Mas maaga ako nagising kay Winter kaya bumaba na ako para pag lutuan siya ng breakfast

 

Nakita ko naman si manang na nasa kitchen na

 

“Goodmorning po manang”

 

“Gudmurneng den ay kaaga mo ata nagising?”

 

“Pwede niyo po ba ako turuan mag luto?”

 

Pumayag naman agad si manang at masayang tinuruan ako

 

Habang nagluluto kami nakita kong bumaba na si Winter

 

“G-goodmorning, Winter” why am I stuttering?

 

Tinanguan lang naman ako ni Winter at nag deretso sa ref pra uminom ng tubig

 

I’m hurt sa coldness niya sakin pero I deserve it naman

 

“Masakit ulo mo?”  Tanong ko sakaniya

 

“Oo”

 

“Do you want to drink meds?”

 

“Maya nalang pagkakain”

 

I didn’t talk nalang kasi parang ayaw naman niya ko kausap

 

Bumaba na din sina Ningning at nagstart na kami kumain

 

“Grabe talaga si manang nalang nagmamahal sakin, wala man lang sainyo na naka alala na gisingin ako?” She said habang bumababa sa stairs

 

“Ryujin it’s too early be quiet muna, you’re so annoying”

 

“anong bago? lagi ka namang inis, Ningtot”

 

“ang annoying kaya ng pagmumukha mo” hindi na niya pinansin ang sinabi ni Ningning at pumunta na sa tabi ni Yeji

 

“Sobrang sakit ng ulo ko, boo”

 

“Who told you to drink kasi eh may game ka mamaya?” Sabi ni Yeji habang kinukurot tagiliran ni Ryujin

 

“Boo naman ehh masakiiit”

 

“Hay nako lagot ka talaga sa coach niyo”

 

“Bakit ako lang? Si Winter din naman ah?“

 

“Singles player ka Ryujin ikaw magdadala ng game mo” Kinurot ulit niya si Ryujin na mangiyak ngiyak na ngayon

 

I saw na paubos na yung soup ni Winter kaya agad akong tumayo para lagyan ng panibago

 

“ouch” lumapat yung hand ko sa pot

 

I was shocked when I saw Winter na nasa tabi ko na

 

Hinawakan niya kamay ko

 

“Tsk careful kasi”

 

“I’m okay” pagkasabi ko nun lumayo agad siya sakin at bumalik na sa table

 

“Sinetch itey na kunwari walang paki pero nakatingin naman lagi sa jowa?” sabi ni Ryujin

 

Kinikilig naman ako kasi even if we’re not okay she still cares about me, I’m sure na mahina lang yung voice ko kanina nung napaso yung kamay ko pero ang bilis niyang nakarating sa tabi ko

 

When we’re done eating, kami ni Winter ang naiwan para maghugas ng mga plates

 

Sobrang awkward namin ni Winter

 

I don’t know kung ano ba gagawin

 

Paano ba kasi mang suyo?

 

Natapos kaming hindi nag uusap

 

Sabay na kaming tumaas sa kwarto niya

 

Should I talk to her?

 

“W-winter?”

 

“Hmm?”

 

“Let’s talk?”

 

“Not now Rina my head is killing me”

 

“ah okay I’m sorry”

 

“mauna ka na mag shower”  walang emosyon niyang sabi sakin

 

Naiiyak na talaga ako sa coldness ni Winter sakin kaya I went agad sa bathroom

 

After kong maligo I looked for my clothes and saka ko lang narealize na I didn’t bring any nung pumasok ako

 

So stupid, Rina

 

I’ll call Yeji nalang siguro to get my duffel bag sa car

 

I put Winter’s robe on at lumabas ng banyo to get my phone, nang mapansin ko yung clothes and undies na naka handa na sa bed

 

Winter…

 

Do I deserve someone like you?

 

Sana I could take care of you, just like how you take care of me

 

Dinala ko na yung clothes pabalik sa bathroom at nagbihis

 

I’m still thinking kung paano ba ko makakabawi kay Winter

 

But hanggang ngayon I don’t know how parin

 

When I went out I saw Winter na nagbblow dry

 

I went near her at kinuha sakaniya yung hair dryer

 

“may I?” napangiti ako when she agreed na tulungan ko siya

 

No one’s talking

 

Pagkatapos ko patuyuin ang hair niya tumayo na siya

 

“thanks, I’ll wait for you sa baba” 

 

I didn’t dry my hair properly because I don’t want her to wait for too long”

 

I went down agad, she told me na nauna na sina Ryujin, at umalis na kami

 

“san ka?” she asked me

 

“I’ll go with you”

 

“wala kayo game?”

 

“meron but I told our coach na I won’t play ngayon” she nodded lang naman at natahimik na kami ulit buong byahe

 

Pagkarating namin sa badminton center

 

We saw Ryujin na pinapagalitan ni coach, nung nakita ni coach si Winter agad niyang pinalapit

 

“alam niyo namang may laro kayo bakit kayo nag inom?”

 

“birthday po kasi ni manang” natawa naman si Winter sa sinabi ni Ryu

 

“ah ganun? 15 laps kayong dalawa”

 

“coach naman…” angal ni Ryujin

 

“madadagdagan pa ng lima pag nag reklamo” tumayo naman agad si Winter at nag start na tumakbo

 

I was watching Winter habang tumatakbo and nakakaasar yung mga nagpapapansin sakaniya

 

“bestie it’s early pa pero yung tingin mo makakapatay na”

 

“you’re late” sabi ko kay Gi

 

“You’re just early, Anyway kamusta kayo ni Winter?”

 

“we’re not yet okay”

 

“ohhh she’s still not talking to you?”

 

“she’s talking to me naman but sobrang ikli lang”

 

I think malapit na matapos yung kina Winter kaya inihanda ko na ang towel at water niya

 

Pagkatapos nila umupo agad si Ryujin

 

“Ryujin stand-up, you’ll get dizzy” I told her

 

I went kay Winter at iniabot yung water, she let me wipe her sweat

 

“thanks” she said sakin at umupo na

 

Bumalik na si coach galing sa meeting nila

 

“team, half day lang ang games ngayon, then wala tayong games for two days , hindi na tayo magttraining sa dalawang araw na yun, gamitin niyo na lang sa paghahabol sa klase. Malinaw?”

 

“yes coach”

 

First game si Ryujin and thank God nanalo naman siya kasi if not mapapagalitan pa ulit siya ni coach

 

The umpire told us to get ready at pumunta na sa court

 

Buong game namin ni Winter parang hindi kami magkakilala, she’s not talking to me, kaya minsan may miscommunication kami sa kung sino ba samin ang kukuha ng bola, ilang beses na din nagtatama ang raketa namin kasi nga  nag aagawan kami sa sasagot ng palo

 

We won the first set but coach is not happy sa game namin

 

“girls, communicate. Ano ba nangyayare sa game niyo?” we didn’t answer

 

Communication talaga kulang samin

 

“pag pinagpatuloy niyo yan may drills kayo mamaya” pananakot samin ni coach

 

2nd set at mas maayos na game namin ngayon

 

We’re playing just like how we play before but something’s missing…

 

Her smile 

 

We won our match, na kung dati we’d hug each other pagkakatapos ng game pero ngayon wala, nice game lang talaga sinabi niya sakin at nauna na siyang lumabas ng court

 

Hay

 

I was walking papunta sa place namin when someone approached me

 

“hi, Karina. Water?” he told me while handing me bottled water

 

Before I could answer him, pumagitna samin si Winter

 

“meron na kaming tubig dun” pagkasabi niya nun she held my hand at hinila na ko papunta sa place namin

 

I’m stopping myself na ngumiti

 

Winter’s nakakakilig talaga without her trying <