Third person's Pov

Ngayong araw ay nag pasya ang mag asawang Kang na mag date dahil gusto nilang samantalahin at sulitin ang kanilang bakasyon at isa sa kanilang gustong gawin ay mag date dito sa Korea dahil nung bago sila pumunta noon ng New Zealand ay kailangan pa nilang mag ingat noon at hindi pa sila aware sa mga feelings nila noon. Kaya nakapag isip sila na this time gagawin nila yung mga hindi nila nagawa dito although nagawa na nila ang mag date noon sa New Zealand ng hindi nag aalala kung may makakilala sa kanila iba pa rin kung sa sarili mong hometown susubukan ang lahat ng bagay kasama ang taong mahal mo.

As for now walang nanggugulo na Irene at Liam sa kanila ngunit ayaw nilang pakasiguro lalo nalaman nila na pinapaimbestigahan sila ng mga dati nilang asawa. Magkaganun man hindi naman naging hadlang iyon upang mabawasan ang pagkasabik nila sa isat-isa at maging malambing sa totoo ngat halos bulyawan na sila ni Jisoo dahil minsan ay PDA na ang dalawa daig pa ang high school students.

Seulgi: Lioness san mo gustong pumunta? at pupuntahan natin dahil ngayon ay araw natin at gusto kong lagi kang masaya dahil you deserve everything my Queen.

Malambing na sabi ni Seulgi kay Jennie kaya ang lola nyo ay kinilig na naman at namumula haiz kahit kasal at may anak na sila para kay Jennie ay nasa honeymoon stage pa sila. Habang tumatagal ang kanilang pagsasama ay lalo nyang nakikilala si Seulgi. Si Seulgi na pinaparamdam na napakahalaga nya at reyna sa paningin nya.

Jennie: My Lion King lagi mo na lang ako inuuna minsan din unahin mo rin ang sarili mo pakiramdam ko tuloy lagi na lang ikaw ang nagbibigay at umiintindi sa pagmamahalan natin. Your not just a husband material but also a great father to our kids.

Sabi ni Jennie hinalikan si Seulgi sa kanyang labi na ikinangiti naman ng oso hindi alintana na nasa labas sila ng bahay at may nakakakita sa kanila ngunit hindi nila binibigyang pansin. At hinapit naman nya ang bewang ng kanyang asawa para lalo pa silang magkalapit.

Seulgi: hmm! How about we go to museum there is an art exhibit there in next town so can we go there? Seulgi asked Jennie if she wants to go with him in that event at ginusto naman ni Jennie at kumapit na sa braso ni Seulgi para maglakad.

………

Seungwan's Pov

Kasalukuyang andito kaming buong pamilya kasama ang mga anak nila Seulgi at Jennie dahil yung dalwa ay may balak pa atang sundan agad ang kambal knowing Seulgi na isa rin mahilig sa labanan especially when it comes to the love of his life Jennie. Akalain mo yun kambal agad bangis talaga. Haiz ano ba itong pinag iisip ko pambihira naman oh!

Joy: Honey bakit parang may iniisip ka at napapangiwi ka sa kawalan? Nagtatakang tanong ng asawa dahil sa itsura nitong wala sa sarili. Tila nagulat naman si Seungwan ng biglang mag salita ang kanyang asawa.

Seungwan: My Joy bakit namam nanggugulat ka aatakihin ako sayo sa puso eh! Nangingiwing sabi ko sa aking asawa na ikinatawa naman nito. Kahit para sa iba hindi normal ang aming relasyon ay hindi naging daan iyon upang maghiwalay kami bagkus ay naging pundasyon pa nga namin upang maging matibay ang aming pagsasama.

Hinalikan naman ako ng aking asawa at ikinamula ko naman ito kahit lumipas ang panahon masasabi kong naging matibay ang aming pagsasama dahil ginipit kami ng aming mga magulang hindi iyon naging daan upang mawalay kami sa isa’t-isa kaya mas lalo ko syang minamahal.

Joy: Kasi naman honey eh, tulala ka jan is there something wrong? You know were team right so you can share it to me. Paglalambing na sabi ni Joy sa akin habang buhat buhat ang isa sa kambal dahil ito ay gising at ang isang kambal ay tulog pa si Mina naman hindi pa napapansin na wala ang kanyang mga magulang sapagkat magaling ang anak namin sa paglilibang kay Mina ang cute nilang dalawa.

Nakatingin naman ako ng buong pagmamahal sa aking asawa na tila ba ito lang ang pinaka magandang kayamanan sa buong mundo dahil sa senaryong nakikita ko, pakiramdam ko ay ito na ang tamang panahon para masundan na ang aming si Chaeyoung dahil mag aapat narin naman ito.

Seungwan: Wala naisip ko lang na ang bilis ng panahon dati halos mataranta tayo pag umiiyak na si Chaeyoung o kaya napa overeacting tayo kapag konting rashes lang sya at sabay tayong nagigising kapag umiiyak na sya sa gabi o kaya nagigising ka kaagad. Pero tignan mo na ngayon takbo dito takbo doon at ang hilig nya rin sa pagkain hehehehe. At mga ilang buwan na lang mag aaral na sya.

Nakangiting sabi ko habang pinagmamasdan ang anak na nakikipaglaro kay Mina. Natawa naman si Joy na tila alam nyang hindi lang iyon ang iniisip ko sa paglaki ng anak namin sa totoo lang hindi pa kami handa na makihalobilo ang aming anak sa ibang tao gusto pa namin itong baybihen at i-spoil dahil dadating ang araw na magiging abala na ito sa ibang bagay o di kaya sa isang tao.

Joy: Alam mo hon sa ngayon mag enjoy muna tayo, na tayo ang gustong kasama ng ating anak o baka gusto mo nang sundan si Chaeng sabihin mo lang game ako jan basta ikaw naman ang taya sa atin.

Taas babang kilay na sabi ni Joy sa akin at tila na ikinataas ko naman ng kilay kaya natawa naman si Joy. Gusto nya lang pagaananin ang loob ko ngunit kung ako ang tatanungin mas gusto kong sa susunod na taon na lang mag buntis ang isa sa amin.

Seungwan: Yah our kid Chaeyeoung is too young maybe next year we can have another one I just want to focus first to our kid and look I want some alone time with you only me and you.

Pabulong kong sabi sa aking asawa na may kasamang pang aakit kaya ikinamula naman ng mukha ni Joy at sumang ayon naman sya dahil kung sya tatanungin gusto nya munang mag focus kami kay Chaeyoung at sa kanilang dalawa rin hanggat maaari.

Habang nag momoment kaming dalwa ay bigla naman umiyak ang isang kambal hudyat na gising na kaya agad naman akong pumunta sa kwarto upang buhatin ang isa sa kambal.

…………..

Jennie's Pov

Masasabi kong ito ang pinaka exciting na araw ngayon dahil sa wakas makaka date ko lang naman ang asawa kong gwapo kahit mukhang oso dito sa Korea ng hindi kailangan isipin ang ibang tao. Dahil ngayon ay walang huhusga sa amin o mag iisip ng malisya dahil naging mag asawa kami matagal ko nang hiling ito ang makapag date dito sa bansa kung saan kami lumaki.

Although mahalaga sa akin ang New Zealand sapagkat doon umusbong ang pagmamahalan namin ay iba pa rin kapag dito kami magmoment kung pwede nga lang dito na rin namin gawin ang kasunod kaso naalala ko kakapanganak ko nga pala kaya next 2 years na lang at tsaka kambal kaya niluwal ko hindi biro iyon sharp shooter kasi itong asawa ko na kapit na kapit sa beywang ko na para bang may aagaw sa akin hello takot lang nila dito.

Seulgi: Mahilig ka rin pala sa mga paintings? Sa totoo lang nag-aalala ako na baka ma-bored ka dahil puro paintings at iba pang ancient artifacts or item ang nandirito.

Jennie: While me and Jisoo are still young our parents always bring us in any kind of art exhibit kaya hindi maiwasan mamangha ako sa mga paintings while Jisoo really likes ceramics pot, plates or Jar. Sa totoo lang sinubukan ko mag painting o mag drawing at boom na discover ko na may talent ako pero mas nahilig ako sa interior design kaya iyon ang pinasok kong career. Eh, ikaw paano ka nahilig sa arts lalo na ang paintings sa totoo lang ganda din ng mga paintings mo kahit din sketch mo ng mga gusali ang ganda rin.

Seulgi: Well hindi ko alam kung paano ako nahilig sa painting at sa arts sa totoo lang nag simula ang kamalayan ko noong nasa orphanage ako wala akong pamilya na matawag dahil wala naman nagpapakilala bilang magulang ko kahit nga ang ampunin ako walang may gusto kaya namuhay akong walang magulang na kilala. Ang sinabi lang sa akin ng mga staff sa ampunan ay Kang Seulgi ang pangalan na ibinigay nila sa akin upang mag ka- identity ako dahil walang gustong umampon sa akin.

Tila nalungkot ako para sa asawa ko dahil sa nangyari sa kanya ayaw ko man magalit sa mga magulang nya dahil baka may dahilan lang ito kung bakit wala sila sa tabi ni Seulgi, pero hindi ko maiwasan ang hindi magalit dahil sa dami ng pinagdaanan nya ngunit ni isang pamilya ay wala sya.

Napayakap na lang ako sa kanya dahil sa mga narinig ko at hindi ko rin namalayan na tumulo na pala ang aking luha. Kaya itong oso ay tila ba nataranta para sa akin love kaya napayakap narin sya.

Seulgi: sshh don’t cry My Lioness I’m fine look at me I’m fine, I’m happy now. You know why because your with me and our kids so I’m not sad anymore loving you makes me feel alive.

Hindi ko maiwasan na kiligin sa mga sinasabi nya sa tuwing may gagawin sya or nag uusap na kami tila laging may mga paro paro na nag lalaro sa aking tiyan at lahat ng ginagawa nya malaki o maliit na bagay ay tila nag bibigay liwanag at kulay sa buhay ko hindi ko kaya kapag nawala sa akin ang lalaking ito. Tila naiintindihan ko na si Irene kung bakit parang masisiraan sya ng bait kapag hindi nya ipinaglaban si Seulgi, because Seulgi is worth to fight for his love kaya hindi ko hahayaan na kunin nya sa akin ang aking Lion King.

Jennie: Eh kasi naman sobrang lungkot ng pinag daanan mo tsaka paano kung hindi ng tagpo ang landas natin eh di napaano na kami ni Mina at hanggang ngayon mag isa ka pa rin. Hindi ko na kayang isipin ang buhay ko ng wala ka kaya minsan nag papasalamat ako na pinagtagpo tayong dalawa.

Naglalambing kong sabi habang nakayakap ako sa kanyang beywang natawa naman sya sa akin at hinalikannako sa aking noo na tila na sinasabi nya salamat.

Seulgi: My Lioness sa totoo lang ako ang mas suwerte kasi halos puno ako ng hinanakit at sama ng loob dahil sa kalagayan ko noon iniisip ko kung may pamilya lang ako o may nakagisnan na magulang malamang lahat ng pang huhusga na naranasan ko noon ay baka hindi ko naranasan kung sakaling hindi ako galing sa ampunan.

Grabe itong asawa ko alam nya kung paano ako i-cocomfort masasabi kong sa maikling panahon ay talagang mahal na mahal ko sya akala ko sa mga kabiguan ko ay mag sasara na ang puso ko para umibig at sumubok sa isang tao ngunit isang Seulgi ang dumating para maniwala ulit sa pagmamahal.

Sa totoo lang habang naglalakad kami sa loob ng museum ng nakakapit sa isa’t-isa ay hindi ko na napapansin ang paligid dahil itong oso na ito ang laman ng kamalayan ko ng biglang kumalam ang sikmura ng oso na ito at sinundan naman ng pagkalam ng sikmura ko kaya natawa na lamang kami sa isa’t-isa.

Seulgi: Well I guest we need to find a restaurant or café to eat something because were both hungry hehehehe.

Natatawang sabi nitong asawa ko na kahit mukhang minsan ay lutang ay gwapo at cute parin dahil hindi ko matiis ay pinisil ko ang kanyang pisngi hehehehe cute nya talaga.

Seulgi: My Lioness naman eh! Naglilihi kaba ulit kasi pinipisil mo nanaman yung pisngi ko eh.

Jennie: Ang cute mo kasi eh kaya hindi ko na mapigilan na pisilin at ang kinis pa ng face mo. Ang cute cute talaga ng asawa ko ang sarap mong panggigilan.

Natatawa kong sabi sa kanya at sabay halik sa labi nya kaya ang oso ngiting tagumpay niyakap naman nya ako at naghanap na kami ng makakainan ngunit sa paglalakad namin ay nahagip ng paningin ko si Nayeon at may kasama syang lalaki siguro sya yung tinutukoy ni Nayeon na nanliligaw sa kanya at sinagot nya bago kami dumating sa Korea.

Seulgi: My Lioness is that your rabbit friend?

Pabirong sabi ni Seulgi kaya nakatanggap sya sa akin ng mahinang hampas dahil lagi nya na lang inaasar si Nayeon kahit bago pa kami umalis dito noon. Napailing naman sya sa ginaw ko samantala binalik ko ang paningin ko kay Nayeon pero ang nakatawag pansin sa akin ay yung lalaking kasama nya parang pamilyar sa akin kaya tiningnan ko ng mabuti.

Seulgi: Hoy Nayeon the Doctor Rabbit.

Nabigla naman ako sa ginawa nitong magaling kong asawa baka imbes na pansinin kami ni Nayeon ay baka lagpasan pa kami grabe nakakahiya iyon ngunit na gulat na lang ako nang papalapit na sa amin si Nayeon nakasunod yung lalaki at laking gulat ko dahil kilala ko iyon siguro friend nya lamang ito pero paano.

Nayeon: ikaw talagang oso ka wala ka na talagang ibang alam kundi ang asarin ako.

Nanggagalaiti na sabi nitong kaibigan ko na akmang susugurin ang asawa ko kaya itong oso na ito nakahanda na este nagtago sa likod ko haiz mukhang magiging magulo ang lunch namin sobrang gulo nila kapag nagsama sama sila idagdag mo pa yung kapatid ko. Pero hindi parin ako makapaniwala na BF ni Nayeon ang lalaking iyon paano kung masabi ni Nayeon ang tungkol kay Mina tiyak hindi nya papatahimikin ang mga buhay namin sigurado ako.

Seulgi: My Lioness okay ka lang kasi kanina ka pa tinatawag ni Nayeon the rabbit eh.

Nabalik naman ako sa aking ulirat at tiningnan ang asawa ko na hinahampas ni Nayeon dahil mapang asar talaga si Seulgi minsan lalo na kung mabilis mainis yung tao. Habang busy ang dalawa mag patayan alam kong may nakatingin sa akin ngayen tumingin tingin ako sa paligid nakita kong nakatingin sa akin ang lalaking iyo