will baby.” I guess I have the reason na to excuse lang every weekend.

Hey miss na namimiss ko. Nasa work kana? – S

Yes, kakadating lang namin. – I

Can’t wait na makita ka later. - S

“Take care, Irene.” Ngiti ni Jinyoung. If only I can shoo him away. Mom talked to me over the phone after namin ni Seul kagabi. Sabi niya malaki daw yung tinulong ng family nila Jinyoung sa career ni daddy sa pulitika kaya ganun nalang yung support niya sa panliligaw sa akin. Mom is not okay na tumira si Jinyoung here pero si daddy na kasi nagsabi so she’s hoping na pakitaan ko ng maayos nalang si Jinyoung. Nagthank you nalang ako sa lalaking to and pumasok na kagad.

Tinawagan ako ng guard, may naghahanap daw sa akin sa baba. I have an idea kung sino yun. It’s 11:50 pm na so I decided to fix my things muna then bumaba na.

“You are early.” Why is she so special hot today? Naki