Karina's POV

3 years. 

3 years meant nothing for him? 

2 weeks after our break up he's already in a relationship to someone he told me not to worry about. 

Napatigil ako sa pag iisip ng biglang tumunog ang phone ko. It was my friend, Yeji calling. 

"rina, hindi ka pa rin ba papasok? you're missing a lot of lesson." i can feel on her tone na sobrang nag aalala siya. mag iisang linggo na ata akong hindi pumapasok and as a med student i am really missing a lot. 

"i'm sorry, yeji." yun lang ang nasabi ko. i can't pull myself together going to school means seeing him. 

seeing him with his new girl. 

"do you want us to come over later?" 

"no, no need. i really want to be alone right now yeji. sorry tell the girls i miss them." 

"sige, if you need something let us know. i'll tell ning to send you our notes." 

After that she hang up. I'm really thankful I have friends like them. They saw my relationship with my ex kaya sigurado akong naiintindihan nila bakit ako ganito ngayon. 

Possible ba talaga na magising ka na lang na ayaw mo na?

That's what he told me. He said one day biglang hindi niya na ako mahal at hindi na kami magwowork. 

bull. 

Hindi na mahal? really? then what? he's already in a relationship? ganon kabilis? ganon kabilis napalitan ako? 

or siguro habang kami pa napalitan na talaga ako. 

This is eating me everyday. Hindi ko alam kung saan ba ako nagkulang o kung anong mali sa akin. I gave everything to him. Sobrang inintindi ko siya tapos ang ending itatapon niya ako ng ganito? 

Pero even though we ended things like this ang pathetic man pakinggan but I'm still hoping na one day he'll comeback to me. 

Kinuha ko ulit yung phone ko and I stalked his instagram. They look so happy. Hindi ko namalayan na naiiyak na pala ako as I scroll down on his feed. Inunfollow ko nga siya pero parang tanga na iniistalk ko pa rin siya.

Winter's POV

Kasalukuyan kaming nasa caferia ng mga kaibigan ko since maaga kaming dinismiss nung huling subject namin dahil tamad naman siya magturo. 

"oy pasabay ako isang coke in can." sabi ko kay Ryujin dahil talo siya sa bato bato pik siya mag oorder ng pagkain namin ngayon.

"regular o zero?" tanong niya. 

"tanga kahit ano yan si winter kahit sino naman pinapatulan niyan." binato ko ng tissue si Aeri dahil sa sinabi niya. "o bakit diba totoo? ha?" natawa na lang ako dahil totoo rin naman yung sinabi niya. 

"speaking of kahit sino.." may nginuso nguso si Chaeryeong sa likod ko. 

"hi babe." napapikit ako ng marinig ko ang boses niya. halata namang pigil na pigil ang tawa ng mga kaibigan ko. 

Huminga ako ng malalim bago tumayo at harapin siya. "Hi." pilit kong ngiti sa kanya. "what are you doing here?" tanong ko agad. 

"to have lunch with you? i skipped my class para makasabay sayo and i made you some cookies." iniabot niya sa akin yung tupperware na dala niya. 

" i don't like sweets." kinuha ko yung tupperware at itinapon sa trash can malapit sa akin. "and please wag ka na magpakita sa akin. we're done right?" napansin kong nakatingin na sa amin yung ibang students napalakas ata yung boses ko. 

"what do you mean we're done? kailan pa? okay naman tayo kahapon ah?" sunod sunod na tanong niya. 

"well ngayon lang dahil ang annoying mo, we're done." napa "ooh" naman yung mga nakarinig sa amin. 

"oh eto na food—" napatigil si Ryujin ng makita kami. "nawalan na ako ng gana inyo na yan." kinuha ko yung coke ko bago umalis sa cafeteria. 

Agad akong pumunta sa may field at doon ininom ang coke ko. Nakakairita talaga mga ganong klaseng babae na hindi makaintindi. I'm fine that I finally got rid of her hindi pa sana ngayon but she was so annoying. 

Bigla na lang tumunog ang phone ko. It was my ate taeyeon calling. 

"sup sis?" agad kong tanong. 

"you have to go home later. uuwi sila mommy at daddy."

"i can't busy ako."