Nagising si Ryujin na wala na si Chaeryeong sa tabi niya, kaya bumaba na muna siya para makainom ng tubig at hanapin si Chaeryeong.

Bumalik si Ryujin sa pangalawang palapag ng bahay nila nang hindi niya makita si Chaeryeong, bubuksan na sana niya yung pintuan ng kwarto ni Yuna nang marinig niya tumawa si Yuna.

"Baka mag-away kayong dalawa, enjoy mo na lang yung mga araw na kasama mo siya dahil sa Sabado aalis ka ulit." napaatras si Ryujin tsaka mabilis na naglakad pabalik sa kwarto niya.

"Aalis siya ulit, saan naman siya pupunta." pumasok si Ryujin sa banyo niya para makapaghilamos at makapag-toothbrush.

"Pwede mo ba akong samahan kumain?" nakayukong sambit ni Chaeryeong paglabas ni Ryujin sa banyo.

"Hmm, syempre naman."

"Okay na ba yung pilay mo?" nakangiting tumango si Ryujin.

"Okay naman na, medyo kumikirot nga lang kapag mabilis akong naglalakad."


Nang makaupo na silang dalawa sa harap ng hapagkainan, nagpapakiramdaman pa sila kung sino ang unang kukuha ng pagkain.

"Lady's first." sambit ni Ryujin.

"Ryujin." natatawang sambit ni Chaeryeong.

"Ang ibig kong sabihin, mauna ka na, ikaw yung bisita sa'ting dalawa." tumango lang si Chaeryeong bago kumuha ng ulam gamit yung chopsticks niya at nilangay yun sa ibabaw ng kanin niya. "Salamat." nakangiting sambit ni Ryujin nang lagyan din ni Chaeryeong ng ulam yung kanin niya.

Habang kumakain silang dalawa, nakatingin lang si Ryujin kay Chaeryeong at pinag-iisipang mabuti kung magtatanong ba siya kay Chaeryeong o hindi.

"Papasok ka na ba bukas?"

"Hmm, hindi rin naman ako makakapaglaro kaya papasok na lang ako." bumuntong hininga si Ryujin. "Saan ka nga pala pupunta?, narinig ko kasi kayo ni Yuna na nag-uusap kanina."

"Uuwi ako ulit sa amin, pero makakabalik din naman ako kaagad." ngumiti si Chaeryeong. "Bakit mo nga pala natanong?"

"Ahh, nung nakaraan kasi hindi ka nagsabi. Wala naman akong karapatan na malaman, pero akala ko kasi dahil sa alok ko kaya ka umalis." umiwas ng tingin si Ryujin kay Chaeryeong.

"Tungkol nga pala sa alok mo."

"Huwag mo nang intindihin yun, napaka-selfish ko sa part na yun." pilit na ngumiti si Ryujin.

"Pero pumapayag nga ako, buo na yung desisyon ko na pumayag sa alok mo." bumuntong hininga si Ryujin.

"Gusto ko sanang baguhin yung alok ko." ilang ulit na napalunok si Ryujin. "Pwede ba tayong lumabas? Yung..... yung totoo sana." yumuko si Ryujin at mas humigpit pa yung pagkakahawak niya sa chopsticks.

"Tinatanong mo ba ako dahil gusto mo, o dahil lang sa fan mo ako?"

"Can you stop adoring me as my fan?" bumuntong hininga si Ryujin. "Nagustuhan kasi kita bilang ikaw at hindi bilang fan ko."

"Ayaw mo bang makipag-date sa fan mo?" mabilis na umiling si Ryujin. "Yun naman pala, huwag kang mag-alala. Pwede naman kitang gustuhin bilang fan mo o hindi."

"So, pumapayag ka na bang lumabas kasama ko? Hindi bilang fake girlfriend ko, kundi soon to be girlfriend ko?" ngumiti si Chaeryeong.

"Hindi ko mapapangako na sigurado na ako sa nararamdaman ko para sayo, dahil nasa proseso pa rin ako."

"Hindi naman kita minamadali." bumuntong hininga si Chaeryeong.

"Pero pwede bang hangga't hindi pa tayo official, itago na muna natin sa mga kaibigan natin?" yumuko si Chaeryeong. "Kagaya ng sabi ko, hindi pa ako ganun kasigurado sa nararamdaman ko para sayo, kaya ayokong umasa rin sila sa'ting dalawa."

*Maniwala ka sa dahilan ko, please.* napakagat si Chaeryeong sa pang-ibabang labi niya. *PLEASE!*

"Sure." napangiti na lang si Chaeryeong nang makita niya yung mga ngiti ni Ryujin, ngiting isa sa mga dahilan kung bakit nagustuhan niya ang huli.


Pagkatapos nilang kumain, si Ryujin na ang nag-ayos at nag-hugas ng mga pinagkainan nila ni Chaeryeong.

"Ituloy na natin yung project mo." umupo si Ryujin sa gaming chair niya. "Ilalagay na muna natin yung mga ilaw, para makulayan mo rin yung mga wire." tumingin si Ryujin kay Chaeryeong nang hindi ito tumugon. "Bakit?" nakangiting saad ni Ryujin.

"Sigurado ka ba talaga sa forty pieces na ilaw?" tumango si Ryujin.

"Malaki naman yung mga button cell na gagamitin natin, basta ako nang bahala mapapailaw natin lahat yan." nagsimula na si Ryujin sa pagdudugtong dugtong sa mga ilaw at wire.

"Ryu, may itatanong ako sayo. Nasubukan mo na bang makipag-date sa fan mo dati?, curious lang ako." umiling si Ryujin.

"Natatakot kasi ako na baka kapag ginawa ko yun, magalit at mawala yung mga sumusuporta sa'kin." natawa si Chaeryeong.

"Bakit mo sinusubukan ngayon? Lalo na alam nang marami na ako yung ryeong01."

"Hindi naman na mahalaga sa'kin kung mawalan ako ng tagasuporta, wala na rin naman nang mawawala sa'kin." tumingin si Ryujin kay Chaeryeong. "Tsaka kahit naman alam nila na ikaw yung may username na ryeong01, hindi naman nila malalaman na nililigawan kita."

"Parang mas okay pa sa'kin na medyo moody ka, nakakapanibago."

"Hahahahaha, abangan mo sa mga susunod na araw, kapag kulang ako sa tulog susungitan kita." marahang pinisil ni Ryujin yung ilong ni Chaeryeong.

"Ryujin masakit, turuan mo na lang ako kung paano yung ginagawa mo."

"Sa totoo lang hindi talaga ako siguradong mapapagana ko 'to, ginagaya ko lang yung ginawa nila Yves at Yena sa project namin." natatawang saad ni Ryujin.

"Ryujin naman." ngumuso si Chaeryeong bago mahinang hampasin si Ryujin. "Hindi ako pwedeng bumagsak, ayokong mag-summer class."

"Makakabawi ka pa naman kahit na bumagsak ka ngayon, tatlong buwan pa naman bago mag-summer."

"Ayoko kasing gumagawa ako ng ibang project o activity na nagawa ko na dapat, ayoko talagang natatambakan ng gagawin dahil lalo akong tatamarin." natawa si Ryujin.

"Kailangan mo lang ng motivation." napa-irap na lang si Chaeryeong nang kindatan siya ni Ryujin.

"Hindi nakakatuwa." bahagyang lumapit si Chaeryeong kay Ryujin. "Bakit?" natatawang saad ni Chaeryeong nang umatras si Ryujin.

"Nagulat lang ako, bigla ka kasing lumalapit." ngumiti si Chaeryeong.

"Grabe, lumapit lang ako nang konti kinilig ka na?"

"Tss, sino kaya yung kilig na kilig sa tuwing magpo-post ako ng pictures sa social media accounts ko." umismid si Chaeryeong.

"Kung bawiin ko kaya lahat ng comments ko sa mga post mo." tumawa si Ryujin.

"Biro lang, oo na kinilig na ako." lumapit si Ryujin kay Chaeryeong. "Tignan mo, ikaw din naman." tumawa si Ryujin habang napapa-iling dahil sa itsura ni Chaeryeong.

"Turuan mo na nga kasi ako, para naman may magawa ako."

"Ihanda mo na yung paint mo, para makulayan mo na 'to." kinuha ni Chaeryeong yung lalagyanan ng mga materyales niya. "May sapin ka bang dala?"

"Para saan?"

"Wala ka naman sigurong balak na dumihan yung study table ko, diba?" natatawang saad ni Ryujin.

"Ahh, oo meron akong dala dito, akala ko kung anong sapin." nang makuha na ni Ryujin yung tamang sukat at layo ng mga ilaw at wire, tinanggal niya ulit yung mga ilaw para mapintahan ni Chaeryeong yung cardboard na ginamit nila para sa project ng huli.

"Oh, kahit primary lang, mamaya mo na pintahan ng pinaka kulay kapag nabuo na natin." tumango lang si Chaeryeong bago kuhain yung isang parte ng tower ng magiging modelo niya.

Tuloy pa rin sila sa pagkukwentuhan habang abala sila sa mga ginagawa nila, hanggang sa matanong ni Ryujin si Chaeryeong ng tanong na hindi inaasahan ng huli.

"Hindi ko pa ata masasagot yan sa ngayon." tumango si Ryujin.

"Hmm, ayos lang, sobrang trauma siguro yung dahilan." ngumiti si Ryujin. "Gutom ka na ba?" tumango si Chaeryeong.

"Ako na lang magluluto."

"Hmm, namiss ko na yung luto mo." tumayo na si Ryujin bago ilahad kay Chaeryeong yung kamay niya.

"Hindi naman ganun kasarap yung luto ko, tsaka puro fried lang naman yun." sambit ni Chaeryeong bago humawak sa kamay ni Ryujin.

"Iba pa rin sa nakasayan kong luto, tsaka iba naman yung luto ni dad sa luto mo, kaya laging hinahanap ng panlasa ko yung luto mo."

"Alam mo, hindi ka lang sa court magaling humawak ng bola, ang galing mo rin mambola." natatawang sambit ni Chaeryeong. "May hindi pala ako nasabi sayo nung nakaraan."

"Huwag mo na lang sabih-"

"Congrats sa game niyo, ang galing mo." natawa na lang si Ryujin.

"Akala ko naman kung anu." lumapit si Ryujin sa tenga ni Chaeryeong. "Salamat." bulong nito bago marahang pinisil yung kamay ni Chaeryeong.

"Hmm, paano pala ako makakapagluto?" kinunutan ng noo ni Ryujin si Chaeryeong. "Hawak mo yung kamay ko."

"Sorry, kahit anu na lang lutuin mo, hindi naman ako mapili sa pagkain." tumango lang si Chaeryeong at pumunta na sa kusina nila Ryujin.

Habang naghihintay si Ryujin na matapos si Chaeryeong, sinagot na muna niya yung mga text galing sa mga kaibigan niya. Pero isa sa mga hindi niya inaasahang text, yung galing kay Hyunjin.

"Two, three years na pala."


From: hyunemy
pumasok ka bukas
: may ibibigay lang ako

To: hyunemy
alam mo pa pala yung number ko
: tss, ayoko

From: hyunemy
ngayon ka lang nagreply
: mahina ba signal diyan sa bundok
: dadaan na lang ako diyan sa inyo mamaya

To: hyunemy
anu ba yung ibibigay mo?

From: hyunemy
pagmamahal
: kailangan mo ata
: tss, iyakin
: pinapabigay ni heejin

To: hyunemy
sayo na lang
: salamat

From: hyunemy
para ka namang anu
: si chaer kasi bumili nun
: si heejin yung gumawa
: ayaw mo pa rin?

To: hyunemy
anu nga kasi yun?

From: hyunemy
pagmamahal nga
: para namang timang
: bahala ka na nga
: basta dadaan ako diyan mamaya

"Tss, ayaw pa kasi sabihin kung anu yun." umayos nang pagkakaupo si Ryujin at tinignan si Chaeryeong. "Si Heejin yung gumawa? May hindi pa ba kayang gawin si Chaeryeong?" bulong ni Ryujin habang nakatingin sa cellphone niya.

"Ayos lang naman kung kumain ka ng meat, diba?" tinignan ni Ryujin si Chaeryeong bago tumango. "Patulong na lang akong maghain sa hapagkainan." tumayo si Ryujin at kinuha yung mga lalagyanang may laman ng mga niluto ni Chaeryeong.

"Paano ka nga pala natutong magluto?" sambit ni Ryujin nang pareho na silang nakaupo sa harap ng hapagkainan.

"May kapatid kasi akong mas matanda sa'kin, madalas kaming dalawa lang yung magkasama kaya kahit na may kasambahay kami, sinusubukan pa rin namin yung mga gawaing bahay." tumango si Ryujin.

"May kasambahay kayo, ibig bang sabihin nun mayaman talaga kayo?" natawa si Chaeryeong.

"Hindi naman, siguro kagaya rin nang sa inyo."

*Maniwala ka, please!*

"Hmm, ayaw kasi ni dad na kumuha pa ng kasambahay, mas gusto niya kasi na siya yung nag-aasikaso sa'min gaya ng pinangako niya kay mom." tumango si Chaeryeong.

"Curious lang ako, lagi kasing nababanggit ni Yuna yung tungkol sa dad niyo, pero bihira siyang magkwento tungkol sa mom niyo."

"Hmm, hindi ko lang alam." ngumiti si Chaeryeong.

"Mukhang ayaw mo rin siyang pag-usapan, ayos lang." ngumuso si Chaeryeong. "Tapos na ako, aakyat na siguro ako para matuloy ko na yung project ko."

"Hmm, maghuhugas na muna ako." tumango lang si Chaeryeong bago tumuloy sa pag-akyat. "I don't even know what we have to keep about her." bulong ni Ryujin bago bumuntong hininga tsaka sinimulang ligpitin yung mga pinagkainan nila ni Chaeryeong.


Nakatulala lang si Chaeryeong sa harap ng computer ni Ryujin, hindi niya kasi alam kung anong una niyang gagawin para matuloy yung project niya.

"Hmm, akala ko ba itutuloy mo na yung project mo?" napailing si Chaeryeong bago tumingin kay Ryujin.

"Hindi ko kasi alam kung saan ako unang magtutuloy, sa pagdugtong wire o sa pagp'paint." natatawang umupo si Ryujin sa gaming chair niya. "Wala namang nakakatawa, bakit ka tumatawa?" seryosong saad ni Chaeryeong kaya napaatras si Ryujin.

"Wala namang nakakatawa, sorry." kinuha na ni Ryujin yung mga ilaw at wire na tatapusin niya.

"Natakot ba kita?"

"Medyo." pilit na tumawa si Ryujin. "Ang seryoso kasi masyado ng itsura mo, parang bigla mo na lang akong susuntukin." nagulat na lang si Ryujin nang hawakan siya ni Chaeryeong.

"Nagbibiro lang naman ako." natatawang sambit ni Chaeryeong bago kuhain yung paintbrush niya.


Nang matapos na si Chaeryeong sa pagp'paint, pinatungan niya ulit yung paint para sa pinaka huling kulay nun. Habang si Ryujin naman ay sinusubukan na kung gagana ba lahat ng ilaw na gagamitin niya para sa model ni Chaeryeong.

"Tapos na ako." tumingin si Ryujin kay Chaeryeong.

"Hmm, gusto mo bang ikaw na yung maglagay ng mga ilaw o ako na?"

"Ako na lang siguro." saad ni Chaeryeong.

"Dahan-dahan, mainit yung glue gun." tumango lang si Chaeryeong bago magsimulang ikabit yung mga ilaw sa magiging model niya. "Pauwi na siguro si dad, siguro dito ka na lang maghapunan bago kita ihatid sa bahay mo." tumayo na si Ryujin para pumasok sa banyo.

"Mabait naman si Ryujin, mas mabait pa sa'kin." nakangusong sambit ni Chaeryeong bago bumuntong hininga. "Tatlong linggo na lang pala, birthday na niya. Anu kayang pwede kong iregalo sa kaniya?"

"Ryujin-unnie." napatingin si Chaeryeong kay Yuna. "Nasaan siya?" umupo si Yuna sa gaming chair ni Ryujin.

"Nasa banyo." tumango si Yuna.

"Malapit na kayong matapos, buti naman."

"Bakit?" ngumiti si Yuna.

"Akala ko kasi dito ka ulit matutulog, baka naman gusto mo pang umuwi sa bahay mo." natatawang sambit ni Yuna. "Biro lang, baka awayin mo ako. Kumusta naman yung pagsasama niyo?"

"Ang weird naman ng pagsasama." napa-iling si Chaeryeong. "Ayos naman, hindi naman kami nag-away." tumango si Yuna.

"May nangyari ba?"

"Yuna, anu ba?" natawa si Yuna.

"I mean, umusad na ba kayong dalawa."

"Hindi pa." ngumuso si Yuna.

"Pagkakataon niyo na nga yun, nasayang pa. Sige na, magbibihis lang ako. Paglabas nga pala ni Ryujin, sabihin mo nasa baba si Hyunjin-unnie." tumango lang si Chaeryeong at tinuloy na yung ginagawa niya.

"Pumasok si Yuna?"

"Hmm, andiyan daw si Hyunjin." lumapit si Ryujin kay Chaeryeong.

"Pagkatapos mo diyan, magpahinga ka na muna." tinapik ni Ryujin sa balikat si Chaeryeong bago maglakad palabas ng kwarto niya.

"Akala ko bukas ka pa bababa."

"Anu ba kasi yung ibibigay mo?" tumayo si Hyunjin at may inabot na paper bag kay Ryujin.

"Kay Heejin talaga galing 'yan, dinahilan ko lang si Chaeryeong para pumayag kang pumunta ako dito." tinignan ni Ryujin yung laman ng paper bag. "Hindi daw kasi siya sigurado sa magiging schedule niya next month, kaya pinabigay na niya yung regalo para sayo."

"Tss, hindi naman na niya kailangan magbigay pa ng regalo." pilit na ngumiti si Ryujin. "Pero salamat."

"Kilala mo naman yun, kahit sabihin mong huwag na ipililit pa rin niya. Tsaka hati naman kami diyan, kaya tanggapin mo na."

"Nakatipid ka lang kaya pumayag kang ikaw na yung mag-abot sa'kin nito." natawa si Hyunjin.

"Gusto rin kitang kumustahin, balita ko kasi napilayan ka sa ginawa ni Yeji kahapon. Hindi ko alam kung anong desisyon sa kaniya, pero sabi ni Hyewon baka si Wonyoung yung paglaruin sa game nila bukas." tumango lang si Ryujin at naghintay kung may sasabihin pa ba si Hyunjin. "Manunuod ka ba bukas?"

"Hindi ako sigurado, medyo malayo kasi yung venue."

"Medyo malayo, o may binabantayan ka?" sinamaan ng tingin ni Ryujin si Hyunjin. "Oo na medyo malayo, aalis na ako kita na lang tayo sa Monday." kinuha na ni Hyunjin yung bag niya bago muling magpaalam kay Ryujin at lumabas sa bahay ng huli.

"Ryujin-unnie~" tinignan ni Ryujin si Yuna.

"Manihimik ka."

"Isa lang." bumuntong hininga si Ryujin bago umiling. "Ang damot mo talaga, sasabihin ko kay Heejin-unnie tinapon mo lang yung binigay niya."

"Aish." kinuha ni Ryujin yung box na nasa loob ng paper bag na hawak niya at binuksan yun.

"Isa lang promise." pumili na ng cupcake si Yuna bago tumakbo paakyat sa kwarto niya.

"Hindi ka talaga marunong magbilang, apat 'yang kinuha mo!" inis na tumakbo si Ryujin para sundan si Yuna, pero naka-lock na yung pintuan ni Yuna nang makarating siya sa harap nun. "Grabe ka talaga." napabuntong na lang si Ryujin bago pumasok sa kwarto niya.

"Nabuo ko na, pwede mo bang subukan kung gumagana?" lumapit si Ryujin kay Chaeryeong at inabot yung box na hawak niya.

"Sinubukan ko na kanina, okay na yan."

"Please?" napatango na lang si Ryujin at kinuha yung project ni Chaeryeong.

"Okay na?"

"Sigurado kang safe 'yan? Baka kasi 'pag binuksan ko na bukas, biglang sumabog." natatawang tinapik ni Ryujin sa ulo si Chaeryeong.

"Akong bahala sayo, tsaka pupunta ako sa klase niyo bukas."

"Saan nga pala galing 'to?" tinignan ni Ryujin yung box bago umupo sa gaming chair niya.

"Regalo nila Heejin tsaka Hyunjin, iuwi mo na lang mamaya hindi ko rin naman makakain 'yan."

"Hindi mo makakain o ayaw mong kainin??" nakangiting sambit ni Chaeryeong. "Regalo 'to sayo kaya dapat pinapahalagahan mo."

"Cupcake lang yan Chaer."

"At hindi lahat ng tao nakakatanggap ng cupcake tuwing birthday nila, paniguradong malulungkot yung mga kaibigan mo kapag nalaman nilang ganun mo pala pahalagahan yung mga regalong natatanggap mo." napabuntong hininga si Ryujin at matagal na nakipag-titigan kay Chaeryeong. "Sorry."

"May gusto ka bang sabihin sa'kin?" umiling si Chaeryeong. "Ayos lang makikinig ako." hinawakan ni Ryujin yung kaliwang kamay ni Chaeryeong.

"Naiinggit lang ako sayo." pilit na ngumiti si Chaeryeong. "Hindi ko naman hinihiling sa mga magulang ko na bigyan nila ako ng magarbong handaan tuwing birthday ko, kahit cake lang ayos na sa'kin yun, pero wala ata akong maalala na nagkaroon ako ng cake sa birthday ko." pinunasan ni Chaeryeong yung luha niya. "Nung malaman ni Yuna yung tungkol dun, buwan buwan siyang nagpapadala ng cupcake sa'kin. Natatanggap ko yung mga yun pero hindi ko rin nakakain, dahil pinapatapon ng mga magulang ko."

"Bakit naman?"

"Wala kasi silang tiwala kay Yuna, iniisip nila na nagpapadala ng cupcake si Yuna para lasunin ako." napaatras si Ryujin at bakas sa mukha niya ang pagkagulat. "Mabait naman yung parents ko, wala lang talaga silang tiwala sa mga taong hindi pa nila nakikilala sa personal."

"Pero bakit naman papasok sa isip nila na may mga taong gusto kang lasunin?"

"Hindi ko rin alam, kaya nga pinakilala ko na lang si Yuna sa kanila ng personal bago ako lumipat ng bahay." marahang tumango si Ryujin, pero bakas pa rin sa mukha niya ang pagkagulat at pagkalito.

*There's something she doesn't want me to know.* napakagat si Ryujin sa labi niya.

"Anu ba 'to, dahil sa cupcake nagda-drama na ako."

"Ayos lang naman sa'kin, basta huwag kang mahihiyang magkwento sa'kin, lagi akong makikinig sa mga kwento mo." pilit na ngumiti si Ryujin bago yumakap kay Chaeryeong. "Sige na, kainin na natin 'yan." humiwalay si Chaeryeong kay Ryujin.

"Anu nga pa lang gusto mong regalo?"

"Galing sayo?" napa-irap si Chaeryeong.

"Malamang, hmm anu nga?"

"Kahit wala na, ayos lang." umiling si Chaeryeong.

"Hindi pwedeng wala, ito yung unang magse-celebrate ka nang kasama ako, kaya dapat meron." tumango si Ryujin.

"Pinag-iisipan ko na lang nang mabuti, kapag hindi mo nabigay ayos lang." umismid si Chaeryeong.

"Tss, kahit anu pa yan ibibigay ko sayo."

"Bukas pagkatapos ng klase, labas tayo?" bulong ni Ryujin.

"Ayoko."

"Sige na, para naman makasama kita bago ka umalis sa Sabado." hinawakan ni Ryujin sa kamay si Chaeryeong. "Please."

"Ahh, oo na." nilapit ni Chaeryeong sa bibig ni Ryujin yung cupcake na hawak niya.

"Sweet mo naman." sambit ni Ryujin bago kumagat sa cupcake na nasa harap niya.

"Minsan lang, kaya sulitin mo na."

"May gusto ka bang puntahan, para doon na lang kita dadalhin bukas." tumango si Chaeryeong.

"Kaso hindi ko alam kung saan yun, hindi naman kasi ako pamilyar sa mga lugar dito."

"Edi ituro mo na lang sa'kin." napabitaw na lang sina Chaeryeong at Ryujin sa kamay ng isa't isa nang bumukas yung pintuan ng kwarto ni Ryujin.

"Kakain na raw." nakangiting sambit ni Yuna.

"Si mom andiyan na?"

"Wala pa, baka gabihin daw siya ngayon." tumango si Ryujin bago naunang lumabas ng kwarto niya.

"Ehem, tara na Chaer?" natatawang sambit ni Yuna nang makitang gulat na gulat si Chaeryeong.

"Sandali." inayos na muna ni Chaeryeong yung mga kalat niya bago lumapit kay Yuna.

"Wala naman akong nakita, narinig lang." napa-irap si Chaeryeong. "Saan kayo pupunta bukas?"

"Yuna naman."

"Hahahahaha, biro lang, tara na kumain na tayo para maihatid ka na niya sa bahay mo." inangkla ni Yuna sa braso ni Chaeryeong yung braso niya.


Habang kumakain, tanging si Yuna at ang ama lang nila yung nag-uusap. Tuwing ngumunguya naman si Ryujin, hindi niya maiwasan na tignan si Chaeryeong.

"Unnie, ayos ka lang?, tumatawa ka diyan mag-isa." natatawang bulong ni Yuna.

"Tumatawa? Sino, ako?" mabilis na umiling si Ryujin. "Hindi ako tumatawa, baliw ka ba?"

"Hmm, ngumingiti na lang?" inirapan na lang ni Ryujin si Yuna bago uminom ng tubig at tumayo.

"Tapos na akong kumain, mag-aayos na lang muna ako sa kwarto ko, hintayin mo na lang ako dito sa baba Chaeryeong." tinanguan lang ni Chaeryeong si Ryujin bago ituloy yung pag-kain niya.


Pagkatapos na kumain nina Chaeryeong at Yuna, sabay na silang pumunta sa sala para doon hintayin si Ryujin.

"Basta kung saan man kayo pupunta bukas, kwentuhan mo ako pag-uwi mo."

"Oo na, kahit wala naman talaga akong maikukwento sayo." bumuntong hininga si Yuna.

"Hindi ko alam kung anong meron kayo, pero sana totoo na yan."

"Chaeryeong, tara na?" tinignan ni Chaeryeong si Ryujin bago tumango.

"Mauuna na ako, magkita na lang tayo sa school bukas." yumakap na si Chaeryeong kay