The course I enrolled in was a 16-hour training about Social Media Management. We were taught about digital marketing – that’s basically marketing a business through social media. We were also taught about content writing, copywriting, brand marketing, and the likes.

 

 

 

 

 

Nag-enjoy naman ako sa training because this is the first time, after a while, na nag-aral ako. Some of my wavemates, or my classmates are just like me. May ilan sa kanila na may 9-5 job noon at nag-quit dahil sa pandemic. Ang ilan naman ay may mga full-time job pa pero naghahanap ng ibang source of income. Some of them already have experience in the digital marketing industry – some are really newbies like me. The only advantage that I have is my bachelor's degree in Marketing Management.

 

 

 

 

 

Ang unang step na kinailangan kong gawin ay ang pag-build ng online presence ko. I made a professional or business account in Instagram, as it is a platform where I can promote myself, my business. Nakakatuwa nga dahil in just a month, mayroon na akong more than 300 followers sa account na ito! I have also been receiving inquiries mula sa mga potential client. Kaya lang, karamihan sa mga iyon ay mga Pinoy. They message me for inquiries, but I am yet to close a deal. Hindi pa kasi yata masyadong nabibigyan ng importance ng mga Pilipino ang mga Social Media Manager. 

 

 

 

 

"Bihira talaga ang mga client na Pinoy, Ate. Feeling kasi nila hindi worth mag-spend para sa mga Digital Marketer. Kaya mas maganda, kung foreigner ang makuha mo na client." iyon ang isa sa mga advice na binigay sa akin ni Chaeyoung. 

 

 

 

 

"And mas maganda ang direct client. Don't waste your time in sending proposals sa online jobs at upwork. Mas maganda yung wala kang platform na ginagamit." sabi naman ni Jennie. 

 

 

 

 

"Sabi nga ni Coach. Besides, may bawas yata sa bayad kapag nag-upwork ako?"

 

 

 

"Yes. Nagcha-charge ang upwork because you got the job under their platform. Lugi ka. Sayang din kaya." natawa si Jennie. "Hayss.. I am so proud of you, Joohyun!" 

 

 

 

 

"Bakit nanaman?" 

 

 

 

 

"Because you are finally starting your freelancing journey! Tapos, magka-kasama pa tayo ngayon na nagwo-work!" excited na pumalakpak si Jennie then she giggled. 

 

 

 

 

We turned Chaeyoung's room into a mini-office. NIlipat namin ang aming mga laptop - pati ang binili kong personal computer last week ay dito sinet-up. It was Chaeng's idea. Masaya daw kasi kung sama sama kaming nagta trabaho kahit sa bahay lang, at lalo kung may ganito kaming set-up. Na-realize din kasi namin na mas makakatipid kami sa kuryente kung sa iisang room lang kami nagta-trabaho.

 

 

 

 

Kaya ngayon, nasa iisang kwarto na kami at parang naka-set up na office. Sa isang corner ay ang table ko ang naka-pwesto, sa kabilang side naman ng room ay si Chaeng, at sa gitna si Jennie. We have also placed a couch in the room, para daw may comfortable seat kung gustong magpa-hinga. The room has enough space, anyway, because Chaeng's bed was transferred to her sister's room at ang tanging naiwan lang dito ay ang dresser niya. 

 

 

 

 

"So, tonight you're gonna try cold calling, right, Ate?" tumango ako sa tanong na iyon ni Chaeng. 

 

 

 

 

"Kinakabahan nga ako." I softly chuckled. 

 

 

 

 

"Kaya mo 'yan! That's the same as Telemarketing. Three years mo na kayang ginagawa 'yan!" 

 

 

 

 

"Yeah, but this is different! I'll be dealing with foreigners." I rolled my eyes. 

 

 

 

 

"Itong si Irene, akala mo naman hindi laude eh." sinamaan ko ng tingin si Jennie. "You have everything you need! Your course even provided you with a spiel. Kaya mo 'yan!" 

 

 

 

 

"Whatever." 

 

 

 

Tumalikod na ako mula sa kanila at sumandal sa aking swivel chair. I prepared everything that I will need. We have life-time access sa training materials mula sa course na in-apply-an ko. Kasali doon ang spiels when we look for direct clients. I heaved a sigh. Naka-handa na sa isang screen ko ang spiel, sa kabila naman nito ay naka-split screen ang google at skype. Because I will have to search for the numbers that I will call. I have to apply the strategy I learned from the course, para makahanap ng client. 

 

 

 

 

I typed in a specific State. Siyempre, I searched for restaurants, dahil iyon ang industry na target ko. A specific name got my attention. I clicked the restaurant's name and found out that it serves Italian-French cuisine. I sighed, one last time then started copying the restaurant's number to skype. I checked their website and they are already open as we are working in the Pacific Daylight Time, anyway. 

 

 

 

 

"Uy, nag-start na siya." tinaasan ko na lang ng kilay si Jennie na ikinatawa niya naman. 

 

 

 

 

"Hi! My name is Irene. May I speak to the owner?" I said when someone finally picked up the call. Ang dalawa ko namang kasama ay sabay na lumingon sa akin. 

 

 

 

 

"Hi! Yes, speaking." I nodded my head as if the person on the other line is seeing me. 

 

 

 

 

"Hi! Nice to meet you. Again, my name is Irene and I am a social media manager from the Philippines. I am currently prospecting clients who need help with their social media pages. Are you available to discuss this right now? By the way, how can I address you?" 

 

 

 

 

"Oh.. My name is Tzuyu. And sure, I am available to discuss whatever that is, Irene." 

 

 

 

 

Tzuyu.. the name.. 

 

 

 

 

It sounded familiar, pero wala akong panahon para isipin pa kung sino siya at kung saan ko unang narinig ang pangalan niya! Dahil sa ngayon ay kailangan kong mag-focus sa pag deliver ng spiel. This has to be done well para makapag-decide siya na i-close ang deal. 

 

 

 

 

"Actually, we just opened our restaurant and then the pandemic started, so we are yet to have the return of investments. We are also anxious about how to market the business online because we are inexperienced." Tzuyu left out a soft chuckle. Her voice, and even the way she laughed sounded elegant! 

 

 

 

 

"No worries, Tzuyu! Hiring a social media manager will help you focus on your business more while I will be in charge of improving your online presence." 

 

 

 

 

"I get the point, and I believe that we really need you in our business. However, please understand that I am not the sole owner of the business. I have a partner and I will need to discuss this with her--"

 

 

 

 

"Who is that, Love?" I bit my lower lip after hearing a voice of a woman from the background. 

 

 

 

 

Sandali lang iyon, at maikli lang, pero hindi ako puwedeng magkamali. Hindi ako nagkakamali. I know that voice better than anyone else. 

 

 

 

 

"Oh, I'm sorry for the interruption. That's my partner right there. She is the one taking the pictures of the products that we post on Instagram, and she is also the head chef." 

 

 

 

 

My partner.

 

 

 

 

Paulit-ulit iyon sa isipan ko. Did she mean that they are business partners or that.. she and Seulgi are a couple? 

 

 

 

 

 

Oo. Si Seulgi. Si Kang Seulgi na bestfriend ko simula high school. Si Kang Seulgi na kasama ko sa mga adventure hanggang college. Si Kang Seulgi na mahal na mahal ko. Si Kang Seulgi na biglang nawala nang hindi nagpapaalam. Alam kong sa kaniya ang boses na iyon. 

 

 

 

 

"Is it okay if I get back to you in an hour or so? I'll just discuss this with my partner." 

 

 

 

 

"Sure, would you want me to send my portfolio, as well?" 

 

 

 

 

Natapos ang tawag na iyon nang ibigay ni Tzuyu ang email address niya para doon ko isend ang portfolio ko. I have tailored my portfolio at mayroon akong mga sample na trabaho doon mula sa ilang mga client ko noong case study - which I did for free. 

 

 

 

 

Sumandal ako sa swivel chair ko at nagpakawala ng isang mabigat na hininga nang matapos ang skype audio call na iyon. Gusto kong sumigaw, magsabi ng masasamang salita at tawagin siya nang marinig ang boses niya kanina. Napaka-rami kong tanong, at alam ko na nakilala niya din ako dahil sa pangalan ko sa skype. Or.. kilala niya pa ba ako? Naaalala niya pa ba ako? 

 

 

 

 

"Hey, are you okay?' pinahid ko ang takas na luha sa making mata at nginitian si Jennie. "How was it?" 

 

 

 

 

"She said that she will call me after discussing it with her partner." sagot ko, pilit inaayos ang boses. 

 

 

 

 

"Then why are you crying?" 

 

 

 

 

Umiling ako. "I'm just happy and overwhelmed." 

 

 

 

 

No wonder why Tzuyu's name was familiar. And that I felt something strange after seeing the name of the restaurant. It was like a sign that a storm is coming. Hindi ko naman inaasahan na sa haba ng panahon, sa lahat ng pagkakataon na hinanda ko ang sarili ko sa muling pagki-kita namin, ngayon pa nangyari. Ngayon pa, when I am trying to be professional, ngayon pa, when I have so many things in mind at wala akong panahon para isipin pati siya.. at ang posibilidad na may.. iba na. 

 

 

 

 

 

Natigil ako sa mga iniisip nang makatanggap ng isang message mula sa skype. Nanginginig ako habang binabasa iyon. 
 

 

 

 

 

Skype

One New Message from: 

 

Seulgi Kang

 

Good day! This is Chef Seulgi from Cullaccino, Ms. Tzuyu's partner. We have discussed your deal. Are you free to talk about this again right now? 
 

 

 

 

Irene Bae

 

Good day, Ms. Kang! Thank you for sending me a message. Sure! I am free to discuss the details of my offer. 
 

 

 

 

Seulgi Kang

 

That's great, then! See you! 
 

 

 

 

 

Bago pa ako tuluyang maka-recover sa conversation na iyon, biglang tumunog na ang pc ko dahil sa isang incoming skype video call mula kay Kang Seulgi. 
 

 

 

 

 

Okay, Bae Joohyun. Stay calm and act professionally. 

 

 

 

 

Kay tagal na nang huli tayong nag-usap
Nakatingala't nakatingin sa alapaap

 

 

 

 

 

Unti-unti kong inangat ang ulo ko nang mag-connect ang tawag na iyon. I tried flashing a genuine smile at her, kahit sa loob ay gusto kong humagulgol. 

 

 

 

 

Pinag-uusapan pa noon
Ating hinaharap
Na ngayo'y tila malabo na mangarap

 

 

 

 

Walang nagbago with the way she looks. Ganoon pa din. The same old, funny, bubbly Kang Seulgi. Her face still reminded me of a mochi ball and a bear. Her eye still looked dreamy. 

 

 

 

 

She gave me that look she has given when we first met. The way she stared at me, and how our eyes met while she was being introduced by Miss Agravante in front of the class. It's the same feeling over again. 

 

 

 

 

 

I wanted so bad, to ask how she was doing. And what took her too long before reaching out to me. Why she suddenly disappeared, and why she left me out of the blue. 

 

 

 

 

 

"Goodmorning, Miss Bae." were the first words I got to hear from her, after three long years. 

 

 

 

 

Pasensya na kung ako ma'y nagkulang
At kung 'di man napuno ang patlang
Sa puso mo ako'y nanghihingi pa

 

 

 

 

"G-good morning, and good evening from the Philippines, Miss Kang.." pilit kong pinigilan ang pag-tulo ng luha nang sabihin ko iyon. 
 

 

 

 

 

I felt how Jennie and Rosé turned to my direction, as well. I know they are also confused by how things turned out. Because just like me, they are seeing Seulgi in this huge monitor - for the first time since graduation. 
 

 

 

 

Ng pag-ibig para sa 'ting dalawa
Dahil mahal pa rin kita
Ngunit mas pinili mong umibig ng iba

 

 

 

 

"Alright, so I believe that Tzuyu already introduced me as her partner." her chuckle almost spent shivers into my spine. It kept on ringing on my head. "We only briefly discussed your offer and we agreed to close the deal. Right now, we really need someone who can help us run the business page as we don't know which type of content will give us sales." 
 

 

 

 

 

"I can do that, for you. Our main goal is, of course, to turn your audience into paying customers and we have to create valuable content in order to achieve that." she nodded like a baby. She never really changed. 

 

 

 

 

 

"Perfect! How should we start?" 
 

 

 

 

 

"I always require a 50 percent down payment before I start working. Will you be okay with that?" 

 

 

 

At kung 'di man dumating
Aking inaasam
Sana ika'y manatiling masaya

 

 

 

"Of course! You can send me the rest of the details after this call." 

 

 

 

 

I nodded. "I'll send you the contract right away." 

 

 

 

 

"Thanks! We're settled, then? Please do not hesitate to message me or Tzuyu if there is something more that you need." 
 

 

 

 

 

Kumusta ka na
Ako pa ba'y naiisip sinta
Kumusta ka na
Ayaw mo na nga pala

 

 

 

 

Are our personal affairs included? 
 

 

 

 

Gustong gusto kong itanong iyon sa kaniya. Ngunit wala na yatang mga salitang lumalabas sa bibig ko. I wasn't even able to say goodbye properly as she ended the call. 
 

 

 

 

 

Pagkatapos noon ay tulala lang akong nakatingin sa monitor ng computer ko. Hindi pa din makapaniwala na ang unang pagkikita namin ni Seulgi ay sa ganitong paraan. We met again as business aquiantances. 
 

 

 

 

Labis akong nasasayangan sa ating dalawa
'Pagkat ika'y minahal nang sobra
Tinatanong ang sarili kung ako ba'y mahalaga

 

 

 

Ang mas lalong hindi ko kayang paniwalaan ay kung paanong kinaya niya na manatiling kalmado sa buong call na iyon - na para bang walang nangyari. Na parang hindi namin kilala ang isa't isa, at parang hindi siya ang Seulgi na nangako na hinding hindi ako iiwan. 

 

 

 

 

Ngayong ika'y may bago na pala
Dahil mahal pa rin kita
Ngunit mas pinili mong umibig ng iba

 

 

 

"Ate Irene, water?" pilit akong ngumiti nang abutan ako ni Chaeyoung ng isang bottled water. I gladly took it as I mouth thank you. 

 

 

 

 

"Is that the reason why you were crying kanina?" 

 

 

 

 

"Pwede ko bang sabihin na hindi, kahit totoo naman?" 
 

 

 

 

Jennie enveloped me with a tight hug. Doon ako mas lalong napaiyak. Parang wala akong lakas na gawin ang natitirang trabaho pa sa araw na ito. Parang gusto ko na lang mag-kulong sa kwarto, umiyak, at isipin kung saan ako nag-kulang. Kung anong maling bagay ang ginawa ko at nangyari ito. 

 

 

 

At kung 'di man dumating
Aking inaasam
Sana ika'y manatiling masaya

 

 

 

"I think you should call it a day, Irene. Just tell her that you will send the contract tomorrow, instead." umiling ako, pilit kinakalma ang sarili. 
 

 

 

 

"If she was able to act okay and professional, I can do it, too." 

 

 

 

Kumusta ka na
Ako pa ba'y naiisip sinta
Kumusta ka na

 

 

 

"Irene.. don't strain yourself." pagod akong ngumiti kay Jennie. 

 

 

 

 

Akala ko'y wala nang mas lalala pa dito, pero biglang umilaw ang cellphone ko, dahil sa isang notification mula sa Instagram account ko. 

 

 

 

 

Ayaw mo na nga pala
Siguro nga ito'y tinadhana
Tinadhanang magkawalay
Ngayon ay nag-iisa
Wala ka na nga talaga

 

 

 

 

(renebaebae) : hi_ddeulgi followed you

 

 

 

hi_ddeulgi wants to send you a message: 

 

 

 

 

Nanginginig ang kamay ko nang buksan ko ang cellphone ko para tingnan ang message na iyon na mula sa kaniyang private account. This is different from her account from before that follows me. Iyong account na fina-follow din ng ibang mga kaibigan namin. 

 

 

 

hi_ddeulgi: 

 

It was nice to see you again, Rene! 

 

 

 

 

I missed you. 

 

 

 

 

Parang lahat ng lakas ng loob na inipon ko sa mga nakalipas na minuto ay biglang nawala. Tuluyan akong napahagulgol nang mabasa ang dalawang message na iyon. Pilit kong gustong maging malakas. Pilit kong gustong huwag magpa-apekto sa mga message niya - na parang wala lang. Na parang walang nangyari. 

 

 

 

 

 

Hindi na ba siya talaga apektado? 

 

 

 

 

 

Sa loob ng tatlong taon na hindi ko siya nakasama, hindi ko siya nakausap, hindi ko siya nakita, naipon yata ang lahat ng luha na mailalabas ko. Ngayon na nakita ko siya ulit, ang daming salita ang gusto kong sabihin. Ang dami kong tanong. Pero bakit? Bakit kung kailan nandito na ako sa sitwasyon na ito, wala akong masabi?

 

 

 

 

renebaebae: 

 

It was nice to see you, too, Seul. 

 

 

 

 

 

Kumusta ka na
'Di bale na lang kaya

 

 

 

 

Wala na akong ibang maidugtong sa reply na iyon. Kahit na sa loob ay gustong gusto kong tanungin kung kamusta na siya, kung anong nangyari sa kaniya noong mga panahon na wala ako sa buhay niya. 

 

 

 

 

Kung nagbago na ba siya.. 

 

 

 

 

Kumusta ka na
Sana'y masaya ka na

 

 

 

renebaebae:

and I missed you, too. I missed you so much. 

 

 

 

 

 

Ngunit sino nga ba ang niloko ko? 

 

 

 

 

Na kahit sobrang sakit, kahit napakadami ko pang tanong, kahit walang kasiguraduhan ang mga bagay.. si Kang Seulgi ito. Si Kang Seulgi ang kausap ko. 

 

 

 

 

 

At kahit pilit ko pang lokohin ang sarili ko, babalik at babalik ako sa realidad na kaya kong mag-patawad. Kaya kong tanggapin siya, ulit. 

 

 

 

 

 

Because true love is only true when it waits. True love is only true when it endures. 

 

 

 

 

 

I've waited, Seulgi. I endured. And I hope that this time, everything falls into the right place. 

 

 

 

 

 

 

___________________________________________________________________

 

 

Kamusta ka na by Sam Ayson

https://open.spotify.com/track/4NuSoaG9IvY9YyQaUZ0qur?si=f8fa6c11d3e746d1