Hi hello hehe :>> gumana na naman ang aking hopeless romantic na utak so yeah. Hope you'll enjoy this "angst-free" oneshot UwU

Ciao!

Oh, and another playlist for this story!

https://open.spotify.com/playlist/1VKImhlStqCeoyDn3vK8u1

1. Alas Dose by Agsunta

2. Di Makatulog by SUD

3. Orasan by Any Name's Okay

4. Eroplanong Papel by December Avenue

NICU GC: Samahan ng mga walang jowa

Wendy: Kumusta si baby Dela Cruz?

Joy: sAnA oL kiN4kmUsTa  T~T

Yeri: maka-emote si ligaya parang walang kalaguyo every weekends ah

Joy: bitter ka lng ksi wala kang dilig bleh :PPP

Wendy: Guys???

Yeri: bAWIIN MO YANG SINABI MO JOY BELMONTE KETCHUP

Wendy: Guys nagtatanong ako share ko lang naman.

Joy: EGGSCUSE ME??? I AM JOY BUENDIA

Yeri: dumilim ang surroundings~~~

Wendy: GUYS I'M ASKING A QUESTION

Yeri: ay hala siya Owo galet na si wannie kasi all caps tapos walang punctuation marks ang messages niya 

Joy: di ko alam wan eh. diba kay Seul in-endorse ni Jisoo si baby DC?

Yeri: DC amputa

Joy: tamad na aq magtype 11:50 pm na

Wendy: Seul? Gising ka pa ba?

Joy: awts ayaw magreply.

Joy: anyways may chika ako from OPD

Yeri: ah yan ba yung about kay Doc Irene?

Anong nangyari?

Oh. Stable pala si Dela Cruz. In-endorse ko na siya kanina kay Jennie.

Joy: Si Doc Ramos lang pala ang magpapagalaw ng baso ni Seulgi yieee

Mga siraulo kayo noh :>

Wendy: seryoso ba kayo jan?!

Yeri: omg gulat na gulat wends? all small letters ang chat eh HAHHAHAHHA

Wendy: Isa pang comment about my message, Yeri. Gagawin kong all night ang sched mo tapos hindi ko pagbibigyan 

ang mga request off mo.

Yeri:  Hehe joke lang Head Nurse Wendy-nim! Pwedeng pa-request off sa December 17? Comeback ni

Taeyeon eh hehe

Wendy: Good mornight guys!

Joy: Sandali lang! Kwento ka muna @Seulgi Lacson about kay Doc Ramos

Yeri: Lmao dahan-dahan sa pagbanggit ng name ni doc baka masamid yun sa hangin

Joy: iT r3aL1y hUr+Z aNg m4gmAhaL nG gNi2

Masyado kayong issue noh? Bye guys. Morning (duty) pa kayong dalawa, paalala ko lang :)

Joy&Yeri: shet ou nga what even is sleep 

Natawa na lang ako sa antics nung dalawa. Finally, off-duty ko na this weekend and makakatulog na ako any time. Tinignan ko ang orasan sa aking cellphone.

11:55 PM

Late na pala? Hindi ko masyadong napansin ang oras dahil sa mga labahan ko kanina for the week. Hihiga na sana ako nang marinig kong tumunog ang aking tiyan. Shux. Hindi pa pala ako nakakapag-dinner. Ang huli kong kain ay kaninang lunch nung nagbigay ng McDo ang isang parent sa buong unit. Token of gratitude daw para sa amin na nag-alaga ng kanilang anak who's born premature. Napangiti naman ako sa ala-ala na 'yun. We're just doing our job and yung sinumpaan naming tungkulin. Nevertheless, I'm really grateful tuwing may parents na nagbibigay sa amin ng pagkain especially karamihan sa amin ay super toxic (busy) in handling patients to the point na nakakalimutan na naming alagaan ang aming sarili.

Tumayo na ako sa aking kama and stretched for a bit. I felt all the joints on my body popped. Ang tagal na pala na hindi ako nakakapag-exercise and halos wala na rin akong time for my recreational activities. Hays adulting.

Naglakad ako papuntang kusina habang iniisip kung ano ang pwede kong mailuto ngayong madaling araw.  Binuksan ko ang ref to found nothing. Charot. May tubig naman ako. Sighing to myself, binuksan ko ang Pocari Sweat at ininom habang papunta sa lamesa. One week na pala akong hindi nakakapag-grocery. Yikes. Medyo naiisip ko na ang sasabihin ni mama after niyang malaman ito. "Ano ba naman Seulgi ang tanda-tanda mo na pero sariling grocery hindi makapamili chuchuchu bratatatat pewpewpew!" I'm sorry ma, labyu!

Nakatulala lang ako sa kawalan nang marinig kong may malakas na kumakatok sa aking pintuan. Ang aga-aga or should I say... ang late naman nitong mambulabog ng bahay.

"Sandali!" sigaw ko sa kaniya habang nililigpit ko ang aking pinag-inuman sa kusina. Patuloy pa rin siya sa pagkatok nang malakas sa pinto. Bingi ba 'tong kumakatok or sadyang malayo ang kusina ko sa pintuan ng bahay.

"Sabing sandali! Kapag talaga nasira yung pintuan ko, ikaw mismo yung ipapalit ko!" stressed kong sabi dahil ayaw pa rin tumigil ang pagkatok. Ipagdasal na lang natin na hindi si mama ang kumakatok though I'm pretty sure na hindi iyon bibisita nang madaling araw. Narinig ko namang humalakhak ang tao sa kabilang side ng pintuan. Babae pa ata? The nerve of this woman!

Galit kong binuksan ang aking pintuan while muttering curse words na pwedeng sabihin sa babaeng nasa harap ng pintuan ko. Like seriously! Kakapagawa ko lang ng faucet sa banyo noh! I'm still broke kahit may stable na akong trabaho. It's more fun in the Philippines nga ba talaga? Kung naghihirap ang mga mamamayan habang lumalangoy sa pera ang mga nakaupo sa upuan? Oops. 

"Sino ka ba at bakit ka nanggugulo— aY PAKSHET!"

Muntikan na akong mahulog patalikod dahil sa gulat pero buti na lang at sinalo niya ako bago pa ako mahulog patalikod. 

"Tsk tsk ang lutong mo pa rin magmura. Ano kaya gagawin mo kapag wala ako, hmm?" ngisi niya sa akin habang nakahawak pa rin siya sa aking baywang kahit parehas na kaming nakatayo. Hindi ko mapigilan ang aking sarili na yumakap sa taong pinaka-importante sa buhay ko.

"Probably matutulog,"irap ko pa rin sa kaniya kahit miss na miss ko na siya, "bakit ka ba nandito? Madaling araw na ah? Wala ka bang pasok bukas?" sunud-sunod kong tanong sa kaniya na ikinatawa naman niya nang mahina.

"Ayaw mo bang pumasok ako sa bahay mo?" ngisi pa rin niya sa 'kin. Isa pang ngisi, hahalikan papalayasin ko na 'to. Hindi na ako sumagot at pumasok na sa bahay habang nakaiwang bukas ang pintuan to let her know na welcome siyang pumasok. Narinig ko namang sinara niya ang pinto and she plopped herself sa grey couch ko. Akala mo talaga siya ang may-ari ng bahay.

"Anong pakay mo?" naka-pamewang kong tanong habang inabot (binato talaga) ko sa kaniya ang extrang Pocari Sweat na nasalo naman niya thankfully.

"Bawal bang trip ko lang bumisita?" tanong niya bago ininom ang Pocari. I scoffed at her weak attempt "excuse."

"In the middle of the night? Try again."

"Uhm... on-call ako?" Again. A question. A great liar, indeed. That's sarcasm by the way.

"Edi sana nasa doctor's lounge ka ngayon at hindi dito sa bahay ko," taas-kilay kong tugon sa kaniya kaya napakamot siya sa kaniyang noo. Cute. She sighed and beckoned me to come over sa inuupuan niya which I followed naman. Pagkaupo ko, naramdaman ko namang pumalupot ang kaniyang mga kamay sa aking katawa