"Ang ganda-ganda naman ng witness na 'to," a senator said to Irene, leering.

"Sayang may asawa na ko. Pero puwede naman natin itago kung gusto mo maging no.2 ko," dagdag nito, sabay hagalpak ng tawa ng iba pang senador at ibang nandoon rin for the Senate hearing.

Walang pinagkaiba sa pakiramdam ni Irene kapag naglalakad siya sa kanto o kalsada tapos biglang may sisipol o magsasabi ng "Ganda mo a,iuwi na kita." 

Parehong objectifcation. Parehong harassment. 

Pero na-no-normalize kasi ginagawa mismo ng public official, ng isang maimpluwensiyang tao na tinitingala ng nakararami. 

"Pero siguro dahil maganda ka, kailangan mo ng upkeep ano, 'pag-maintain sa mala-porselanang kutis ng balat mo. Siguro hindi mo na yun afford after you became a government employee." 

Napataas kilay ni Irene. "What are you insinuating?" 

"Kaya ka siguro nag-iingay ngayon kasi hindi ka na-partehan nung pondo. Kung nabigyan ka, hindi ka rin naman magsasalita." 

Irene balled her fists. 

"Hindi ako tatanggap ni singkong duling kahit kanino. Hindi lahat sa gobyerno nabibili. Nandito ako para magsilbi."