Dalawa.

 

Dalawang buwan na ang nakakalipas simula nung masaktan si Joohyun.

 

Masakit pa rin pero nagsisimula na niyang matanggap ang nangyari.

 

Pero masakit pa rin.

 

 

Nauubusan na nga rin siya ng distraction these days. Hindi pa rin siya bumabalik sa trabaho at tapos na ang birthday ni Yeri so nawawalan na talaga siyang ginagawa.

 

Kaya ayun naisip niya, siya muna magbabantay sa tindahan nila. Para naman makatulog din nang maaga si tatay Mak. Medyo nagrereklamo na kasi si nanay Cat, namimiss na raw nito ang asawa.

 

Willing pagbigyan ni Joohyun ang mga magulang kesa naman sa lamesa tuwing almusal naglalandian ang dalawang matanda. Medyo kadiri kasi kapag ganoon.

 

Kaya ngayong gabi, siya ang dakilang bantay ng tindahan. Wala naman masyadong nangyayari. May mga bumibili pero hindi rin tumatambay tapos mahaba rin yung pagitan ng mga customer. Tahimik lang. Naiintindihan na niya bakit naadik sa vlogs ang tatay niya kasi medyo boring nga talaga sa gabi.

 

 

Buti na lang pagpatak ng alas dos ay lumabas mula sa bahay si Seungwan. Ang consistent din talaga mag bisyo nito.

 

 

“Uy. Hi Joohyun!” Sabi nito ng makita siya sa loob ng tindahan. “San si tatay Mak?”

 

“Pinagpahinga ko muna. Miss na raw ni mom eh. Anong kukunin mo Seungwan?”

 

“Ah isang Smirnoff lang.” sabi nito nang nakangiti.

 

Naglakad naman si Joohyun sa ref pero mukhang wala ang gusto ni Seungwan. Medyo malungkot siyang bumalik sa harap ng tindahan.

 

“Wala na kaming Smirnoff eh. Iba na lang?”

 

Medyo napanguso naman ang bibig ni Seungwan. “Sige Apple na lang.”

 

Sandaling bumalik si Joohyun sa ref at nakita ang Apple. Pagbalik niya kay Seungwan, siningil niya ito, “Sabi rito sa listahan, bente pesos daw yan.” Ang isang kamay ay hawak ang Apple at inaabot kay Seungwan, ang isang kamay naman ay nakalahad na naghihintay ng bayad.

 

 

“Ahh…Joohyun?”

 

“Ano? Kunin mo na ang lamig.”

 

“Hindi naman Apple yan eh.”

 

“Anong hindi?” Tinignan nito ang hawak. Ihinarap pa kay Seungwan ang picture sa harapan nito, “Ayan ah Apple?”

 

 

“HAHAHA!”

 

 

Isang malakas na halakhak ang umalingawngaw sa likod ng tindahan. Nandun pala si tatay Mak.

 

 

“Dad? Bat po kayo tumatawa dyan?”

 

“Anak hindi yan ang gusto ni Seungwan.” Narinig ni Joohyun na natawa na rin si Seungwan.

 

Naglakad naman si tatay Mak papunta sa ref. Kumuha ito ng San Mig Apple at inabot kay Seungwan. Siya na rin ang kumuha ng bayad nito.

 

 

.

 

Nakakahiya.

 

Zesto Apple yung dinala ni Joohyun. Sabi lang kasi Apple malay ba niyang alak pala ulit ang gusto?!

 

 

Naiwang nakatayo lang si Joohyun habang nangyayari ang lahat. Bumalik lang siya sa huwisyo nung kunin ni Seungwan sa kamay niya ang Zesto Apple.

 

“Kunin ko na rin yan Joohyun. Ang lamig kamo eh hahaha.”

 

Nagtawanan nanaman sina Seungwan at tatay Mak.

 

“Pagpasensyahan mo na tong tindera ko, Seungwan. Bago pa eh. Tsaka next time buuin mo kasi ang order.” Nang-aasar na sabi ni tatay Mak.

 

“Ah opo tay sorry. Sorry akin yun hahaha.”

 

“Oh siya sige. Dumaan lang ako saglit para i-check ka dito Joohyun. Mukhang sakto naman ang dating ko. Oh Seungwan, wag ka papasok agad ah? Samahan mo na to si Joohyun hanggang magsara ng tindahan.” Tuloy tuloy na bilin nito habang pabalik na ng bahay.

 

“Yes tay! Ako na ho bahala.” Kumaway kaway pa si Seungwan kahit nakalayo na ito.

 

 

“Hindi ko kailangan ng bodyguard.” Medyo masungit na sabi ni Joohyun.

 

Muntik matapon ang iniinom ni Seungwan kasi natawa siya sa narinig. “Lah di mo ko bodyguard, customer kaya ako rito.”

 

“Fine. Yosi hindi ka bibili?”

 

“Pass muna baka magreklamo ka eh.”

 

“Parang tanga to. Sige na, ano ba yung sayo?” Sabi nito habang tinitignan ang mga tinda nilang yosi.

 

“Pass nga seryoso. Next time na ulit. Dito muna ko sa dalawa kong apple hahaha.”

 

 

Inilapit ni Seungwan ang bench sa may pasimano ng tindahan para mas madaling makausap si Joohyun.

 

“Bakit ka nandito? Bagong trip?”

 

“Yeah. Wala kong magawa eh.”

 

“Hmm. Oks ka lang?”

 

“Yeah oo naman. Lagi mo tinatanong yan.”

 

“Lah eh bakit ang sungit? Chinecheck ko lang eh.”

 

 

Hindi na ulit sila nag-usap. Natatawa-tawang iniinom na lang ni Seungwan ang Zesto Apple niya.

 

 

“Joohyun.”

 

“Oh?”

 

“Anong favorite mong Zesto flavor?”

 

Tinignan siya nang matalim ni Joohyun. “Nakakainis ka. Sorry na kasi. Hindi ko naman sinasadya.”

 

“Hahaha okay lang naman! Nagtatanong lang ako, ano nga favorite mo?”

 

“Ewan ko. Grapes?”

 

“Ahh. Hindi mo tinatanong pero ako Mango. Kaso di yun masarap pag di malamig eh. Siguro apple na lang, okay lang kahit di galing sa ref. Pwede na.”

 

“Oh okay gusto mo ba ng Mango flavor? Parang meron naman dun sa ref.” Akmang tatayo na sana ito.

 

“Uy! Hindi. Wag na. Mabubusog ako sa Zesto niyan, di pa nga ko nakakainom ng alak.”

 

“Puro ka talaga bisyo.”

 

Napatingin sa langit si Seungwan. “Hmm, hindi naman. Ikaw bakit hindi ka nainom?”

 

“Wala lang. Ayoko lang ng lasa. Hindi naman masarap yan eh.”

 

“Itong San Mig gusto mo itry? Lasang apple juice lang legit.”

 

“Ayoko.”

 

“Okay fine sungit. Oh siya ibang favorite na lang, anong favorite mong movie?”

 

“Ganto ka ba kadaldal pag kayo lang ni dad?”

 

“Minsan. Depende kung trip namin mag-usap. Ano sagot mo?”

 

Saglit na nag-isip ito. “Hmm siguro ‘A Very Special Love’.”

 

Napangiti si Seungwan. “Yung kay John Lloyd?”

 

“Oo, tsaka kay Sarah.”

 

“Ah bakit?” Medyo natatawa na si Seungwan. “Kasi Popster ka?”

 

Napatayo si Joohyun para makalapit kay Seungwan at pitikin ito sa noo. “Alam mo ikaw, may problema ka talaga sa pagiging Popster ko ano?”

 

“Aray ko!” Minasahe nito ang noo.” Bakit naman nananakit? Wala nga akong problema kasi.”

 

“Eh bakit ka tumatawa dyan?”

 

“Wala lang ang cute kaya na Popster ka.”

 

“Sus ganyan sinasabi ng mga hater.”

 

“Bakit parang alam na alam mo?” Nakangiti na ulit si Seungwan. Natutuwa siya sa nalalaman. “Nakipagbardagulan ka na sa socmed no?”

 

“Huy! Hindi totoo yan! Hindi ako ganun no. Tahimik lang akong nagreretweet ng Sarah G fancams.”

 

“Hahaha cute nga namang tunay. Follow nga kita ano ba twitter mo?” Tanong ni Seungwan habang naglalabas ng cellphone.

 

Lumayo naman si Joohyun. “Ayoko nga. Secret lang yung stan account ko. Wag ka maingay.”

 

“Damot naman nito. Gusto ko lang din naman ng Sarah G fancams.”

 

“Che! Bahala ka dyan, hater.”

 

Tumawa lang si Seungwan at inubos ang Zesto.

 

 

“Excuse me ho, pwede ho ba makitapon ng Apple dyan?”

 

Natatawa na rin si Joohyun sa naging katangahan niya. “Oo, akin na nga yang Apple na yan.” Hinablot nito ang ubos na Zesto sa kamay ni Seungwan at itinapon sa basurahan sa loob ng tindahan. “Ikaw pala?”

 

Napatingin naman si Seungwan sa kausap. “Anong ako?”

 

“Movie. Anong favorite movie mo?”

 

“Ay naks nagtanong.” Pang-aasar pa nito. “Sakin ‘4 Sisters and a Wedding’. Sobrang funny kasi ng movie na yun eh tapos nakaladkad pa si Mocha sa dulo.”

 

“That’s true. Maganda nga talaga yun. Panoorin natin minsan?”

 

“Sige ba. May Netflix naman ata TV niyo sa sala.”

 

“Game! Anong snacks gusto mo? Ice cream?” excited na sabi ni Joohyun.

 

“Sige basta wag mint choco flavor ah?”

 

“May problema ka sa mint choco? Pano kung favorite ko yun?”

 

Napakamot ng ulo si Seungwan. “Eh hindi naman sa ganun. Respect! Pero baka naman may ibang flavor na pwede nating pagsaluhan?”

 

Natawa si Joohyun. “Oo na, joke lang naman eh. Di ko yun favorite although okay lang din sakin kumain nun. Isip na lang tayong iba.”

 

“Okay sure. Makapagplano ka parang matutuloy talaga to ah?” sabi ni Seungwan bago uminom ng alak.

 

“Bakit?” Nagtatakang tanong ng kausap. “Ayaw mo ba?”

 

“Hmm hindi naman sa ganon. Parang hassle lang mag schedule. Minsan lang kaya tayo mag abot dito sa inyo. Madalas pa madaling araw.”

 

Saglit na nag-isip ito.

 

“Edi ngayon na!”

 

“Ha?” Gulat na tanong ni Seungwan. “As in now na? Pasok na tayo?”

 

“Oo!” Enthusiastic na sagot nito. “Kaso wala atang ice cream sa loob. Wala rin dito sa tindahan. Kuha ka na lang chichirya.” Tumayo na si Joohyun at nagsimulang magligpit.

 

Hindi naman natinag sa pagkakaupo si Seungwan. Tumawa lang ito at uminom ng alak. “Joohyun, first day mo pa lang as bantay ng tindahan tapos magsasara ka na agad ng maaga? Parang di tama yun?”

 

Napaupo naman si Joohyun sa narinig. Sigurado siya okay lang naman kay tatay Mak kaso parang ang sama nga naman nung biglaan siyang mawawala. Ayaw niya naman makadisappoint. Kahit naghahanap lang siya ng past time, ayaw niya pa rin makasira ng pangako sa dad niya.

 

 

“Fine. Edi wag.” Mahinang bulong nito at humalukipkip. Tamang tantrums lang.

 

Inubos ni Seungwan ang bote ng alak at tumayo. “Para kang bata alam mo yun?” Tapos naglakad ito palayo.

 

Nataranta naman si Joohyun sa nangyari. “Seungwan! Seungwan! Hoy aba wag mo kong iwan!” Pero kahit anong silip ni Joohyun sa labas ay wala na ang kaibigan. Ang sama naman pala ng ugali, di man lang ito nagpaalam.

 

 

*Tok tok tok*

 

 

Biglang may kumatok sa likod na pinto ng tindahan. Bakit naman ngayon pa to nangyari? Medyo kinakabahan tuloy siya.

 

 

“Hoy Joohyun ako lang to. Si Seungwan. Buksan mo na bilis!”

 

Nakahawak sa dibdib na binuksan ni Joohyun ang pinto. “Bakit kasi bigla ka na lang umalis? Malay ko ba kung sino yang gusto pumasok!” Mataray na sermon nito.

 

“Lah saglit lang naman ako nawala, miss mo ko agad?” tinapik tapik pa nito ang ulo ni Joohyun.

 

“Asa ka naman huy. Ano bang ginagawa mo dito?”

 

Nakita niyang naglakad papunta ng ref si Seungwan. “Kuha pa kong isang Apple. Ako na lang at baka maabutan nanaman ako ng Zesto hahaha.”

 

Bumalik na sa pagkakaupo si Joohyun at tinignan na lang ang pagkilos ni Seungwan. Sigurado naman siyang magbabayad ito kaya bahala na siya kumuha ng gusto niya.

 

Nang makapagbukas ng panibagong bote ay lumapit ito sa sulok kung nasaan si Joohyun. Lumingon lingon sandali.

 

 

“Ay isa lang pala upuan dito sa loob?”

 

“Oo bakit? Makikiupo ka ba?”

 

Hinawakan nito ang baba. Tila nag-iisip. “Oo sana. Pakandong na lang?”

 

“Ulol mo!!!” Malakas na sigaw ni Joohyun na siya namang ikinatawa ni Seungwan.

 

“Joke lang ang OA mo!”

 

“Ang pangit naman kasi nung joke? Joke pa ba tawag sa ganun? Manyakis na ata eh.”

 

Natatawang umiling iling na lang si Seungwan. Naghanap siya ng mga case ng beer at pinagpatong patong para maupuan sa tabi ni Joohyun.

 

“Sure ka na ba dyan sa ‘upuan’ mo?” nag-aalalang tanong nito.

 

“Sakto lang. Masakit sa pwet pero pwede na. Ayaw mo ng kandong eh hahahaha.”

 

Inirapan na lang niya ito. “Ano ba kasing ginagawa mo dito? Nakisiksik ka pa eh.”

 

Naglabas ng phone si Seungwan bago sumagot. “May Netflix ako sa phone tas abot naman WiFi niyo dito edi dito na tayo manood. Kesa naman magsara ka pa ng tindahan diba?”

 

 

Napatingin si Joohyun sa kaibigan at napangiti. Akala niya wala itong pake sa suggestion niya kanina. Meron naman pala.

 

Gusto rin naman pala.

 

 

Sinimulan na ni Seungwan ang movie. “Oh basta pag nangalay ako, ikaw naman ah? Lugi na nga ko sa upuan eh.” Medyo seryoso pero medyo nagbibiro ring sabi nito.

 

“Oo na, oo na, wag ka na maingay magsisimula na oh.”

 

 

At tinapos nila ang oras ng pagbabantay sa tindahan sa pamamagitan ng pagpapalitan ng opinyon at walang katapusang pagtawa sa napiling movie.

 

 

Masaya.

 

Okay rin pala mag movie night sa tindahan kasama ang nakainom na kaibigan.