'Masasayang mga araw, na kasama kita. Paglalambing at kulit mo na hindi nakakasawa. ' ~ 

"Magandang umaga, mahal." Bungad sakin ng isang napakacute na babae sa harap ko. Parang mochi yung pisnge niya sa cutan. Pero yung pumukaw sa atensyon ko ay ang bitbit niyang pagkain. 
"Kain ka muna, mahal. Uhmm, breakfast in bed." Dugtong niya, nawala na namannyung mga mata niya habang ngumingiti.
"Bakit may pa ganito, mahal? Anong meron?" Tanong ko sa kanya. Nagtataka ako pero at the same time na touch.
Hindi nagluluto to kaya it's rare to see her preparing breakfast or kahit anong form of meal. 
"Well, not much mahal. Gusto ko lang mag practice na ipaghanda ka. Ayoko naman na pagsisihan mo na papakasalan mo ako." Sabi niya at i can see the fear sa mukha niya, this girl can't hide an emotion from me. 
Umayo ako ng upo para makaharap siya. 
"Seul, yung topic na hindi ka marunong magluto? Won't stop me from marrying you. Okay?" I held both her squishy cheeks. "Kahit sunog na kanin, hotdog at itlog kakainin ko just to be with you for the rest of my life. Gagawin ko yun." At ganon ganon lang nakita ko yung matamis niyang mga ngiti. 
"Talaga hyun?" She stared at me habang i sliced the pancake na gawa niya. Nagulat ako when she took my hand. "Hyun, 10 days to go and I'll be marrying you." She kissed my hands. 
"Naalala mo 12 years ago thats was summer when I first met you? Ikaw yung batang kumuha ng pancake ko sa mcdo. Kasi akala mo yun ang inorder ng mama mo. Tinarayan mo pa ako nun, paiyak na nga ako nun eh." Ngiti niyang kwento sakin. "Tapos to find out nung pasokan magiging classmates pala tayo. We've been bestfriends for 5 years and we've been a couple for 6 years and now engaged for a year." Hindi ko alam but everytime she speaks her heart out it gets me emotional. She never done anything wrong throughout the years, she's almost perfect. Tears starts to run down my face and sa kanya din, don't get me wrong we're crying happy tears. 
"I can't wait to spend, more and more years with you by my side Hyun and I don't want to spend it with anyone or any other way." 
I hugged her tight. Alam ko na hindi ko pagsisisihan na pakasalan siya, bumuo kami ng maraming pangarap sa loob ng 12 years na yun. Kasama na yung pagbuo ng pamilya. 
"Alam mo seul mas lalong nawala yang mga mata mo dahil umiyak ka." Sabay punas sa luha niya. "Pero kailangan mo na mag bihis, may flight ka pa diba?" Sabay poke sa ilong niya. 
She's an Architect, she does big business deals designing for international client that's why she travels a lot but hindi siya nawawalan ng oras sakin, samin. 
"Ikaw din, mahal. Baby patients are not gonna heal themselves." Sabay ngiti sakin. 
Me? I'm a Pediatrician well almost there. Nasa final training year na ako, one step closer to my goal. 
Me and Seul really love kids, so i can't wait to have our own someday. 
"I love you, seul." 
"I love you, hyun." 
Nung pahalik na ako kay seulgi may umepal lang ng very light sa side. Nag ring yung phone ko. 

~ Incoming Call ... 

KIM YERIM 

Y: ate, asan ka na? Patients are waiting. 
I: nice timing, yerms. 
Y: patiente muna bago landi, ate. Friendly reminder. 
I: oo, eto na nga oh? Babangon na nga di ba? 
Y: si joy kasi walang chill, malapit niya suntukin yung nanay na nagwawala dito sa pila. 
I: remind her na we're working at a public hospital. Wag niya ipairal yung temper niya.
Y: *joy kalmahan mo nga diyan* 
I: yerms, ano na nangyayari diyan?
Y: ate punta ka na lang dito pipigilan ko lang si joy. Ingat ate.

"Mahal, sorry hindi na kita maihahatid sa airport ah?" Mabilis ko hinablot yung towel sa likod ng pinto.
"Yeri and joy's will be in trouble alam ko na yun. Kaya kailangan ko na pumunta ng hospital." Sabi ko sa kanya.
"Hey, it's okay. Do your thing, I'll be okay." Pangiti niyang sabi sabay yakap sakin. "Mag iingat ka dito, antayin mo ko ah?" She kissed my head habang naka yakap.
"Oo naman, papakasalan pa kita seul. Bubuohin pa natin pangarap natin, pangako." 
I pecked her lips and nag ayos na. 

NAIA •

~ Incoming Call ...

MAHAL 💗 

S: mahal, is there anything wrong? 
I: i miss you.
S: hyun, it's been 2 hours. Hehe
I: well matagal na yun. Anyways, wala pa flight mo? 
S: nope. 35 minutes more mi amore. 
I: do you have to?
S: well, I don't have to if okay lang sayo na walang reception yung kasal? 
I: mahal naman eh...
S: chill ka lang kasi I'll be back in 5 days. Don't you have baby patients to take care of?
I: ah basta, miss kita. Why do you keep calling my patients "baby patients"? You're weird.
S: well, 1st they're patients and they're babies. 
I: why can't you just call them patients?
S: well baby patients are cute, hyunnie and alam mo ba ano tawag ko sayo? 
I: ano? Ayusin mo. 
S: baby doctor. Hehe 
I: ewan ko sayo. *Hoy ba't kinikilig ate??* 
S: is that yeri or joy on the background? 
I: wala! Wag mo silang pansinin.
S: kinikilig ka naman pala sa baby doctor eh. Yieee.
I: hindi kaya!! *Kinikilig yan ate seulgi!* 
S: wag mo na ideny, hyun. 
I: tumahimik ka nga joy! Ang ingay eh. Mahal?
S: yes my love?
I: am i too clingy? Or makulit?
S: haha. Seriously? Yes! 
I: really?
S: but it's cute and I'll never gonna get tired of it.
I: talaga, mahal?
S: mahal! I have to go na, they're calling passengers to board na eh. I'll call you once I'll land okay? I love you.
I: take care, seul! I love you. 

RV General Hospital / Cafeteria • 

"Ate may maitutulong pa ba kami sa preparations?" Tanong ni Yeri kay Irene. 
"Wala ka naman may itutulong eh, tatanong pa." Sarcastic na dugtong ni Joy.
"Si ate irene ka? Ha?" 
"Hep hep hep." Pagtigil ni Irene sa dalawa. 
"Hooray?" Sambit ni Joy. 
"Isa pa sooyoung! Hindi ka na makakapunta sa kasal." Seryosong sagot ni Irene.
"Joke lang. Hehe" 
"So ano ate? Meron pa ba?" Tanong ulit ni Yeri.
"Uhm, i have few things to finalize like the giveaways and yung surprise ko kay seul." 
"Surprise?" 
"Ate, yun ba yung ano?" Dugtong ni Yeri.
"Yup. I have finalized the papers na, i just need to let seulgi sign it." 
"Pano mo ba nahanap yun ate?" 
"Well i have this friend from Korea, she's also a Pediatrician. Yung dad niya owns the Hospital and friends sila nung dad ko din. So in short she has connections." Sagot ni Irene, tas sumubo na ng Tteokbokki. 
"I'm sure sasaya si SeulChi niyan." Sambit ni Joy.
"Ba't mo ba siya tinatawag ng SeulChi?" Maarteng tanong ni Yeri kay Joy. 
"SeulChi! Seul for Seulgi at Chi dahil arCHItect siya duh?!" 
"Corny mo talaga joy!" 
"Crush mo lang ako eh." 
"Jusko. Mangilabot ka nga sa sinasabi mo." 
"Wag na nga kayo mag talo baka nagkatuluyan kayo. Kumain na kayo, basta bukas tulungan niyo ko sa giveaways." 
"Yuck! Wag ka nga ganyan ate!" Pandidiri na sabi ni Yeri sabay knock on wood. 
Nagtatawanan sila habang kumakain during their breaktime. 

'Punong puno ng ligaya ang ating pagsasama. Na parang wala ng sisira ng lahat.' ~ 

Singapore / Hotel • 

I'm on my sa front desk when someone tapped me from behind. Nung nilingon it was Lisa.
"Tangina naman! Ba't ka ba nangugulat?" 
"Gulat na yan? So pano ba yan? Ikakasal ka na in 10 days." Pagbiro niya sakin. 
"Alam mo wag ka na pumunta!" 
"Ang sama mo naman sakin! Pero seryoso, kamusta feeling." 
"To be honest..." Nasa front desk na ako and nag salita na yung babae.
"Full name ma'am?" 
"Kang Seulgi." Sabay abot ng ID and Credit card. 
"I'm a bit scared and worried.." sagot ko pabalik kay Lisa habang nag tratransact regarding sa reservations ko.
"Baki