Okay ako si Kim Yerim.. Yeri-ah, Yerimiese, at Yerimmie.. Pag may narinig kang ala dolphin na tili sa school corridors, ako yun.. 'Matic na yon. 

 

 

Asan ba ko?? Ah, nagpa-practice kami para sa kadramahan eklabush ng school namen.. Laking gulat ko nga nang malaman ko na puro kameng magtotropa ang cast. AND, lam na kung sino ang dalawang tangang protagonist naten: Kang Seulgay and Gay Joohyun.
Oh di ba? Muling ibalik amp. 

 

Yes, naging mag-jowa ang dalawa pero dahil sa hindi maipaliwanag na dahilan, nag-break sila.. Imagine niyo, first year palang ng highschool naging kayo na. Saktong na-taymingan ang grade ten at dun sila nag-break. Malas den kase, sila ang dalwang bida ng play namen and romance pa. Siyempre with a hint of angst..

 

"Simulan na nga naten toh jusko! Di ko gustong makita tong dimuhong demonyo nato sa harap ko at baka mabugbog ko lang to"

 

 

"WOW AH? Gusto ba kita kasama? Ang dami kong gustong gawin ngayon pero nasayang lang dahil sayo.."

 

 

 

"Palibhasa gusto ng maraming babae sa harap kaya ka nababakla.."

 

 

 

"Coming from someone who became gay for me? And, for 4 executive years.. Bravo Bae Joohyun, Bravo!"

 

 

 

Hay... ang sarap lagyan ng duct tape ang mga bibig ng dalawang to eh. Di kami makapagsimula dahil laging may bulyawan at reminscing ang nagaganap.. Pano ko nga ba naging kaibigan tong mag-asawa nato?? Pamigay ko na kaya to?

 

 

"tumigil na nga kayong dalawa! Naririndi na tenynga namen.. Last year pa!!", Oh di na rin kinaya ni ligaya. Kase naman, whenever, whatever, and wherever parang mga baboy kung magsigawan. Nakaka-istorbo na nga sila ng klase minsan. Napalabas pa! ahahaha..

 

 

 

"fine! as if may choice ako?",mm pak! may pa-tirik pa ng mata si madam nyo oh. Oh, sabay sulyap kay ate niyo Seulgi na lihim ring natingin sa kanya.. OI!! aba nagkatapat ang mga mata nila.. Ay, unang umiwas si madam at nagsimulang i-practice yung mga linya niya..

 

 

 

Role ko?

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Puno.

 

 

 

At least may props di ba? Ang laking contribution ng ginagawa ko para sa lintek na play nato... Phantom of the Opera nga pala ang play namen. Idek kung ano man ang meron sa play na yun pero since puno nga lang talaga ako, wala akong pakeealam dun. Hay, buti na lang nagpa-practice na kami. 

 

 

 

Professional silang dalawa na parang kala mo walang bakas ng hinanakit ng kahapon sa kanila. Yung mga tinginan nila, mga gestures and the way how they portray their character that their role becomes them. 

 

 

 

YERI FOR THREEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE

 

 

 

 

Galeng ko naman mag-english pero pagdating sa figures of speech bobo naq.. "uh.. Joohyun?", ay may tumawag kay madam.. Sino kaya yun? 

 

 

 

 

Lumingon ako sa kaliwa at nakita ko ang dalawa na nag-uusap. Medj lapet tayo para marinig naten...

 

 

 

"What?", ay taray..," I'm busy Seulgi. Ano bang kailangan mo?"

 

"Uh......"

 

"Pathetic..", akmang aalis na sana si Joohyun nang pigilan siya ni Seulgi at hilahin papalapit sa kanya...

 

 

 

 

TANG INA MAGBABATI NA BA SILA????????

 

MAMA YUNG PARENTS QQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQ

 

😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭

 

 

 

"please hyun...", ay ayan na...yung nickname na ni madam ang binanggit.. At eto naman si Joohyun, halatang nagpipigil lang na yakapin si Seulgi..

 

"ano!?"

 

"pohta nagsisimula na naman kayo? Kaylan ba kayo magbabating dalawa?? HA!? Nakaka-istorbo na kayo oh! Imbes na may matapos tayo ngayon, sinasayang niyo lang ang lahat dahil