Karina

 

A lot of people is watching us and I can’t help but feel awkward inihatid kasi ako ni Jeno papunta ng gym

 

“Karina do you have plans mamayang lunch?”

 

“Hmm wala naman”

 

“Lunch tayo?”

 

“Sure” 

 

When we reached our destination I could see how the small eyes of yeji got bigger while si Ning naman nakatingin lang samin na parang naguguluhan

 

“Hmm Jeno you can go na, thanks for the flowers”

 

“You’re welcome, so see you later?” I smiled and nodded

 

Yeji immediately dragged me 

 

“Yej!! Whyy”

 

“What the hell was that Karina?”

 

“Huh?”

 

“Why are you with Jeno? Where’s Winter?”

 

“He’s courting me”

 

“Ang bilis naman ata?”

 

“You know naman na I like him na even before pa diba”

 

“Where’s Winter?”

 

“Why are you asking about Winter ba? She told me she’s going home”

 

“Did she know na Jeno is courting you?”

 

“Yes i asked for her advice kagabi, she told me to do what makes me happy”

 

“Stupid” sabi ni Yeji

 

“Huh?”

 

“Wala”

 

Winter

 

Malapit na ko sa bahay nang tumawag si Ning, sinagot ko naman ito agad

 

“Hello Ning?”

 

“Winter anyare?”

 

“Huh?”

 

“Akala ko kina Karina ka natulog?”

 

“Oo nga”

 

“Eh bakit may kasama siyang iba ngayon?”

 

“He’s courting her”

 

“And you let him?”

 

“I told her to do what makes her happy, i guess Jeno could make her happy”

 

“But Winter bakit di mo man lang inilaban?”

 

“I don’t think malalim yung feelings ko para sakaniya and si Jeno mukhang seryoso naman siya nakapag paalam agad manligaw eh”

 

“Sige kunwari I believe you na hindi pa deep yung feelings mo for her”

 

“Sige na Ning usap nalang tayo mamaya”

 

Pagkapasok ko sa bahay namin nagulat ako na andito nanay ko

 

“Winter baby”

 

“Mom, what are you doing here?”

 

“Minjeong this is my house”

 

“Oo nga po eh di ko lang po inexpect na andito kayo”

 

“Ngayon ka lang umuwi?

 

“Opo”

 

“Aba Minjeong baka kung ano ano na ginagawa mo ah?”

 

“Hindi po ma, sa ka team ko lang po ako nakitulog kasi hinatid ko siya sa bahay niya eh masyado na pong late di ko na din kaya mag drive kaya she let me stay at her place”

 

“So defensive”

 

“Mom!”

 

“Just kidding Minjeongah, by the way I’ll be staying here longer kasi may project kami dito and we have a new parter and her daughter is just your age, she suggested to let you two meet”

 

“Sige po”

 

“Minjeong napaka haba ng sinabi ko yan lang sagot mo?”

 

“Sige po mom imimeet ko po yung anak ng partner niyo po. Andito po pala kaya kasi may project kayo kaya po magtatagal po kayo dito, may bago po pala kayong business partner na may anak na ka age ko kaya ipagmimeet niyo kami. Ah sige po ma”

 

“Aba ay napaka baliw mo talagang bata ka, gusto mo ba hambalusin kita nito?” Bago pa makuha ni mama yung tsinelas niya nakatakbo na ko pataas

 

Basta magtagalog na nanay ko ibig sabihin mananakit na talaga siya kaya tumakbobna ko

 

Natatawa ako habang tumatakbo pataas

 

“Love you mom!!!”

 

“Comeback here Minjeongah, sabayan mo ko kumain”

 

“Di mo na ko hahambalusin ma?”

 

“Hindi na”

 

“Sure?”

 

“Oo halika na”

 

“Sure na sure?” Sabay silip ko sa baba

 

“Minjeong isa”

 

“Hehe joke lang po” pagkababa ko dumeretso ako para yakapin siya

 

“I missed you mom”

 

“I missed you too anak, kamusta nga pala studies mo and badminton?”

 

“Okay lang naman po ma pero sa badminton iba na kadoubles ko”

 

“Magaling ba?”

 

“Opo ma sobra po”

 

“Then that’s good, oo nga pala binili ka pala ni ate mo ng sasakyan”

 

“Oo nga po eh”

 

“Don’t drive fast okay?”

 

“Opo ma”

 

“Why are you not eating?”

 

“Kumain na po ako”

 

Tumango naman si mama bilang sagot, naguusap pa kami ni mama nang tumawag si coach saakin

 

“Hello po?”

 

“Winter, message your teammates tell them na whole day training natin ngayon”

 

“Sige po coach, ano oras ko po  sila papapuntahin”

 

“Now, tell them to hurry” 

 

“Okay po, bye po”

 

Binaba ko na ang tawag

 

“Ma may training po kami, maliligo lang po then aalis na”

 

“Sige anak”

 

Pagkatapos ko mag ayos, bumaba na ko agad nakita ko si mama nasa sofa

 

“Minjeong, ano oras ka uuwi?”

 

“5 po siguro tapos ng training namin”

 

“Can you go home after that agad? Dinner tayo mamaya?”

 

“Sure mom byeee  love you po”

 

Nang makarating ako sa school nagmamadali akong pumunta ng gym kami nalang ni Karina ang kulang

 

“Winter nasan kadoubles mo?” Tanong ni coach halatang wala sa mood

 

“Nasa volleyball court po siguro yun tawagin ko po”

 

“I’ll give you 4 minutes”

 

“Yes coach” nagtatakbo ma ko papuntang vball court malas lang na medyo malayo vball court mula dito

 

Nang makarating ako sa vball court agad kong tinawagan si karina

 

“Ka-karina tawag ka ni coach” sobrang hinihingal talaga ako

 

Sakto naman mukhang kakatapos lang ng training nila

 

“Wait winter ah”

 

“Karina kailangan na natin magmadali 4 minutes lang bigay ni coach” sa tinakbo ko feel ko 1 minute na yun

 

Mabilis na nagpaalam si karina at tumakbo na kami

 

Nang makarating kami sa badminton court pinatakbo kami ulit ni coach 10 laps daw sa buong gym 

 

“Oh my god” rinig kong sambit ni Karina, naawa naman ako sakaniya kakagaling niya lang sa training 

 

Sobra sobra sobra sobrang hirap ng training ni coach ngayon parang gusto ko nalang umiyak

 

Nagpa 15 minutes break si coach dumeretso si Karina sa may bleachers kung siguro dati lalapit ako agad sakaniya pero iba na ngayon kailangan ko dumistansya sakaniya kaya nanatili nalang ako dito sa court habang nakaupo

 

“Win” tawag sakin ni Ryujin nakaupo na din siya sa tabi ko

 

“Oh”

 

“Ano nangyari? Akala ko may something na sainyo ni Karina? Diba nagdadalawang buwan mo na siya lagi kasama?”

 

“Akala ko din eh pero bigla nalang kagabi nagtanong siya sakin kung ano daw tingin ko kay Jeno, iniisip niya daw kasi kung papayagaan na niya manligaw yun sakaniya”

 

“Tapos hinayaan mo naman? Shunga ka din eh nasayo na pinakawalan mo pa”

 

“Di mo kasi naiintindihan , nagliliwanag yung mata niya habang nagkkwento tungkol kay Jeno”

 

“Basta naniniwala parin akong may feelings siya sayo eh ano na gagawin mo ngayon?”

 

“Iiwas na ko syempre ayoko mahulog no, masasaktan lang ako”

 

“Sure ka bang di ka pa nahuhulog?”

 

“Oo”

 

“Sus, i know you Winter, nahulog ka na sakaniya matagal na”

 

“Ay wow naman paladesisyon?” 

 

“Gago” habang binatukan ako ng mahina 

“Pero seryoso Winter i think kailangan mo umamin sakaniya, tell her na you like her, para kung ano man alam niya dahilan kung bakit ka iiwas diba? Kasi Win, masyado na siya nasanay sa presence mo, masasaktan yun pag bigla ka nalang nawala”

 

“I don’t think kaya ko umamin sakaniya, mas magiging awkward kami nun, malapit na games di maganda na ganun kami”

 

“Sige ikaw bahala pero please lang Winter be civil naman sakaniya, you’re treating her like hangin siya”

 

“Maayos naman rotation namin ah?”

 

“Oo nga but outside the court? Lumalapit siya sayo tapos lumalayo