*flashback*

8:00 pm

Nandito ko sa bahay ngayon. Kinakalikot yung cellphone ko. Kanina ko pa tinatawagan si Wendy pero di siya sumasagot. 

Napupuno na ko. Ilang beses ng ganito.

Walong beses ko na siyang tinatawagan pero wala parin.

Kasama mo nanaman siguro siya...

Tinext ko si Yeri.

Tama nga ako.

Unti-unting tumulo ang mga luha sa mata ko. Wala akong ibang maisip kung di, ano bang kulang sakin? 

Sinimulan ko ng mag impake ng mga gamit. Tama, aalis nalang ako. Suko na ko, Wendy. Paulit-ulit nalang na ganto.

==========================================

11:35 pm

Tinawagan ulit kita, one last call please naman sumagot ka na.

This time, sinagot mo na yung tawag.

"hello? sorry baby nakasilent yung phone ko di ko napansin naka 8 missed calls ka na pala. I'm sorry" napapikit ako ng mariin habang nagtuloy tuloy ang pagtulo ng aking luha. same mistakes, same reasons. 

huminga ako ng malalim bago ko siya sagutin.

"where are you? it's late." you're late.

"I think you've already asked Yeri? I'm sorry Joy, something came up with her hindi ko maiwan." what about me? di mo man lang ba naisip na kailangan kita dito? Again, pinunasan ko ang luha ko bago sumagot. 

"uwi ka na.  mag uusap tayo."     -end call-

===================================

11:50 pm

Nakaupo ako sa sofa katabi ang mga maleta ko. I feel so tired. I'm so tired of you, Wendy. 

I quickly stood up nung narinig kong bumukas yung pinto. Nagmamadali mo kong hinanap. Just a sight of you, my heart aches so much.