Its been two days since nagsimula ang program ng mga girl scouts and boy scouts members. Meron na din kaming mga aspiring teachers na gusto maging ganap na guro. Ilan lang nga ang napunta sa amin. Isa sa English at isa naman sa T.L.E. 

Medyo nalulungkot ako dahil wala masyado na makausap. Wala si Lisa na nagjojoke na lang at bigla nalang tatawa. Si Jeongyeon na tinuturuan ako sa Math. Si Jisoo na nanglilibre. At si Wends na lagi kong kasabay pumasok at umuwi sa eskwelahan.

Sa Heathers group naman ay si Roseann at Joohyun na lang ang natira. Sumali kasi yung iba sa kanila sa girl scouts din.

"Nandiyan na si sir!" sigaw ng isa naming kaklase.

Nagkaguluhan naman ang lahat.

Pumasok na ang practice teacher namin sa T.L.E

Nilibot niya ang tingin sa kabuuan ng aking classroom. Siguro ay napansin niya na maraming sumali sa Girl Scouts at Boy scouts.

"Ang dami pa lang sumali sa inyo? occupy niyo na lang yung mga free seats. Yung mga nasa gitna lipat sa left side. Tapos yung mga nasa right side ay lumipat sa gitna" Utos ni sir habang inaayos na ang hdmi niya.

.

Nagsitayuan naman kaagad ang aking mga kaklase at lumipat na sila ng upuan. 

"Seulgi! sit here na lang" narinig kong tawag sa akin. Nakita ko naman si Roseann na sinenyasan ako na tumabi sa kanila.

Papagitnaan ako nina Roseann at Joohyun kung ganon. Wala na akong nagawa dahil naghihintay na din ang iba kong kaklase.

"Excuse me" sabi ko nung dumaan ako sa harap ni Joohyun. Wala ako narinig na kahit anong komento o salita mula sa kanya.

I get her anger and frustrations. She's probably doing it because of my lack of response towards her "confession" yesterday.

--------------------------------

"Seulgi, please say something" she begged. Her bloodshot eyes were staring into my confused ones.

I don't know what I was supposed to do. The two people who were the causes of my ual identity crisis just confessed to me that the other one was just the day before this.

"Seulgi?" Her voice was now quivering like she was about to have a breakdown again.

"I don't know how to respond. This is too sudden, and you're with him, Joohyun. I don't want to go through that again."  I told her honestly.Fear is starting to get into my system as I remember all the things that happened to me.

"I already told you, Seulgi na, I'd protect you from him, Jennie, and from those who hurt you before." she said, her voice now frustrated.

I didn't bother to refute what she said and instead looked at the floor below us.

"Hey Joo!" Our attention turned to the masculine voice that called her.

It was Bogum. He was smiling. That smile is what irks me.  That familiar smile.

I immediately walked away, not bothering if she would react or not.

I don't want to go through that again.

------------------------------------

We got home and I'm still avoiding Joohyun like a plague. 

And now I find myself situated right next to her.

Life is great indeed.

Sinimulan na ni sir ang pagtuturo tungkol sa activity na gagawin namin which is travel brochure.

"Mag gagawa kayo ng sarili niyong agency kung saan kayo yung magpo-provide kuno ng mga hotels, airlines tsaka na din yung mga promos. Also kayio na din pipili ng Lugar na ie-endorse niyo as long as nasa Pilipinas pa din siya. Ang pinaka-finished product nan ay parang brochure. Its up to you guys kung printed or hand drawn ang gagawin niyo" pagpapaliwanag niya. 

"Bale by pair na lang siguro ito. Kayo na bahala kung sino ang gusto niyong ka-pair" dagdag niya.

Lagot wala pa naman sina Wends. Alam ko na ang magka-partner ay si Roseann at Joohyun.

Pwede kaya individual na lang ito?

Tataas ko na sana ang aking kamay upang magtankng kung pwede ba ay individual.

"Tayo na lang, Seulgi" narinig kong sambit ni Joohyun.

Huh?

"Paano si Roseann?" Tanong ko tinignan ko ang upuam ni Roseann at nakitang wala na siya doon. Tumingin ako sa harap at nakita siyang nakikipag-usap na sa isa naming kaklase.

oh.

I don't know why I suddenly felt happy.