Sorry Na Kung Nagalit Ka

Winter, Spring, Summer, Pa-fall
Please Subscribe to read the full chapter

Summary: “Ang hirap manuyo ng jowa.” Sa isip isip ni Winter.


 

Ang hirap manuyo ng jowa.

 

Ito ang nasa aking isip habang nakaupo at kinakalabit ko ang makahiyang plant na tanim dito sa labas ng gate nila Karina, amuse na amuse naman ako pag nakikita kong tumitiklop ito. 

 

Kanina pa ko ganito, mag-iisang oras na. Napatiklop ko na ata lahat ng dahon nito. Nabbother nga ako kasi parang nanunuyot na yung iba, gusto ko na diligan. Nakailang vlog na rin ang natapos kong panuorin sa Youtube at naka-5 levels na ata ang narank up ko sa nilalaro kong game, pero hindi pa rin ako pinapapasok ni Karina sa loob ng bahay nila.

 

Ang tirik na ng araw!

 

Napabuntong hininga ako nang malalim at chineck ulit ang aking phone, ang dami ko na ding missed calls pero hindi niya talaga ako sinasagot. Nagrereply naman sa chat pero ang cold at one-word lang madalas. 

 

Winter: babe

Winter: sorry na

Winter: labas ka na please?

Karina: No

 

Sa relasyon namin na umabot na ng 2 years, hindi ko na mabilang kung ilang beses akong nahirapan suyuin ang girlfriend ko pag nagkaroon kami ng tampuhan. 

 

Ito ang pinaka-iniiwasan kong mangyari sa amin. Ang hirap talaga kasi pag si Karina ang nagalit, kayang kaya niya akong tiisin ng ilang days. Hindi ko na alam ang gagawin ko minsan. Di umuubra sa kanya ang pagmamakaawa at pagpapacute ko.

 

Pag ako naman kasi ang nagtampo, isang pa-sweet na ngiti niya lang, bibigay na agad ako. Nakakainis ang karupukan ko! Minsan talaga i-ischedule ko na ako naman ang mag-iinarte, akala niya ha.

 

Naalala ko yung nabasa ko somewhere, “Take a day off for being the bigger person and choose violence, you deserve it.” Natatawa ako. 

 

Pag naiimagine ko sa si Karina naman yung naghahabol, nag-aabang sa labas ng bahay namin ng ilang oras… parang hindi ko ata kaya yun. Sobrang maaawa agad ako sa kanya, ang ganda ganda naman kasi niya para pag hintayin ko ng ganun sa initan!

 

Maganda din naman ako ah? Pero ba’t ganon, hays.

 

Pinaglihi siguro ako ni mama sa karupukan.

 

Winter: babe uulan na

Winter: ayan na umaambon na!

Winter: wala akong payong huhu

Karina: It’s sunny and 30 degrees out

Winter: ayy

Winter: babe nassunburn na ako

Karina: [thumbs up button]


 

Winter: baby im hungry

Winter: anong ulam niyo diyan? kumain ka na ba?

Karina: Umuwi ka na

Winter: di ako uuwi hanggat di mo ko nilalabas

Karina: Suit yourself

 

 

Okay, I admit it’s really my fault kung bakit siya nagalit. It’s mostly my fault naman lagi kung bakit nagagalit siya sakin. Pero this time, alam ko naman na wala akong kasalanan kaya I’m willing to do anything para di na humaba pa ang pag-aaway namin.

 

 

Winter: baby i’m really sorry, please?

Winter: promise wala akong ginawang kahit ano

Winter: can we talk kahit 5 minutes?

Winter: babe 

Winter: bili muna ako siomai

Karina: [seen]

 

 

May dumaan na naglalako ng tig-ddos na siomai at bumili muna ako. Uy, ang tagal ko na rin di nakakatikhim nito. Grade school pa ata nung last.

 

Nakakagutom talaga itong tampuhan namin. Pero I believe kasi in the saying na, “Whatever you are doing in life, eat first.” 

 

Sumasakit na rin ang ulo at puso ko! Namimiss ko na siya! But I won’t give up that easy. 

 

Kailangan bago matapos ang araw na ito, magkabati kami.

 

Umupo ulit ako sa gilid ng gate nila Karina habang hawak hawak ang sampung pirasong siomai ko. Dinial ko ulit ang phone niya at unang ring pa lang, pinindot na agad nito ang decline.

 

 

Winter: answer my call please

Winter: [sent a photo of siomai]

Winter: gusto mo? huhu

Winter: i miss you so much na…

Karina: [seen]





 

FLASHBACK

 

Ilang gabi nang busy si Winter kaka-practice dahil sa upcoming dance competition ng college nila. She mentioned na sobrang strict din ng dance instructor kaya ang hirap daw makatakas minsan. 

 

Madalang na rin kami lumabas for dinner dates because of it pero I understand completely naman. I’m not the type to be a hindrance to whatever she is doing in life kahit ba girlfriend ko siya, as long as it will be good for her.

 

But something’s off and different tonight. It’s already 11pm at hindi ko mareach si Winter through her cell. I’ve called and texted her multiple times already, still no answer. Usually, mga 9pm dapat tapos na ang practice nila and she always gives me updates every time.

 

I’ve even texted one of the dance members and she told me na kanina pa daw tapos yung practice. 

 

Ba’t di man lang siya tumawag or nagtext? I was seriously getting worried.

 

 

Karina: Baby, where are you?

Karina: I’m worried

Karina: Please answer my calls

Karina: Chaeryeong said kanina pa tapos ang practice nyo

Karina: Baby

Karina: Please where are you

Karina: I’ve called your mom and you’re not home pa daw

Karina: Please I just hope you’re okay

Karina: I miss you

Karina: Call me when you see this

Karina: Minjeong!

Karina: Pick up, please

 

 

Her phone is just endlessly ringing when I’m calling. I’ve been trying for how many times now. I’ve been pacing around my room a lot and was even getting ready to go out and look for her.

 

After a long while, she picked up na din.

 

 

Karina: Baby!! What happened to you-

Unknown: Hello??

Karina: 

Karina: Who is this?

Yuna: Yuna

Karina: 

Yuna: Karina, wait-

 

 

I dropped the call.

 

My blood turned cold. Seriously??? Yuna?? That girl? She’s.. she’s Winter’s ex-girlfriend that I strongly believe na hindi pa nakaka-move on sa kanya.

 

Winter’s not answering my calls and texts and suddenly malalaman ko kasama niya si Yuna, her ex, who is not even a member of her dance team, and even answered her phone for her? 

 

What is this? 

 

Are you being serious right now, Winter Kim?

 

You know how much I avoid hearing that name kahit ba ex mo na lang siya.

 

Out of all your exes, please, please, I told you.. wag lang si Yuna. I don’t even want to hear any stories about you and her. It was my one request.

 

It’s not that I don’t trust you but.. tonight is just a lot. I’ve been worried sick, only to find out...

 

I’m just done.

 

Whatever, I’m just.. 

 

I’m just going to sleep.

 

 

 

Winter: babe

Winter: please answer my call let me explain

Winter: baby naman 

Winter: sorry di ako nakapagtext agad 

Winter: nawala phone ko T.T

Winter: and we were searching everywhere

Winter: baby nakita lang namin si Yuna..

Winter: siya pala nakapulot

Winter: you called nga daw

Winter: please babe it’s not what you think T.T

Winter: it’s late na pero punta ako diyan bukas

Winter: i’m sorry baby please don’t be mad

 

END OF FLASHBACK

 

 

 

Habang nandito ako dito sa may labas ng gate nila Karina at ngumunguya ng siomai, biglang nagflash ang wave of memories in my mind nung may dumaan na UV Express sa harap ko.

 

I thought about how I first met si Karina, we were really on bad terms non, natatawa na lang ako pag naiisip ko.

 

 

Winter: babe

Winter: naalala mo nung una tayo nagkita?

Winter: sa pila ng UV express

Karina: ?

Winter: i just remembered… ang cute lang hehe

Winter: pero bati na tayo??

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
worldrecord
Thank you for the 300k upvotes and 3M subscribers 🫣🫶😽

Comments

You must be logged in to comment
arkiminjeong
#1
Gonna reread everything! Grabe lang yung sepanx talaga. 💖
franzii
#2
Chapter 50: Ang taba ng utak mo. Ang sarap mo siguro maging tropa. HAHAHAHA. Thank you! Enjoy talaga basahin mga gawa mo
KrispyQuin #3
Chapter 12: Andami kong tawa grabe. Di ko kinakaya 🤣🤣🤣
mjeonggs #4
Chapter 50: 😭😭😭
mjeonggs #5
Chapter 44: HALA
yujisaurus
#6
Chapter 12: THE COCONUT JOKE 😭😭😭😭😭
yujisaurus
#7
Chapter 11: HUY HAHAHAHAHHAHAHAHAHAH anong itsura nung bata?
seiikihavre
#8
Chapter 22: si aguiluz at alwina pala to 😭😭
seiikihavre
#9
Chapter 11: hsosbskshs taena 😭😭
iluvjiminjeong
#10
Chapter 3: ang cute cute. every story may vibes ng favorite couple ko, 'yong mag sest hahaha