ARC 1: CHAPTER 1
CHANGING OF THE SEASONS
Please Subscribe to read the full chapter
ARC 1: CHAPTER 1
*bzzt bzzt bzzt*
Agad mong minulat ang iyong mga mata, sabay tingin sa nightstand kung saan tumutunog yung alarm mo saka inaabot para ioff ito.
Medyo naghahabol ka pa ng hininga, inikot yung paningin mo sa kwarto, then sa direksyon ng bintana na kasalukuyang natatakpan ng blinds. Bahagyang umupo at sumilip sa labas, habit mo every morning tumingin sa labas ng bintana, susulyapan ang mga berdeng puno at halaman na nakapaligid, it makes your mind at ease.
Makulimlim, at walang presence ng haring araw.
Umuulan pala.
Bumalik ka sa pagkakahiga.
Pilit mong inaalala ang mga pangyayari sa panaginip mo- para kasing totoo. It's like you've been in a deep slumber for too long, and your dreams.. you remember each of it.. oddly enough. Wish mo lang panaginip lang lahat ng 'yon. Hindi mo maexplain yung nararamdaman mo. You're not sad, nor happy either, you just feel... empty. Kakagising mo lang yet feeling mo pagod ka nanaman. Ganun ba yun, pag nasobrahan sa tulog, nakakapagod? Tapos matutulog ka uli? Parang ewan lang diba. Napatingin ka uli sa nightstand, kinuha ang phone at tumingin ng oras. 8:15am
Nakalimutan mong mag aayos ka pala ng gamit mo ngayong araw, kaya ka nag set ng alarm. Dali dali ka namang tumayo, saktong pagtapak mo sa sahig natapakan mo yung nakakalat na bagay na medyo matulis. "Aray shet!" himas mo sa talampakan mo. Napatingala ka, ang daming naka kalat na kung ano-ano, mga gamit mo pang kwarto. Naalala mo na nakatulugan mo pala kagabi yung paglilinis, antok na antok ka na nung sumalpak ka sa kama. Kakalipat mo lang kasi sa bagong tirahan. Nakakapagod yung ganitong setup. Yung halos buwan buwan ka lilipat ng tirahan. This time, you'll stay for good na siguro, or it depends. Di bale, madali ka lang naman maka adapt. Dyan ka magaling e. (Parang hayop lang ang peg). Agad ka naman nagtungo sa kitchen, nagtimpla ng kape, then naghanap ng pwedeng maluto or makain. Yun lang, di ka pa din pala nakakapag grocery kasi nung lumipat ka, gamit lang ang lahat ng dala mo kasi nga balak mo ngayong araw ka pa mag sisimula sa pag aayos, dito sa bagong tirahan mo- and that includes ang pamimili ng goods and stuff. Tanging cup noodles lang meron.
Pilit mong inaalala ang mga pangyayari sa panaginip mo- para kasing totoo. It's like you've been in a deep slumber for too long, and your dreams.. you remember each of it.. oddly enough. Wish mo lang panaginip lang lahat ng 'yon. Hindi mo maexplain yung nararamdaman mo. You're not sad, nor happy either, you just feel... empty. Kakagising mo lang yet feeling mo pagod ka nanaman. Ganun ba yun, pag nasobrahan sa tulog, nakakapagod? Tapos matutulog ka uli? Parang ewan lang diba. Napatingin ka uli sa nightstand, kinuha ang phone at tumingin ng oras. 8:15am
Nakalimutan mong mag aayos ka pala ng gamit mo ngayong araw, kaya ka nag set ng alarm. Dali dali ka namang tumayo, saktong pagtapak mo sa sahig natapakan mo yung nakakalat na bagay na medyo matulis. "Aray shet!" himas mo sa talampakan mo. Napatingala ka, ang daming naka kalat na kung ano-ano, mga gamit mo pang kwarto. Naalala mo na nakatulugan mo pala kagabi yung paglilinis, antok na antok ka na nung sumalpak ka sa kama. Kakalipat mo lang kasi sa bagong tirahan. Nakakapagod yung ganitong setup. Yung halos buwan buwan ka lilipat ng tirahan. This time, you'll stay for good na siguro, or it depends. Di bale, madali ka lang naman maka adapt. Dyan ka magaling e. (Parang hayop lang ang peg). Agad ka naman nagtungo sa kitchen, nagtimpla ng kape, then naghanap ng pwedeng maluto or makain. Yun lang, di ka pa din pala nakakapag grocery kasi nung lumipat ka, gamit lang ang lahat ng dala mo kasi nga balak mo ngayong araw ka pa mag sisimula sa pag aayos, dito sa bagong tirahan mo- and that includes ang pamimili ng goods and stuff. Tanging cup noodles lang meron.
Please Subscribe to read the full chapter
Comments