"Ihatid nalang kita?" Alok ko kay Karina

 

“Naku no need maabala pa kita” 

 

“I insist at hindi kita iiwan mag isa dito delikado na din lalo na kung commute ka”

 

“Okay lang talaga?”

 

“Of course, wait here nalang kunin ko lang yung kotse, may payong ka ba?”

 

“I forgot eh”

 

“Ah okay, wait ah?”

 

Nang makarating ako sa may gate no choice na ko sa titigilan ko mababasa parin si Karina, kaya kinuha ko yung payong ko at sinundo si Karina

 

“Kunin ko muna things mo para di ka mabasa mamaya papunta sa kotse, wait ulit” di ko na inintay sagot niya kinuha ko na agad duffle bag at books niya

 

“Okayy, Thanks” 

 

Pagkatapos ko mailagay gamit niya sa kotse binalikan ko na siya. Binibigyan ko siya ng space tapos mas pinapayungan ko siya kaya halos nauulanan na ko. Napansin naman niya ito at inakbayan ako palapit sakaniya

 

Nang makarating kami sa may kotse nagulat siya nang pinagbuksan ko siya ng pinto, pero ngumiti nalang din siya

 

Lord ang ganda naman po nito sana kayanin ko

 

Kinakabahan ako nang makapasok sa kotse kasi ito palang yung unang beses na magsasama kami yung kaming dalawa lang

 

“Let’s go?” Nakangiti akong tumingin sakaniya, tumango naman siya at nginitian ako

 

Nagugutom na ko, halos 30 mins na kasi kaming nattraffic maulan rin kasi kaya ganito ka traffic, siguro nagugutom na din 'tong katabi ko

 

“Karina?”

 

“Hmm?”

 

“Gutom ka na ba?”

 

"nakakahiya man pero yes kanina pa” sabi niya habang nakangiti sa akin, agad naman ako nag iwas ng tingin.

 

Kasi kinikilig ako.

 

“may madadaanan tayong mcdo mag drive thru nalang tayo”

 

“Alright” napansin kong niyayakap niya sarili niya

 

Hinubad ko hoodie ko at iniabot sakaniya

 

“Suotin mo 'to” sabay abot sakaniya

 

“Sure ka ba? Baka lamigin ka”

 

“I’m sure” at ipinatong na ang hoodie sa lap niya

 

“Thank you” nakangiti niyang sambit sa akin tapos sinuot na yung hoodie ko

 

ANG GANDA GRABE NAMAN YON KARINA

 

“You okay? Namumula ka winter” nag aalala niyang sinapo ang noo ko. Lumapit siya sakin para pagmasdan ako

 

Sakto biglang gumalaw na ang nasa harap namin kaya napalayo ako sakaniya

 

“Okay lang ako karina, don’t worry” gagi ano yon?!

 

“Your hoodie smells nice and ang comfy niya”

 

Nginitian ko lang naman siya 

 

Nakarating na kami sa mcdo

 

“Ano gusto mo?”

 

“Burger para mas madali kainin”

 

“okay 'yun lang?”

 

"yes"

 

Nung magbabayad na kami.

 

"ako na Winter ang mag pay nakakahiya na masyado sa'yo"

 

syempre hindi ko tinanggap yung money niya.

 

"libre ko muna 'to sa susunod mo na lang ako ilibre" sabi ko bago pa siya ulit makasagot.

 

Pagkatapos namin mag drive thru medyo gumaan na din ang traffic kaya hindi na din ako masyado nakakain hindi kasi matic sasakyan ko

 

Kita niya atang nahihirapan ako kumain kaya kinuha niya burger sa kamay ko at pinakagat niya ako dito

 

“I’ll feed you nalang” at sinubuan ako ng fries

 

“t-thanks”

 

Nagpatuloy lang kami sa pagkain at hirap na hirap ako magpigil ng kilig

 

“Bakit nga pala wala ka sundo ngayon?”

 

“Starting today wala na ko sundo yung mom ko kasi hapon ang start ng duty sa hospital yung dad ko naman may inaasikaso sa manila, si ate naman may gamit nung isa naming car kasi mas need niya”

 

“Mahirap pa naman mag commute lalo na pag gabi na at umuulan pa”

 

“Oo nga eh”

 

“Bukas na try out mo?”

 

“Yes why?”

 

“Wala lang, goodluck”

 

“Thank you. Yung friend mo nga pala player din right?”

 

“Ah oo si ning libero nila”

 

“I’m scared of her” natawa naman ako dito

 

“Luh baket?” Natatawa parin talaga ako habang tinatanong siya

 

“parang jinujudge niya ako pag tinitingnan niya ako”

 

“Ganun lang talaga si Ning pero mabait naman yon”

 

“You think I’ll get in?”

 

“Oo naman noh”

 

“Sus you haven’t seen me play eh”

 

“Eh hindi ka naman magtatry dyan kung alam mong hindi ka magaling and to think pa igigive up mo badminton for that”

 

“Well you’re right” she smiles “you can watch if you want”

 

“Hmm you’re inviting me to watch you?”

 

“Maybe?” Sabay ngiti 

 

“Dyan nalang ako bababa” sabay turo sa harap ng gate ng village nila 

 

“Ano ka ba hatid na kita hanggang bahay niyo, andito na din naman tayo, turo mo nalang sakin yung daan”

 

“Okay if you insist, are you sure ba na hindi ka hahanapin sainyo? Look ginabi ka na”

 

“Don’t worry busy naman sina mom di nila mapapansin na wala pa ko sa bahay, and i think wala pa nga din sila”

 

Nakarating na kami sa bahay nina Karina 

 

“Thank you so much Winter” nginitian ko naman siya

 

“Wait ah?” Nagmamadali akong bumaba para pagbukas siya ng pinto 

 

Nagulat naman siya nang pinagbuksan ko siya ng pinto. 

 

Kinuha ko na din yung gamit niya sa likod at inabot sakaniya

 

“Thanks Winter hmm text me when you’re home alright?”

 

“I’ll message you sa messenger wala ako number mo”

 

“I have yours mag miss call ako sayo then save my number”

 

“Sige”

 

“Ingat ka Winter thanks again”

 

“Sige na pasok ka na” inintay ko muna siya makapasok sa bahay nila bago ako umalis 

 

Pag uwi ko kagulo notifs ko sa twitter pero bago ko tiningnan yun nag message muna ako kay Karina

 

W: hey, im home na:)

K: ohh okiii, goodnight Winter, I waited for you lang talaga 

W: goodnight, karina :)

 

Pagbukas ko ng twitter ko nakita ko na kung bakit nagkakagulo mga kaibigan ko, nagpost pala si Karina ng picture ko habang nagdadrive habang may caption na “thank you for today ❤️” edi nagreply ako syempre “you’re always welcome :)”

 

Kinikilig ako 😭

 

Kinabukasan pinilit ako nina Ning magkwento habang nagiintay kami dumating si sir

 

“Oh my god, Winter I’m so proud of you” habang niyuyugyog ako 

 

“Preeee nice naman yon speed tayo ah?? May pahatid agad sa bahay” sabi naman ni Ryujin habang ginugulo buhok ko

 

“Kumalma nga kayong dalawa. Hinatid ko siya kasi umuulan kagabi at wala siyang sundo”

 

“Eh bakit pumayag?”

 

“Eh kasi no choice na siya?”

 

“Baka gusto ka din niya” biglang sabi ni Ryujin

 

“Gago ka ba? Pano naman magkakagusto sakin yun?”

 

“Why naman winter? What’s wrong with you? You don’t look bad naman” napangiwi naman ako sa sinabi ni Ningning yung you don’t look bad

 

“Ning para mo na din sinabi na pangit ako”

 

“Di ka naman pangit brad okay lang mukha mo” sabi ni Ryujin

 

“Tangina niyo tigilan niyo nga ako”

Tawang tawa naman silang dalawa 

 

“Nga pala Ning mag ttry out daw si Karina sa team niyo”

 

“Ohhh really? Pumayag coach niyo?”

 

“Hindi pumayag pero napilitan nalang din, at ikaw naman ryujin di ka ba talaga lalaro? Kulang kami”

 

“Sige tingnan ko, tagal ko nang walang laro”

 

“Kaya nga magttraining eh”

 

At dumating na si sir 

 

Nung lunch namin biglang tumabi sakin si Somi, friend ko din to kaya lang naiilang ako kasi sobrang clingy

 

“Winter!!! Magtry out ako later for the volleyball team”

 

“Ohhh talaga that’s nice”

 

“Can you come and watch me play?” Bago pa ko makasagot nagpaalam na siya agad

 

“Okayyy see you later, babe” medyo nilakasan niya boses niya nung sinabi niya yung babe kaya napatingin saamin ang mga tao 

 

Nang makaalis siya napatingin ako kina Ningning

 

“Babe?!” Sabay nilang sabi

 

“Anong babe?!”

 

“Kala ko si Karina gusto mo”

 

“Hoy hinaan niyo naman boses niyo please”

 

Pagmamakaawa ko sakanila dahil hindi kalayuan ang table nina Karina na napatingin din saakin

 

“Explain”

 

“Hindi ko din talaga alam, I swear”

 

“Sabi sayo tot may gusto talaga sayo yun eh lagi mo sinasabi baka mabait lang talaga”

 

“And to tell the truth she’s not nice Win”

 

“Hoy true hahahaha di nga yun namamansin sa mga sa tingin niya hindi niya kalevel” sabi ni Ryujin tapos tumingin kay ning “payag ka nun Ning? Di ka niya kalevel kaya di ka niya pinapansin” pinagbabatukan naman siya ni ningning

 

“HOY HINDI KO DIN NAMAN SIYA PINAPANSIN”

 

“Oo kasi di ka niya pinapansin”

 

“What the hell is wrong with you” naasar na talaga si Ningning sinasabunutan na niya si Ryujin

 

“Winter tulong hoy!!”

 

“Tama na yan huy pinagtitinginan na kayo”

Napatigil naman si Ningning at inirapan ang mga tumitingin sakanila. Napakataray talaga nito

 

“Winter gago anong klase kang kaibigan di mo man lang ako tinulungan? Halos patayin na ko ni Ningning”

 

“Deserve mo kasi” sagot ko

 

“Grabe talaga kayo sakin, hahanap na talaga ako ng new friends”

 

“Wala ata tatanggap sayo na iba eh” sagot ko ulit 

 

“Ah talaga sharmaine? Pakyu” sabi ni Ryujin, natawa naman kaming tatlo

 

“So ano balak mo mamaya”

 

“Basta pupunta ako mamaya sa try out not for her pero kay karina”

 

“Yaaaan hay salamat nagka lakas ng loob ka na”

 

“Dala ka something for her”

 

“Ano naman dadalhin ko”

 

“I don’t know? Chocolates?”

Pagkatapos ng lunch namin bumalik na kami sa room

 

Natapos na class namin at pumunta ako sa gym nakita ko agad si Karina katabi si Somi. Napatingin naman ito sakin at ngumiti sinuklian ko naman ito ng ngiti din. Napatingin din naman sakin si Somi at nagmamadaling pumunta sakin

 

Nagulat ako nang biglang 

“WINTER!!!” At niyakap ako “I’m so happy you’re here”

 

Pasimple ko naman inalis ang yakap niya saakin baka kung ano pa isipin ni Karina masira pag porma ko sakaniya

 

“Ah Somi tawag na kayo”

 

“Ay okayy wait lang ha?”

 

Napanood ko naman sila maglaro si Karina lang talaga pinapanood ko nagulat ang lahat sakaniya pati si Ningning na sasalo ng palo niya hindi inexpect ni Ningning na ganun agad kalakas si Karina 

 

May tatlong beses kasi silang papalo yung unang palo ni Karina hindi ito nasagot ni Ningning dahil pachill chill lang si loka, paganyan ganyan lang yan kasi alam biyang magaling siya, siya kasi ang best libero last season 

 

Grabe nakaka proud si Karina, kanikanina lang kasi naituro sakanila yung tamang approach at nakuha agad ni Karina

 

May pinapagawa pa kina Karina nang tumabi sakin si Ningning

 

“She’ll get in, maybe first six pa nga”

 

“I know” habang nakatingin kay Karina habang proud na nakangiti

 

“You look like a proud girlfriend”

 

“I’m proud of her, kitang kita na gusto niya talaga to”

 

Hindi nagtagal pumunta na si Karina sa tabi ko

 

“Hi”

 

“Hey, ang galing mo”

 

“Thank you, you think I’ll get in?”

 

“Oo naman, ikaw pa” katabi ko bag niya kaya kinuha ko yung towel niya sa may labas lang ng bag niya kaya inabot ko sakaniya

 

“Thankss” 

Bibigay ko na sana yung chocolates nang biglang dumating si Somi

 

“Hey Winter di ka ba nainip waiting for me?, oh hi karina”

 

Di naman siya pinunta ko dito ano ba naman to

 

“Hi Somi” ngumiti bamn ng maikli si karina

 

Tinawag na sila ulit ng coach nila sasabihin na ata kung sino nakapasok, yung mga players naman ay mga ready na umalis. Lumapit sakin si Ningning at Yeji

 

“Hi Winter, sama kayo ni Ning samin ni Rina? Kakain lang sana”

 

“Sure, I’m hungry na din eh” sagot ni Ning

 

“Winter are you and that Somi girl dating?” Tanong ni Yeji

 

“Huh? No”

 

“Ay sorry akala ko eh sobrang clingy eh”

 

“Ganun lang talaga siguro siya”

 

“Maybe she likes you”

 

“Di baman siguro”

 

“You don’t like her?”

 

“Hmm hindi”

 

“Okay that’s good” 

 

“Huh bakit?”

 

“Wala lang” nagkatinginan naman kami ni Ning

 

Lumapit samin si Karina pra kunin ang bag niya 

 

“Wait lang ah I’ll change lang”

 

Tumango naman kami

 

“Winter!!! Sorryyy I need to go na pala, let’s go out some other time?”

 

“Ah sige” pagkaalis ni Somi 

 

“You invited her lumabas?” Tanong sakin ni Ningning habang naka taas ang kilay

 

“Hindi” binatukan naman ako ni Ning

 

“Aray what’s that for?!”

 

“You know what wag ka masyado mabait wag kang payag lang ki payag kaya ganyan yan eh nag ddesisyon na siya nang kaniya”

 

“Ning’s right winter di dapat ganun, look kala ng ibang tao you two are dating”

 

“Eh hindi ko naman kaya na paalisin siya mabait naman siya sakin”

 

“If you will make ligaw kay Karina i think she will not like you being close kay Somi girl”

 

“So I’m right?! You like Rina nga?” Sabi ni Yeji

 

Sinamaan ko lang baman ng tingin si Ningning pero bagobpa ko makasagot